Person Identity and Its Relation with the Self-Acceptance as a Deaf Person – Studies on the Prelingually Deaf Adults Using Cochlear Implants
Article Sidebar
Published:
Dec 17, 2021
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Keywords:
deaf person identity, self-acceptance as a deaf person, prelingual deafness, cochlear implant
Main Article Content
Abstract
Person identity, also in the aspect of experiencing the self as a deaf person, plays a vital role in the mental health of deaf and hard-of-hearing people. The aim of the present study is to examine its relation with the self-acceptance as a deaf person. The study involved 84 people with prelingual deafness who underwent cochlear implantation with high competencies in the Polish phonic language aged between 18 and 45. The I–Others questionnaire was used to describe a person identity. The self-acceptance was measured using the VAS-type scale. Person identity of the prelingually deaf CI users is differentiated from others by characteristics perceived by them to be the strongest, such as “sensitive” or “good”, or the weakest, such as “hearing” or “stupid”. It turned out that alongside lower self-acceptance as a deaf person we can expect the perception of self as more “shy”, “lonely”, or “weak” in interpersonal relations, as well as possessing higher intensity of negative traits overall. These attributes are important characteristics of person identity as a deaf person.
Article Details
Issue
Section
Articles
References
Carter, M.J., Mireles, D.C. (2016). Deaf identity and depression. W: J.E. Stets, R.T. Serpe (red.), New Directions in Identity Theory and Research (s. 509-538). Oxford: Oxford University Press.
Chapman, M., Dammeyer, J. (2017). The significance of deaf identity for psychological well-being. Journal of Deaf Studies and Deaf Education, 22, 187-194.
Dryżałowska, G. (2016). Integracja edukacyjna a integracja społeczna. Satysfakcja z życia osób niedosłyszących. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
Dzwonkowska, I., Lachowicz-Tabaczek, K., Łaguna, M. (2008). Samoocena i jej pomiar. Polska adaptacja skali SES M. Rosenberga. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych.
de Graaf, R., Bijl, R.V. (2002). Determinants of mental distress in adults with a severe auditory impairment: differences between prelingual and postlingual deafness. Psychosomatic Medicine, 64, 61-70.
Jarymowicz, M., Szuster, A. (2015). Rozmowy o rozwoju osobowym. Od koncentracji na sobie i swoich do otwartości na świat i altruizm. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
Johnson, S. (1993). Humanizowanie narcystycznego stylu, tłum. A. Czownicka. Warszawa: J. Santorski & CO Agencja Wydawnicza.
Kobosko, J. (2007a). Tożsamość macierzyńska słyszących matek młodzieży głuchej i jej znaczenie dla rozwoju osobowej tożsamości tej młodzieży. Nieopublikowana rozprawa doktorska. Warszawa: Uniwersytet Warszawski.
Kobosko, J. (2007b). Co to znaczy być osobą głuchą? Studia nad tożsamością osobową młodzieży głuchej ze słyszących rodzin. W: E. Woźnicka (red), Tożsamość społeczno-kulturowa głuchych (s. 33-51). Łódź: Wydawnictwa WSHE w Łodzi, PZG Oddział Łódzki.
Kobosko, J. (2009). Osoba głucha (słabosłysząca), to znaczy kto? – tożsamość osobowa młodzieży głuchej i słabosłyszącej rodziców słyszących. W: J. Kobosko (red.), Młodzież głucha i słabosłysząca w rodzinie i otaczającym świecie – dla terapeutów, nauczycieli, wychowawców i rodziców (s. 19-35). Warszawa: Stowarzyszenie „Usłyszeć Świat”.
Kobosko, J. (2010). Doświadczanie siebie jako osoby głuchej – badania nad młodzieżą głuchą i jej słyszącymi matkami z perspektywy interpersonalnej. Człowiek – Niepełnosprawność – Społeczeństwo, 11, 101-122.
Kobosko, J. (2017). Wspieranie rozwoju kompetencji społecznych u dzieci głuchych i słabo słyszących. W: A. Jegier, B. Szurowska (red.), Umiejętności społeczne dzieci. Kształtowanie rozwoju emocjonalno-społecznego dzieci w normie rozwojowej i dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi (s. 81-103). Warszawa: Dilfin.
Kobosko, J. (2018). Samoocena u osób dorosłych z głuchotą prelingwalną korzystających z implantu ślimakowego. W: K. Parys, M. Trojańska, A. Ochman (red.), Teoria i praktyka oddziaływań profilaktyczno-wspierających rozwój osób z niepełnosprawnością – wobec pytań i odpowiedzi o dobrostan człowieka (s. 46-61). Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Pedagogicznego.
