Kultura jawna (obiektywna) i ukryta (subiektywna) w nauczaniu języka polskiego jako obcego. Zadanie jako narzędzie rozwijania międzykulturowej kompetencji komunikacyjnej

Marzena Wawrzeń

doi:10.18290/rh.2018.66.10-13

Marzena Wawrzeń Uniwersytet Jagielloński w Krakowie

DOI: https://doi.org/10.18290/rh.2018.66.10-13

Słowa kluczowe: międzykulturowa kompetencja komunikacyjna; podejście ukierunkowane na działanie; podejście zadaniowe; zadanie; kultura obiektywna i subiektywna

Abstrakt

Celem artykułu jest próba udzielenia odpowiedzi na pytania, czym jest międzykulturowa kompetencja komunikacyjna, jakie są jej komponenty oraz jak należy ją rozwijać. Zadanie jako działaniowa forma pracy jest postrzegane w kategoriach narzędzia umożliwiającego rozwijanie umiejętności rozpoznawania i używania aspektów tzw. kultury obiektywnej (jawnej) i subiektywnej (ukrytej).

Bibliografia

Aleksandrowicz-Pędich L., 2005, Międzykulturowość na lekcjach języków obcych, Białystok.

Berner H., 2006, Współczesne kierunki pedagogiczne, w: Pedagogika 1. Podstawy nauk o wychowaniu, red. B. Śliwerski, Gdańsk, s. 195-275.

Candlin C., 2009, Towards task-based language learning, w: Task-Based Language Teaching. A Reader, red. K. Van den Branden, M. Bygate, J. M. Norris, Amsterdam–Philadelphia, s. 21-40.

Casmir F., 1996, Budowanie trzeciej kultury: zmiana paradygmatu komunikacji międzynarodowej i międzykulturowej, w: Komunikacja międzykulturowa: zderzenia i spotkania, red. A. Kapciak, L. Korporowicz, A. Tyszka, Warszawa, s. 28-56.

Dębski R., 2009, Dwujęzyczność angielsko-polska w Australii: języki mniejszościowe w dobie globalizacji i informatyzacji, Kraków.

Garncarek P., 2010, Kanon, kompendium czy przestrzeń – o nie tylko polskich problemach z nauczaniem cudzoziemców rodzimej kultury, w: Kanon kultury w nauczaniu języka polskiego jako obcego, red. P. Garncarek, P. Kajak, A. Zienkiewicz, Warszawa, s. 13-18.

Gębal P., 2010, Dydaktyka kultury polskiej w kształceniu językowym cudzoziemców, Kraków.

Habermas J., 1999, Teoria działania komunikacyjnego, t. I: Racjonalność działania a racjonalność społeczna, Warszawa.

Janowska I., 2011, Podejście zadaniowe do nauczania i uczenia się języków obcych. Na przykładzie języka polskiego jako obcego, Kraków.

Janowska I., Lipińska E., Rabiej A., Seretny A., Turek P., red., 2011, Programy nauczania języka polskiego jako obcego. Poziomy A1-C2, Kraków.

Kowalewski J., 2011, Kultura polska jako obca?, Kraków.

Kroeber A., 2002, Istota kultury, Warszawa.

Kwiatkowska A., Grzymała-Moszczyńska H., 2008, Psychologia międzykulturowa, w: Psychologia. Podręcznik akademicki, t. II, red. J. Strelau, D. Doliński, Gdańsk, s. 449-496.

Lewowicki T., 2002, W poszukiwaniu modelu edukacji międzykulturowej, w: Pedagogika i edukacja wobec nowych wspólnot i różnic w jednoczącej się Europie, red. E. Malewska, B. Śliwerski, Kraków.

Melosik Z., 2002, Młodzież w kulturze współczesnej. Paradoksy pop-tożsamości, w: Pedagogika i edukacja wobec nowych wspólnot i różnic w jednoczącej się Europie, red. E. Malewska, B. Śliwerski, Kraków.

Myczko K., 2005, Kompetencja interkulturowa jako cel kształcenia językowego, w: Dydaktyka języków obcych a kompetencja kulturowa i komunikacja interkulturowa, red. M. Mackiewicz, Poznań, s. 27-35.

Rada Europy, 2003, Europejski system opisu kształcenia językowego: uczenie się, nauczanie, ocenianie, Warszawa.

Wilczyńska W., 2005, Czego potrzeba do udanej komunikacji interkulturowej?, w: Dydaktyka języków obcych a kompetencja kulturowa i komunikacja interkulturowa, red. M. Mackiewicz, Poznań, s. 15-26.