Marital and Family Biographies Considered in the Perspective of Self-Creation to Parenthood
Main Article Content
Abstract
The article discusses the specificity of coexistence and mutual relations between several meaningful categories: parenthood, self-creation and biography. These reflections take place in several planes oriented at capturing the essence: a) parenthood recognized as a process of realization of the dynamic value of accompanying a child, b) self-creation included in the lifelong plan of personal development of an adult in the context of his aspiration to be and become a parent, c) the integral nature of the relationship between individual and collective (community) biography and adult self-creation taking place in the space of married and family community, d) the biographical dimension of self-creation to biological and adoptive parenthood.
The aim of the article is to present the arguments justifying the thesis that these categories not only coexist, but in practice coexist in specific relationships. The biographical work of spouses and other family members considered on an individual level maintains a symbolic link with marital and family biographies. The self-creation of spouses takes place on the basis of their self-reflexive reference to their own biography oriented prospectively. Finally, parenthood, considered as the process of reaching maturity as a parent in the multi-faceted companionship of a child, can be realized on the basis of their personal self-creation to parenthood.
Article Details
References
Alheit, P. (1995). Biographical Learning. Theoretical Outline, Challenges and Contradictions of a New Approach in Adult Education. W: P. Alheit, A. Bron, E. Brugger, P. Dominice (red.), The Biographical Approach in European Adult Education (s. 57-74). Wiedeń: ESREA/ Verband Wiener Volksbildung.
Bakiera, L. (2013). Zaangażowane rodzicielstwo a autokreacyjny aspekt rozwoju dorosłych. Warszawa: Difin.
Bartnik, Cz. (2008). Personalizm. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Bennett, J. (2015). Narrating family histories: Negotiating identity and belonging through tropes of nostalgia and authenticity. Current Sociology, 66(3), 449-465.
Bron, A. (2009). Biograficzność w badaniach andragogicznych. Dyskursy Młodych Andragogów, 10, 37-54.
Chudy, W. (2009). Pedagogika godności. Elementy etyki pedagogicznej. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
Cyrańska, E. (2005). Duchowa rzeczywistość czyniąca człowieka osobą. W: F. Adamski (red.), Wychowanie personalistyczne. Wybór tekstów (s. 59-68). Kraków: Wydawnictwo WAM.
Czerniawska, O. (1996). Trendy rozwojowe w zachowaniu ludzi dorosłych. W: T. Wujek (red.), Wprowadzenie do andragogiki (s. 36-46). Radom: Wydawnictwo Instytutu Technologii Eksploatacji.
Czerniawska, O. (1999). Wymiar czasu a przeżywanie starości. Ethos, 12, 3(47), 76-83.
Dubas, E. (2005). Andragogiczne poszukiwania rozumienia dorosłości. W: E. Dubas (red.), Człowiek dorosły istota /nie/ znana? (s. 41-57). Łódź–Płock: Wydawnictwo Naukowe NOVUM.
Dubas, E. (2009). Auksologia andragogiczna. Dorosłość w przestrzeni rozwoju i edukacji. Rocznik Andragogiczny, 133-149.
Dubas, E. (2015), Przygotowanie do dorosłości – być i stawać się dorosłym. Edukacja Dorosłych, 1(72), 9-21.
Dubas, E. (2017). O podmiotowości w kontekście pedagogicznym. Edukacja Dorosłych, 2(77), 21-36.
Folkierska, A. (2005). Jaka filozofia, jaka pedagogika? W: P. Dehnel, P. Gutowski (red.), Filozofia a pedagogika. Studia i szkice (s. 42-55). Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji Towarzystwa Wiedzy Powszechnej.
Frankl, V.E. (1998). Homo patiens. Logoterapia i jej kliniczne zastosowanie. Pluralizm nauk a jedność człowieka. Człowiek wolny. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX.
