Intermedia w procesie poznawania kultury przez uczniów z doświadczeniem migracji

Irena Chawrilska

doi:10.18290/rh.2019.67.10-3

Irena Chawrilska Uniwersytet Gdański

DOI: https://doi.org/10.18290/rh.2019.67.10-3

Słowa kluczowe: język polski jako drugi; intermedia; język szkolny; kultura polska

Abstrakt

Intermedia nie odgrywają kluczowej roli w nauczaniu języka polskiego jako drugiego. Odpowiednio dobrane przykłady tekstów intermedialnych (np. Loesje, murale, sztuka z nurtu art&science) i metody ich wykorzystania w praktyce edukacyjnej mogą sprawić, że kontakt z intermediami stanie się zarówno efektywnym komponentem kształtowania kompetencji językowych (języka edukacji szkolnej) i kulturowych oraz wartościowym przeżyciem estetycznym nawet dla uczniów z doświadczeniem migracji nieznających jeszcze dobrze języka polskiego.

Bibliografia

Bobiński W., Teksty w lustrze ekranu. Okołofilmowa strategia kształcenia literacko-kulturowego, Kraków: Universitas 2011.

Chmielecki K., Intermedialność jako fenomen ponowoczesnej kultury, „Kultura Współczesna” 2 (2007), s. 118-137.

Geertz C., O gatunkach zmąconych (Nowe konfiguracje myśli społecznej), w: Postmodernizm. Antologia przekładów, red. R. Nycz. Kraków: Baran i Suszczyński 1997.

Gębal P., Podstawy dydaktyki języka polskiego jako drugiego. Podejście integracyjno-inkluzyjne, Kraków: Księgarnia Akademicka 2018.

Hajduk-Gawron W., Arcydzieła literatury polskiej w praktyce glottodydaktycznej. Zaadaptować czytelnika i tekst, w: Adaptacje I. Język – Literatura – Sztuka, red. W. Hajsuk-Gawron, A. Madei, Katowice: Uniwersytet Śląski w Katowicach 2013, s. 353-366.

Higgins D., Nowoczesność od czasu postmodernizmu oraz inne eseje, wybór, opracowanie i posłowie P. Rypson, Gdańsk: Słowo/obraz terytoria 2000.

Hopfinger M., Doświadczenia audiowizualne. O mediach w kulturze współczesnej, Warszawa: Wydawnictwo Sic! 2003.

Kluszczyński R., (Nie)obecne granice: szkice o obliczach transgresji, red. K. Kuropatwa, D. Rode, Kraków: Rabid 2003.

Lipińska E., Seretny A., Od języka pierwszego przez odziedziczony i drugi do języka ojczystego – o polszczyźnie polskiego ucznia imigranta/reemigranta, w: Edukacja wobec migracji. Konteksty glottodydaktyczne i pedagogiczne, red. P. Gębal, Kraków: Księgarnia Akademicka 2018, s. 83-101.

Pamuła-Behrens M., Szymańska M., Metoda JES-PL. Nauczanie języka edukacji szkolnej uczniów z doświadczeniem migracji, „Języki Obce w Szkole” 2018, nr 2, s. 5-10, http://jows.pl/sites/default/files/wydania/jows-2-2018_internet_0.pdf (dostęp: 25.12.2018).

Tambor A., Film jako przedmiot i narzędzie nauczania kultury polskiej i języka polskiego jako obcego, praca doktorska, Uniwersytet Śląski 2015, http://www.sbc.org.pl/Content/188016/doktorat3592.pdf (dostęp: 20.08.2019).

Wilkoszewska K., Prefiksy w roli wyznaczników współczesności, w: Intermedialność w kulturze końca XX wieku, red. A. Gwóźdź, S. Krzemień-Ojak, Białystok: Wydawnictwo Uniwersyteckie „Trans-humana” 1998.

Zeidler-Janiszewska A., „Kultura”, „kultury”, „transkulturowość”. Kilka uwag o pojęciach i nie tylko, w: Od logiki do estetyki, red. R. Kubicki, P. Zeidler, Poznań: Wydawnictwo Fundacji Humaniora 1997, s. 158-169.

Żylińska M., Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi, Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK 2013.