What is The Integral Pedagogy?
Main Article Content
Abstract
The considerations hereby presented are an attempt to synthetically answer the question: What is the integral pedagogy? What is it in its essence and what is it as a field actually created by pedagogues? From the conducted analysis results that, in the sphere of assumptions, it coincides with pedagogy in general. The extremely difficult task of researching education in its complexity as well as its participants fully embracing their being in its integrity, assumed in this field, generates the need to constantly sensitize pedagogues to avoid traps of reductionism, to accept humanism as the foundation of their search. The authors of such sensibilizations, who at the same time strive for their realization, can be called representatives of integral pedagogy. It is created in various ways, but nevertheless requires a specific methodological behavior, open to the richness of the methods used, constantly expanding their range in order to get to know the educational processes and participating entities in to depth.
Article Details
References
Giussani, L. (2002). Ryzyko wychowawcze jako tworzenie osobowości i historii. Tłum. A. Surdej. Kielce: Wydawnictwo „Jedność”.
Guardini, R. (1998). Wiarygodność wychowawcy. Tłum. J. Koźbiał. W: A. Rynio (red.), Pedagogika katolicka. Zagadnienia wybrane (s. 373-381). Stalowa Wola: Oficyna Wydawnicza Fundacji Uniwersyteckiej.
Jaeger, W. (2001). Paideia. Formowanie człowieka greckiego. Tłum. M. Plezia, H. Bednarek. Warszawa: Wydawnictwo Aletheia.
Jasińska, K. (1999). Bogdana Suchodolskiego personalizm laicki? W: F. Adamski (red.), Wychowanie na rozdrożu. Personalistyczna filozofia wychowania (s. 229-243). Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Jaworska-Witkowska, M. (2009). Ku kulturowej koncepcji pedagogiki. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Jaworska-Witkowska, M. (2007). W stronę pedagogiki integralnej. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego.
Kubinowski, D. (2006). Pedagogiczne myślenie humanistyczne jako kategoria metodologiczna. W: D. Kubinowski, M. Nowak (red.), Metodologia pedagogiki zorientowanej humanistycznie (s. 171-187). Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Kunowski, S. (1980). Podstawy współczesnej pedagogiki. Łódź: Wydawnictwo Salezjańskie.
Maritain, J. (1981), Humanizm integralny. Tłum. M. Reutt. Warszawa: Wydawnictwo Krąg.
Nowak, M. (2006). Metodologia pedagogiki między „naukowością/teoretycznością” a „praktycznością”. W: D. Kubinowski, M. Nowak (red.), Metodologia pedagogiki zorientowanej humanistycznie (s. 145-170). Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Nowak, M. (1999). Podstawy pedagogiki otwartej. Ujęcie dynamiczne w inspiracji chrześcijańskiej. Lublin: Redakcja Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
Sośnicki, K. (1967). Istota i cele wychowania. Warszawa: Wydawnictwo „Nasza Księgarnia”.
Suchodolski, B. (1967). Świat człowieka a wychowanie. Warszawa: Książka i Wiedza.
Wojnar, I. (2001). Jedność i różnorodność pedagogiki zwanej ogólną. W: A. Bogaj (red.), Rozwój pedagogiki ogólnej. Inspiracje i ograniczenia kulturowe oraz poznawcze (s. 39-47). Warszawa–Kielce: Wydawnictwo Instytutu Badań Edukacyjnych.
Wojtyła, K. (2000). Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.