Glanc, Z. (2011). Obraz dorosłości w dobie ponowoczesnej. Mozaika wymiarów dorosłości. Edukacja Dorosłych, 1(64), 115-132.
Górniok-Naglik, A. (2014). Edukacja kulturalna w liceum stymulatorem autokreacji młodzieży. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
Guardini, R.G. (1993). Struktura bytu osobowego. W: F. Adamski (red.), Człowiek – Wychowanie – Kultura. Wybór tekstów (s. 25-38). Kraków: Wydawnictwo WAM.
Horowski, J. (2015). Wychowanie moralne według pedagogiki neotomistycznej. Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK.
Jarvis, P. (2012). Transformatywny Potencjał uczenia się w sytuacjach kryzysowych. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, 3(59), 127-134.
Kaniowska, K. (2003). Antropologia i problem pamięci. Polska Sztuka Ludowa – Konteksty, 57(3-4), 57-65.
Kasztelan, M. (2012). Fenomen pamięci zbiorowej. In Gremium. Studia nad historią, kulturą i polityką, 6, 185-198.
Kaźmierska, K. (2012). Biography and memory. The generational Experience of the Shoah Survivors. Boston: Academic Studies Press.
Kiereś, B. (2016). Personalizm w pedagogice. Polska Myśl Pedagogiczna, 2, 271-281.
Kierkegaard, S. (2008). Czyny miłości. Kilka rozważań chrześcijańskich w postaci mów Kierkegaarda. Seria pierwsza. Kęty: Wydawnictwo Marek Derewiecki.
Kornas-Biela, D. (2000). Rodzina w opinii młodego pokolenia Polaków. W: D. Kornas-Biela (red.), Rodzina: źródło życia i szkoła miłości (s. 109-134). Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
Kornas-Biela, D. (2001). Współczesny kryzys ojcostwa. W: D. Kornas-Biela (red.), Oblicza ojcostwa (s. 171-192). Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
Kornas-Biela, D. (2009). Pedagogika prenatalna: nowy obszar nauk o wychowaniu. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Kostkiewicz, J. (2013). Kierunki i koncepcje pedagogiki katolickiej w Polsce 1918-1939. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Krąpiec, M.A. (2005). Człowiek jako osoba. Lublin: Polskie Towarzystwo Tomasza z Akwinu.
Kunowski, S. (1997). Podstawy współczesnej pedagogiki. Warszawa: Wydawnictwo Salezjańskie.
Kuryś-Szyncel, K. (2010). Tematyczne narracje autobiograficzne kobiet i mężczyzn wobec tworzenia biografii rodzinnej. W: M. Straś-Romanowska, B. Bartosz, M. Żurko (red.), Psychologia wielkich i małych narracji (s. 131-151). Warszawa: Eneteia.
Ładyżyński, A. (2009). Małżeństwo? Nie, dziękuję! Rzecz o przyczynach niezawierania związków. W: A. Ładyżyński (red.), Rodzina we współczesności (s. 259-269). Wrocław: Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe ATUT.
Ładyżyński, A. (2014). Subsystem rodzicielski i jego znaczenie dla wspólnoty rodzinnej. W: J. Brągiel, B. Górnicka (red.), Rodzicielstwo w sytuacji dezorganizacji rodziny i możliwości wspomagania rodziców (s. 27-34). Opole: Wydawnictwo UO.
Lalak, D. (2010). Życie jako biografia. Podejście biograficzne w perspektywie pedagogicznej. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie „Żak”.
Malewski, M. (1990). Andragogika w perspektywie metodologicznej. Wrocław: Wydawnictwo UWr.
Nowak, M. (2001). Podstawy pedagogiki otwartej. Ujęcie dynamiczne w inspiracji chrześcijańskiej. Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL.
Olbrycht, K. (2000). Prawda, dobro i piękno w wychowaniu człowieka jako osoby. Katowice: Wydawnictwo UŚ.
