Symbol dziecka w odsłonie spin jako narzędzie polityki i umacniania interesów władzy
Abstrakt
Celem artykułu jest przedstawienie językowych mechanizmów manipulacji symbolem dziecka w postaci jednej z najniebezpieczniejszych technik fałszowania informacji, tj. spin. Na przestrzeni kilku ostatnich lat w przekazie medialnym obserwujemy nasilającą się, zwłaszcza podczas kampanii wyborczych, mistyfikatorską grę z odbiorcą polegającą na nieetycznym wykorzystywaniu wizerunku dziecka jako narzędzia walki politycznej. Przedmiot szczegółowych analiz stanowi symbol dziecka traktowany przez osoby publiczne jako rekwizyt kompetencji. Dziecko stało się doskonałym opakowaniem informacji o charakterze ideologicznym ucieleśniającym takie wartości, jak: życie, miłość, wolność oraz cechy typu: udane życie rodzinne, poświęcenie, altruizm.
Bibliografia
Alehno O.: Dzieci w propagandzie Putina, 2014, https://www.salon24.pl/u/ mysle/601696,dzieci-w-propagandzie-putina [dostęp: 20.04.2018].
Augustyn J. SJ, Uzdrowienie z poczucia krzywdy. Rozważania rekolekcyjne oparte na „Ćwiczeniach duchownych” św. Ignacego Loyoli. Fundament, Kraków: Wydawnictwo WAM 2012, otwarty dostęp: http://df dkalisz.jezuici. pl/jezeli-sie-nie-staniecie-jak-dzieci/ [dostęp: 20.04.2018].
Bartkowiak P., Kotulek D.: Cel: socjalistyczna mentalność. Indoktrynacja młodzieży wszeregach OH ZMP na terenie województwa zielonogórskiego, „Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej” 2010, nr 5-6 (114-115), s. 56-61.
Bralczyk J.: Manipulacja językowa, w: Dziennikarstwo i świat mediów, red. Z.Bauer, E.Chudziński, wyd. 2, Kraków: Universitas 2000.
Cialdini R.: Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, tłum. B. Wojciszke, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne 2000.
Cichosz M.: Wizerunek lidera politycznego, w: Marketing polityczny w poszukiwaniu strategii wyborczego sukcesu, red. M. Jezierski, Toruń: Wydawnictwo Duet 2004.
Cwalina W., Falkowski A.: Marketing polityczny. Perspektywa psychologiczna, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne 2005.
Domagała M.: Spin jako sztuka manipulacji przekazem medialnym, Poznań: Wydawnictwo Rys 2015.
Friedrich R.: Arka Noego – Ja jestem, 2000, http://www.tekstowo.pl/piosenka,arka_noego,ja _jestem.html [dostęp: 20.04.2018].
Głowiński M.: Nowomowa i ciągi dalsze. Szkice dawne i nowe, Kraków: Universitas 2009.
Głowiński M.: Nowomowa władzy. Pisomowa czyli o wolnoamerykance językowej, „Polityka” 2006, nr 50: Dodatek, Niezbędnik inteligenta, s. 14-18.
Jarosiński Z.: Socrealizm dla dzieci, „Teksty Drugie: teoria literatury, krytyka, interpretacja” 1998, nr 6 (54), s. 69-86.
Jaroszyński P.: Etyka. Dramat życia moralnego, Warszawa: Wydawnictwo Sióstr Loretanek 1993.
Jeziński M.: Wizerunek polityczny jako element strategii wyborczej, w: Kampania wyborcza: marketingowe aspekty komunikowania politycznego, red. B. Dobek-Ostrowska, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego 2005, s. 115-132.
Kopaliński W.: Słownik symboli, Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM 2006.
Le Bon G.: Psychologia tłumu: studium powszechnego umysłu, tłum. B. Kaprocki, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN 2006.
Łatka R.: Pawlik Morozow. Dziecko radzieckiej propagandy, 2016, https://menway.interia.pl/his toria/news-pawlik-morozow-dziecko-radzieckiej-propagandy,nId,2232644 [dostęp: 20.04.2018].
Młynarska K.: Zarządzanie wizerunkiem. Proces kreowania wizerunku. „Studia i Materiały. Miscellanea Oeconomicae” 1(2011), nr 15, s. 142-154.
Osęka P.: Towarzysze lubią dzieci, 2010, http://www.focus.pl/artykul/towarzysze-lubia-dzieci [dostęp: 20.04.2018].
Paluch A.: Public Relations – Spin, 2017, http://stacjakultura.pl/2017/10/16/ public-relations-spin/ [dostęp: 20.04.2018].
Pawełczyk P.: Rekwizyt w teatrze politycznym, „Studia Politologiczne”, vol. 24: „Marketing polityczny i komunikowanie polityczne. Nowe zjawiska, nowe wyzwania”, red. J. Garlicki, Warszawa: Wydawnictwo Elipsa 2012, s. 72-86.
Puzynina J.: Język wartości, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN 1992.
Puzynina J.: Słowo − wartość − kultura, Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 1997.
Rogaliński P.: Jak politycy nami manipulują?, cz. 1: Zakazane techniki, Łódź: Wydawnictwo „Sorus” 2012.
Strawińska A.B.: Autopromocja współczesnych polityków – językowe i pozajęzykowe mechanizmy na wybranych przykładach, w: Odkrywanie słowa – historia i współczesność, red. U. Sokólska, Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku 2015, s. 469-494.
Strawińska A.B.: Celebrytyzm a dziecko. Autopromocyjne strategie wykorzystujące wizerunek dziecka w polskim show-biznesie, w: Współczesny i dawny obraz dziecka w języku, red. L. Mariak, J. Rychter, Szczecin: Volumina.pl 2017, s. 277-293.
Strawińska A.B.: Kreowanie znaczeń we współczesnej nowomowie, w: PRL-owskie re-sentymenty, red. A. Kisielewska, M. Kostaszuk-Romanowska, A. Kisielewski, Gdańsk: Wydawnictwo Naukowe Katedra 2019, s. 307-330.
Strawińska A.B.: Manipulacja obrazem dziecka we współczesnym dyskursie medialnym, „Kronikarz Podlaski” 2018, nr 3, s. 159-187.
Szulczewski M.: Informacja i współdziałanie, Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza 1982.
Wierzbicka A.: Prototypy i inwarianty, w: tejże, Język –umysł – kultura, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN 1999.
Copyright (c) 2019 Roczniki Humanistyczne
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