Kobosko, J., Geremek-Samsonowicz, A., Kochański, B., Pankowska, A., Skarżyński, H. (2019). Akceptacja siebie jako osoby głuchej a subiektywna ocena korzyści i satysfakcji z implantu ślimakowego u osób dorosłych z głuchotą prelingwalną. Nowa Audiofonologia, 8(4), 22-31.
Kobosko, J., Jędrzejczak, W.W, Gos, E., Geremek-Samsonowicz, A., Ludwikowski, M., Skarzyński, H. (2018). Self-esteem in the deaf who have become cochlear implant users as adults. PLoS ONE, 13(9): e0203680. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0203680.
Kobosko, J., Pankowska, A., Geremek-Samsonowicz, A., Skarżyński, H. Implant ślimakowy z perspektywy osób dorosłych z głuchotą prelingwalną – badanie jakościowe. Nowa Audiofonologia, 7(3), 27-41.
Kobosko, J., Szuchnik, J., Wojda, P. (2004). Kwestionariusz Ja–Inni jako narzędzie służące do opisu tożsamości własnej młodzieży głuchej. Audiofonologia, 26, 119-133.
Kossewska, J., Brdej, K. (2008). Personal identity in deaf adolescents. Journal of Special Education and Rehabilitation, 9, 67-75.
Krawiec, M. (2009). Poczucie niepełnosprawności u młodzieży z uszkodzeniami narządu słuchu. W: J. Kobosko (red), Młodzież głucha i słabosłysząca w rodzinie i otaczającym świecie – dla terapeutów, nauczycieli, wychowawców i rodziców (s. 67-78). Warszawa: Stowarzyszenie „Usłyszeć Świat”.
Kwapis, K., Brygoła, E. (2013). Tożsamość osobista w ujęciu emotywno-refleksyjnym: zawartość, funkcje i procesy kształtowania tożsamości. Opuscula Sociologica, 18, 33-49.
Krzyżewski, K., Kazberuk, A. (2000). Specyfika psychologicznego ujmowania tożsamości. W: A. Gałdowa (red.), Tożsamość człowieka (s. 17-34). Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Leigh, I.W. (2009). A lens on deaf identities. Oxford, New York: Oxford University Press.
Leigh, I.W. (2010). Reflections on identity. W: M. Marschark, P.E. Spencer (red.), The Oxford handbook of deaf studies, language, and education, t. 2 (s. 195-209). Oxford: Oxford University Press.
Levinger, M., Ronen, T. (2010). The link among self-esteem, differentiation, and spousal intimacy in deaf and hearing adults. Journal of Social Work in Disability and Rehabilitation, 9, 27-52.
Li, L., Moore, D. (1998). Acceptance of disability and its correlates. Journal of Social Psychology, 138, 13-25.
Marganiec, B. (2014). Kultura Głuchych. W: M. Świdziński (red.), Sytuacja osób głuchych w Polsce. Raport zespołu ds. g/Głuchych przy Rzeczniku Praw Obywatelskich (s. 137-157). Warszawa: RPO.
Marschark, M., Zettler, I., Dammeyer, J. (2017). Social dominance orientation, language orientation, and deaf identity. Journal of Deaf Studies and Deaf Education, 22, 269-277.
Orth, U. (2017). The lifespan development of self-esteem. W: J. Specht (red.), Personality development across the lifespan (s. 181-195). London: Elsevier.
Podgórska-Jachnik, D. (2013). Głusi. Emancypacje. Łódź: Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Łodzi.
Porębiak, M. (2005). Samoocena jawna i utajona. Model dwuskładnikowy. Nowiny Psychologiczne, 2, 93-106.
Wojda, P. (2010). Język migowy a tożsamość społeczno-kulturowa młodzieży głuchej w Polsce. Audiofonologia, 26, 29-33.
Wolsel, J.L.A., Clark, M.D.L., van der Mark, S.C. (2017). Life scripts and life stories of oral deaf individuals. Journal of Developmental and Physical Disabilities, 29, 77-103.
Wrześniewska-Pietrzak, M. (2017). Aksjologiczne wyznaczniki tożsamości w wypowiedziach głuchych i czasopiśmie środowiskowym „Świat Ciszy”. Poznań: Wydawnictwo Rys.
Zalewska, M. (1998). Dziecko w autoportrecie z zamalowaną twarzą. Psychiczne mechanizmy zaburzeń rozwoju tożsamości dziecka głuchego i dziecka z opóźnionym rozwojem mowy. Warszawa: Jacek Santorski i CO Wydawnictwo.
Zalewska, M. (2009a). Mechanizmy zaburzeń tożsamości u młodzieży głuchej mającej słyszących rodziców – kliniczne studium głuchego chłopca. W: J. Kobosko (red.), Młodzież głucha i słabosłysząca w rodzinie i otaczającym świecie – dla terapeutów, nauczycieli, wychowawców i rodziców (s. 78-83). Warszawa: Stowarzyszenie „Usłyszeć Świat”.
