Polityka państwa wobec Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w sferze inwestycji budowlanych

Abstrakt

Problematyka artykułu koncentruje się wokół zagadnień związanych z postawą władz komunistycznych wobec podejmowanych przez rektorów Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego inwestycji remontowo-budowlanych. Złożoność polityki państwa wobec KUL-u w sferze inwestycji budowlanych wynikała z wielu czynników, które kształtowały stosunek władz partyjno-państwowych do władz uniwersyteckich. W latach 50. i 60. władze komunistyczne skutecznie przeciwdziałały wielokrotnie podejmowanym przez rektorów KUL-u próbom rozbudowy zaplecza lokalowego uczelni. Kierowane do władz powiatowych i wojewódzkich wnioski z prośbą o zezwolenie na budowę nowych gmachów czy na rozbudowę istniejących już budynków rozpatrywane były odmownie. W latach 70. wraz z dokonującymi się na KUL-u zmianami polityka państwa wobec podejmowanych przez nowe władze uczelni przedsięwzięć budowlanych zmieniła się. W konsekwencji już w latach 70. przystąpiono do stopniowej rozbudowy gmachu uniwersytetu, która właściwej dynamiki nabrała w latach 80.