Opozda, D. (2012). Rodzicielstwo a poczucie sensu życia. W: J. Brągiel, B. Górnicka (red.), Rodzicielstwo w kontekście współczesnych przemian społecznych (s. 71-89). Opole: Wydawnictwo UO.
Ostasz, L. (1995). Autokreacja. Współkreacja. Spotkanie. W: J. Pawlica (red.), Autokreacja człowieka – między wolnością a zniewoleniem. Materiały VI Jagiellońskiego Sympozjum Etycznego (s. 19-23). Kraków: Drukarnia UJ.
Ostrouch-Kamińska, J. (2017). Konstruowanie „małżeńskiego ja”. Rodzina jako przestrzeń wsparcia i uczenia się partnerstwa małżonków. Rocznik Andragogiczny, 24, 61-74.
Popielski, K. (1996), Koncepcja człowieka i jej znaczenie dla psychoterapii i poradnictwa – propozycje K. Wojtyły i V.E. Frankla. W: K. Popielski (red.), Logoteoria i nooteoria. Logoterapia i nooterapia (s. 395-405). Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL.
Rosenthal, G. (2000). Social transformation in the context of familial experience: biographical consequences of a denied past in the Soviet Union. W: R. Breckner, D. Kalekin-Fishman, I. Miethe (red.), Biographies and the division of Europe: experience, action, and change on the „Eastern Side” (s. 115-137). Opladen: Leske u. Budrich.
Rosenthal, G. (2002). Veiling and denying the past The dialogue in families of Holocaust survivors and families of Nazi perpetrators. The History of the Family, 7, 225-238.
Rowid, H. (1946). Podstawy i zasady wychowania. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Nasza Księgarnia”.
Rytkönen, M. (2004). About the Self and the Time. Acta Universitatis Tamperensis 1046. Tampere: Juvenes Print.
Skarga, B. (1995). Tożsamość Ja i pamięć. Znak, 480(5), 4-19.
Skibińska, E. (2006). Mikroświaty kobiet. Relacje autobiograficzne. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Technologii Eksploatacji.
Śliwerski, B. (2011). Współczesny spór o istotę i zakres wychowania personalistycznego w Polsce. Annales. Etyka w życiu gospodarczym, 14(2), 11-25.
Starnawski, W. (2012). Źródła i pedagogiczne konsekwencje redukcjonizmu antropologicznego. Paedagogia Christiana, 1(29), 11-29.
Strauss, A. (1993). Continual Permutations of Action. New York: Aldine.
Świątkiewicz, W. (2016). Młodzież wobec małżeństwa i rodziny. Konteksty kulturowe i religijne. Zeszyty Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 59, 4(236), 133-147.
Świtalski, W. (2015). Przygotowanie do dorosłości jako wciąż aktualny problem andragogiki. Edukacja Dorosłych, 1(72), 117-125.
Tischner, J. (2000). Myślenie według wartości. Kraków: Wydawnictwo Znak.
Tischner, J. (2012). Filozofia dramatu. Kraków: Wydawnictwo Znak.
Urbański, R. (1986). Problem dorosłości i podmiotowości w andragogice. Oświata Dorosłych, 7, 392-395.
Wąsiński, A. (2018). Autokreacja małżonków bezdzietnych do wielowymiarowego rodzicielstwa adopcyjnego. Perspektywa pedagogiczno-antropologiczna. Łódź: Wydawnictwo UŁ.
Wąsiński, A., Górniok-Naglik, A., (2018), Multidimensional character of self-creation – theoretical and methodological overview. W: Ł. Tomczyk, A. Ryk, J. Prokop (red.), New trends and research challenges in pedagogy and andragogy (s. 109-124). Kraków: Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie.
Wojtyła, K. (2000). Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne. Człowiek i Moralność IV. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
Wojtyła, K. (2003). Rozważania o istocie człowieka. Kraków: Wydawnictwo WAM.