Zalewska, M. (2009b). „Samotność wśród bliskich” – kliniczne studium Krystyny, dziewczyny głuchej przeżywającej problemy wokół własnej tożsamości. W: J. Kobosko (red.), Młodzież głucha i słabosłysząca w rodzinie i otaczającym świecie – dla terapeutów, nauczycieli, wychowawców i rodziców (s. 261-266). Warszawa: Stowarzyszenie „Usłyszeć Świat”.
Zębik, J. (2007). Tożsamość osoby zaimplantowanej – czyli o sobie. W: E. Woźnicka (red.), Tożsamość społeczno-kulturowa głuchych. (s. 233-249). Łódź: Wydawnictwa WSHE, PZG Oddział Łódzki.
Chapman, M., Dammeyer, J. (2017). The significance of deaf identity for psychological well-being. Journal of Deaf Studies and Deaf Education, 22, 187-194.
Dryżałowska, G. (2016). Integracja edukacyjna a integracja społeczna. Satysfakcja z życia osób niedosłyszących. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
Dzwonkowska, I., Lachowicz-Tabaczek, K., Łaguna, M. (2008). Samoocena i jej pomiar. Polska adaptacja skali SES M. Rosenberga. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych.
de Graaf, R., Bijl, R.V. (2002). Determinants of mental distress in adults with a severe auditory impairment: differences between prelingual and postlingual deafness. Psychosomatic Medicine, 64, 61-70.
Jarymowicz, M., Szuster, A. (2015). Rozmowy o rozwoju osobowym. Od koncentracji na sobie i swoich do otwartości na świat i altruizm. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
Johnson, S. (1993). Humanizowanie narcystycznego stylu, tłum. A. Czownicka. Warszawa: J. Santorski & CO Agencja Wydawnicza.
Kobosko, J. (2007a). Tożsamość macierzyńska słyszących matek młodzieży głuchej i jej znaczenie dla rozwoju osobowej tożsamości tej młodzieży. Nieopublikowana rozprawa doktorska. Warszawa: Uniwersytet Warszawski.
Kobosko, J. (2007b). Co to znaczy być osobą głuchą? Studia nad tożsamością osobową młodzieży głuchej ze słyszących rodzin. W: E. Woźnicka (red), Tożsamość społeczno-kulturowa głuchych (s. 33-51). Łódź: Wydawnictwa WSHE w Łodzi, PZG Oddział Łódzki.
Kobosko, J. (2009). Osoba głucha (słabosłysząca), to znaczy kto? – tożsamość osobowa młodzieży głuchej i słabosłyszącej rodziców słyszących. W: J. Kobosko (red.), Młodzież głucha i słabosłysząca w rodzinie i otaczającym świecie – dla terapeutów, nauczycieli, wychowawców i rodziców (s. 19-35). Warszawa: Stowarzyszenie „Usłyszeć Świat”.
Kobosko, J. (2010). Doświadczanie siebie jako osoby głuchej – badania nad młodzieżą głuchą i jej słyszącymi matkami z perspektywy interpersonalnej. Człowiek – Niepełnosprawność – Społeczeństwo, 11, 101-122.
Kobosko, J. (2017). Wspieranie rozwoju kompetencji społecznych u dzieci głuchych i słabo słyszących. W: A. Jegier, B. Szurowska (red.), Umiejętności społeczne dzieci. Kształtowanie rozwoju emocjonalno-społecznego dzieci w normie rozwojowej i dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi (s. 81-103). Warszawa: Dilfin.
Kobosko, J. (2018). Samoocena u osób dorosłych z głuchotą prelingwalną korzystających z implantu ślimakowego. W: K. Parys, M. Trojańska, A. Ochman (red.), Teoria i praktyka oddziaływań profilaktyczno-wspierających rozwój osób z niepełnosprawnością – wobec pytań i odpowiedzi o dobrostan człowieka (s. 46-61). Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Pedagogicznego.
Kobosko, J., Geremek-Samsonowicz, A., Kochański, B., Pankowska, A., Skarżyński, H. (2019). Akceptacja siebie jako osoby głuchej a subiektywna ocena korzyści i satysfakcji z implantu ślimakowego u osób dorosłych z głuchotą prelingwalną. Nowa Audiofonologia, 8(4), 22-31.
Kobosko, J., Jędrzejczak, W.W, Gos, E., Geremek-Samsonowicz, A., Ludwikowski, M., Skarzyński, H. (2018). Self-esteem in the deaf who have become cochlear implant users as adults. PLoS ONE, 13(9): e0203680. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0203680.
Kobosko, J., Pankowska, A., Geremek-Samsonowicz, A., Skarżyński, H. Implant ślimakowy z perspektywy osób dorosłych z głuchotą prelingwalną – badanie jakościowe. Nowa Audiofonologia, 7(3), 27-41.
