Tematyka uchodźcza w reportażu radiowym w kontekście wojny w Ukrainie z 2022 roku
Abstrakt
Celem artykułu jest omówienie dokumentów radiowych dotyczących migrantów wojennych, które pojawiły się w polskich stacjach w pierwszych dwóch tygodniach konfliktu rosyjsko-ukraińskiego. Metodę badawczą stanowi analiza treści i artystycznych środków wyrazu dźwiękowego oraz analiza porównawcza. Dokumenty uchodźcze są dość jednorodne i kreślą polifoniczny portret migrantów jako społeczności, z której jednak można wyłonić indywidualne historie przesycone konkretną ludzką tragedią. Większość analizowanych prac skupia się na temacie, przywiązując nieco mniejszą wagę do formalnej strony, przez co tylko pojedyncze projekty można określić mianem reportaży artystycznych.
Bibliografia
Bachura-Wojtasik J. (2014), Narracyjne formy radiowe jako przykład artystycznych realizacji audiosfery, [w:] U. Doliwa (red.), Radio w dobie nowych mediów, Olsztyn: Wydawnictwo UWM, s. 63-80.
Barthes R. (1996), Światło obrazu. Uwagi o fotografii, Warszawa: Wydawnictwo KR.
Białek M. (2010), Polski reportaż radiowy. Wybrane zagadnienia, Poznań–Opole: Scriptorium.
Hodalska M. (2017), Trauma dziennikarzy. Dziennikarstwo traumy, Kraków: Instytut Dziennikarstwa, Mediów i Komunikacji Społecznej UJ.
Jasiński K. (2008), Doświadczenie wartości przez człowieka w myśli Józefa Tischnera, IDEA – Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych, nr XX, s. 81-95.
Kafar M. (2013), W świecie wygnańców, wdów i sierot. O pewnym wariancie antropologii zaangażowanej, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Kapuściński R. (2004), Autoportret reportera, Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak.
Kapuściński R. (2006), Ten Inny, Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak.
Klimczak K. (2011), Reportaże radiowe o krzywdzie i cierpieniu, Łódź: Primum Verbum.
Kłoczowski J.A. (2005), Filozofia dialogu, Poznań: W drodze.
Kopaliński W. (2000), Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem, Warszawa: Świat Książki.
Michalak K. (2019), Przeciwko „zglobalizowanej obojętności”. Reportażysta radiowy wobec problematyki uchodźczej, Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica, nr 54(3), s. 261-274.
Michalak K., Sekudewicz A. (2008), Dramaturgia w dokumencie i reportażu radiowym, wykład wygłoszony podczas seminarium reportażu poświęconego prezentacji i dyskusji warsztatowej nad radiowym dokumentem artystycznym, Kazimierz Dolny.
Piłatowska I. (2015), Studio Reportażu i Dokumentu – powstanie i działalność, [w:] A. Ossibach-Budzyński (red.), Polskie Radio. Historia – program – technika. 90 lat Polskiego Radia, Warszawa: Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, s. 391-397.
Spasińska A. (2017), Uchodźstwo jako obrzęd przejścia – o doświadczeniu uchodźstwa w świetle wybranych narracji przymusowych migrantów, [w:] R. Maćkowiak, E. Wojtczak (red.), Bogactwo językowe i kulturowe Europy w oczach Polaków i cudzoziemców, t. 4, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, s. 154-163.
Sygizman K. (2021), Opowieść rodzi się w dialogu – specyfika narracji w reportażu radiowym, Zagadnienia Rodzajów Literackich, nr 4(64), s. 115-126.
Szpunar M. (2018), (Nie)potrzebna wrażliwość, Kraków: Instytut Dziennikarstwa, Mediów i Komunikacji Społecznej UJ.
Terzani T. (2012), Listy przeciwko wojnie, Warszawa: Wydawnictwo W.A.B.
Tischner J. (2006), Filozofia dramatu, Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak.
Tischner J. (2005), Myślenie według wartości, Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak.
Wciseł W. (2017), Polskie media i medialne inicjatywy obywatelskie wobec napływu uchodźców i migrantów, Polityka i Społeczeństwo, nr 1(15), s. 145-157.
Copyright (c) 2022 Roczniki Nauk Społecznych
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.