Ludowa recepcja ewangelicznej przypowieści o Dobrym Pasterzu w przekazach pieśni z żywej tradycji Chrześcijanie katolicy proszę posłuchajcie
Abstrakt
Artykuł ma na celu przedstawienie ludowej recepcji nowotestamentalnej przypowieści o Dobrym Pasterzu w przekazach pieśni Chrześcijanie katolicy proszę posłuchajcie. Należy ona do gatunku pieśni dziadowskich i w zebranym materiale empirycznym reprezentowana jest przez 55 nagrań pochodzących z 13 regionów Polski. Badania ukazały wyjątkowo wysoki stopień wariabilności warstwy muzycznej oraz wariantywność tekstu tej pieśni. Niewątpliwie decyduje o tym jej genetycznie ludowe pochodzenie. Dzięki temu pieśń ta funkcjonuje w 11 różnych wersjach melodycznych oraz licznych wariantach melodycznych, rytmicznych, formalnych, agogicznych i międzystroficznych, które również wykazują regionalne, subregionalne czy lokalne uwarunkowania.
Bibliografia
Bartkowski B., Uwagi o polskich religijnych pieśniach narracyjnych, „Roczniki Teologiczno-Kanoniczne” 34(1987), z. 7, s. 81-88.
Bartkowski B., Polskie śpiewy religijne w żywej tradycji. Style i formy, Kraków 1987.
Dahlig P., Muzyka ludowa we współczesnym społeczeństwie, Warszawa 1987.
Dziura M., Ludowe zwyczaje odpustowe, w: Chrześcijaństwo w religijności ludowej – 1050 lat po Chrzcie Polski, red. Z. Kupisiński SVD, Lublin 2017, s. 117-135.
Grochowski P., Dziady. Rzecz o wędrownych żebrakach i ich pieśniach, Toruń 2009.
Nyrkowski S., Karnawał dziadowski. Pieśni wędrownych śpiewaków (XIX-XX w.), Warszawa 1973.
Zoła A., Gregorian chant and folk culture in Poland, w: Traditional musical cultures in Central-Eastern Europe. Ecclesiastical and folk transmission, red. P. Dahlig, Warszawa 2009, s. 243-256.
Zoła A., Koncepcja badań nad żywą tradycją polskich śpiewów religijnych w ujęciu Bolesława Bartkowskiego, „Additamenta Musicologica Lublinensia” 4(2008), z. 1, s. 11-18.
Zoła A., Melodyka ludowych śpiewów religijnych w Polsce, Lublin 2003.
