Geographical Descriptions of Spain in Latin Medieval Encyclopaedias: From Isidore of Seville to Vincent of Beauvais (VII-XIII c.)

  • Leszek Wojciechowski Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Wydział Nauk Humanistycznych
Słowa kluczowe: encyklopedie średniowieczne; Hiszpania; Izydor z Sewilli

Abstrakt

Geograficzne opisy Hiszpanii w średniowiecznych encyklopediach łacińskich: od Izydora z Sewilli do Wincentego z Beauvais (VII–XIII wiek)

W artykule zostało ukazane – na tle rozwoju średniowiecznego nurtu encyklopedycznego – zagadnienie recepcji w encyklopediach łacińskich opisu Hiszpanii zawartego w Etymologiach Izydora z Sewilli. Etymologiczno-geograficzny opis swej ojczyzny umieścił Izydor w 14 księdze dzieła (14, 4, 28-30). Ten obraz został „uzupełniony” w innych miejscach Etymologii m.in. o aspekt etymologiczno-etnograficzny (9, 2, 109-114). Izydor prezentując Hiszpanię opierał się na kilku dziełach antycznych. Ukazał Hiszpanię przede wszystkim rzymską; niewiele znajdujemy odniesień do aktualnej sytuacji kraju pod panowaniem Gotów. W później powstałych encyklopediach, w których zawarte są partie dotyczące geografii, w różny sposób wykorzystywano Izydora opis Hiszpanii. Powtarzano ten opis dosłownie (Raban Maur, Wincenty z Beauvais) i skracano go, nieznacznie modyfikując (Honoriusz Augustodunensis), łączono z informacjami znajdującymi się m.in. w dziele Orozjusza (Historae: Historiarum adversum paganos libri VII). W tym ostatnim przypadku do tak utworzonej całości dodawano informacje aktualizujące (przedstawiające niektóre aktualne sprawy dotyczące Hiszpanii). Tego rodzaju opisy umieścili w swych dziełach Gerwazy z Tilbury i Bartłomiej Anglik. Gerwazy z Tilbury do prezentacji Hiszpanii dodał fragment ukazujący jej podział na arcybiskupstwa i biskupstwa. Zestawiając opisy Hiszpanii w średniowiecznych dziełach encyklopedycznych powstałych do połowy XIII stulecia – zatem do czasu, gdy została ułożona encyklopedia Speculum maius – możemy stwierdzić, że każdy z nich opierał się na opisie znajdującym się w 14 księdze Etymologii; w największej encyklopedii średniowiecza (Speculum maius, w jej części zatytułowanej Speculum historiale) opis ten został – jak wspomniano – dosłownie powtórzony. Można rzec, że choć powstały nowe ujęcia dotyczące obrazu Hiszpanii (sformułowane w pierwszej połowie XIII wieku przez Gerwazego z Tilbury i Bartłomieja Anglika), obraz nakreślony przez Izydora z Sewilli niejako utrzymał swoją „aktualność”. Biorąc pod uwagę bardzo dużą rolę średniowiecznych dzieł encyklopedycznych w rozpowszechnianiu wiedzy w tej epoce, można także stwierdzić, że Hiszpania była wówczas postrzegana (przynajmniej do połowy XIII wieku) „oczami Izydora” (miało to odzwierciedlenie w ówczesnej kartografii). Pozostaje pytanie, w jakim stopniu ten obraz zmienił się (i czy zmienił się na trwałe) w późnym średniowieczu.

Bibliografia

Cazier P., Isidore de Séville et la naissance de l’Espagne catholique, Paris: Beauchesne 1994 (Theologie historique, 96).

Collison R., Encyclopaedias: their history throughout the ages, New York–London: Hafner Publishing Co. 1964.

Ingelbert H., Interpretatio christiana. Les mutations des savoirs (cosmographie, géographie, etnographie, histoire) dans l’Antiquité chretienne, 30-630 après J.-C., Paris: Institut d’Etudes Augusti-niennes 2001 (Collection des Études Augustiniennes. Série Antiquité, 166).

Kochanek P., Die Vorstellung von Norden und der Eurozentrizmus. Eine Auswertung der patristischen und mittelalterlichen Literatur, Mainz: von Zabern 2004 (Veröffentlichungen des Instituts für Abendländische Religions-geschichte, 205).

König J., Woolf G. (eds.), Encyclopaedism from Antiquity to the Renaissance, Cambridge: Cambridge University Press 2013.

Palmier-Foucart M., Duchesne M.-C., Vincent de Beauvais et le Grand Miroir du monde, Turnhout: Brepols 2004.

Philipp H., Die historisch-geographischen Quellen in den etymolgiae des Isidorus von Sevilla, Teil 2.Textaugabe und Quellenangabe, Berlin 1913 (Quellen und Forschungen zur alten Geschichte und Geographie, Heft 26).

Strzelczyk J., Gervazy z Tilbury. Studium z dziejów uczoności geograficznej w średniowieczu [Gervase of Tilbury. A study in the history of geographic learnedness in the Middle Ages], Wrocław–Warszawa–Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1970 (Monografie z Dziejów Nauki i Techniki [Monographs in the History of Science and Technology], 66).

Ribémont B., De natura rerum. Études sur les encyclopédies médiévales, Orléans: Paradigme 1995.

Ribémont B., Les origines des encyclopédies médiévales. D’Isidore de Séville aux Carolingiens, Paris: Honoré Champion 2001 (Nouvelle Bibliothèque du Moyen Âge, 61).

Ribémont B., La “Renaissance” du XIIe siècle et l’encyclopédisme, Paris: Honoré Champion 2002 (Essais sur le Moyen Âge, 27).

Opublikowane
2019-10-24
Dział
Artykuły