Kobosko, J., Szuchnik, J., Wojda, P. (2004). Kwestionariusz Ja–Inni jako narzędzie służące do opisu tożsamości własnej młodzieży głuchej. Audiofonologia, 26, 119-133.
Kossewska, J., Brdej, K. (2008). Personal identity in deaf adolescents. Journal of Special Education and Rehabilitation, 9, 67-75.
Krawiec, M. (2009). Poczucie niepełnosprawności u młodzieży z uszkodzeniami narządu słuchu. W: J. Kobosko (red), Młodzież głucha i słabosłysząca w rodzinie i otaczającym świecie – dla terapeutów, nauczycieli, wychowawców i rodziców (s. 67-78). Warszawa: Stowarzyszenie „Usłyszeć Świat”.
Kwapis, K., Brygoła, E. (2013). Tożsamość osobista w ujęciu emotywno-refleksyjnym: zawartość, funkcje i procesy kształtowania tożsamości. Opuscula Sociologica, 18, 33-49.
Krzyżewski, K., Kazberuk, A. (2000). Specyfika psychologicznego ujmowania tożsamości. W: A. Gałdowa (red.), Tożsamość człowieka (s. 17-34). Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Leigh, I.W. (2009). A lens on deaf identities. Oxford, New York: Oxford University Press.
Leigh, I.W. (2010). Reflections on identity. W: M. Marschark, P.E. Spencer (red.), The Oxford handbook of deaf studies, language, and education, t. 2 (s. 195-209). Oxford: Oxford University Press.
Levinger, M., Ronen, T. (2010). The link among self-esteem, differentiation, and spousal intimacy in deaf and hearing adults. Journal of Social Work in Disability and Rehabilitation, 9, 27-52.
Li, L., Moore, D. (1998). Acceptance of disability and its correlates. Journal of Social Psychology, 138, 13-25.
Marganiec, B. (2014). Kultura Głuchych. W: M. Świdziński (red.), Sytuacja osób głuchych w Polsce. Raport zespołu ds. g/Głuchych przy Rzeczniku Praw Obywatelskich (s. 137-157). Warszawa: RPO.
Marschark, M., Zettler, I., Dammeyer, J. (2017). Social dominance orientation, language orientation, and deaf identity. Journal of Deaf Studies and Deaf Education, 22, 269-277.
Orth, U. (2017). The lifespan development of self-esteem. W: J. Specht (red.), Personality development across the lifespan (s. 181-195). London: Elsevier.
Podgórska-Jachnik, D. (2013). Głusi. Emancypacje. Łódź: Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Łodzi.
Porębiak, M. (2005). Samoocena jawna i utajona. Model dwuskładnikowy. Nowiny Psychologiczne, 2, 93-106.
Wojda, P. (2010). Język migowy a tożsamość społeczno-kulturowa młodzieży głuchej w Polsce. Audiofonologia, 26, 29-33.
Wolsel, J.L.A., Clark, M.D.L., van der Mark, S.C. (2017). Life scripts and life stories of oral deaf individuals. Journal of Developmental and Physical Disabilities, 29, 77-103.
Wrześniewska-Pietrzak, M. (2017). Aksjologiczne wyznaczniki tożsamości w wypowiedziach głuchych i czasopiśmie środowiskowym „Świat Ciszy”. Poznań: Wydawnictwo Rys.
Zalewska, M. (1998). Dziecko w autoportrecie z zamalowaną twarzą. Psychiczne mechanizmy zaburzeń rozwoju tożsamości dziecka głuchego i dziecka z opóźnionym rozwojem mowy. Warszawa: Jacek Santorski i CO Wydawnictwo.
Zalewska, M. (2009a). Mechanizmy zaburzeń tożsamości u młodzieży głuchej mającej słyszących rodziców – kliniczne studium głuchego chłopca. W: J. Kobosko (red.), Młodzież głucha i słabosłysząca w rodzinie i otaczającym świecie – dla terapeutów, nauczycieli, wychowawców i rodziców (s. 78-83). Warszawa: Stowarzyszenie „Usłyszeć Świat”.
Zalewska, M. (2009b). „Samotność wśród bliskich” – kliniczne studium Krystyny, dziewczyny głuchej przeżywającej problemy wokół własnej tożsamości. W: J. Kobosko (red.), Młodzież głucha i słabosłysząca w rodzinie i otaczającym świecie – dla terapeutów, nauczycieli, wychowawców i rodziców (s. 261-266). Warszawa: Stowarzyszenie „Usłyszeć Świat”.
Zębik, J. (2007). Tożsamość osoby zaimplantowanej – czyli o sobie. W: E. Woźnicka (red.), Tożsamość społeczno-kulturowa głuchych. (s. 233-249). Łódź: Wydawnictwa WSHE, PZG Oddział Łódzki.