Prometeo come il simbolo dell’interminabile sfida

  • Adriana Grzelak-Krzymianowska Uniwersytet Łódzki
Słowa kluczowe: Prometeusz; wieki ludzkości; stworzenie człowieka

Abstrakt

Prometeusz jako symbol wiecznego wyzwania

Artykuł ma na celu ukazanie, że mit o Prometeuszu może być uznany za źródło i efekt nieustających wyzwań świata, którym człowiek przez wieki musiał stawić czoła. Opierając się na tradycji starożytnej i różnych wersjach i interpretacjach mitu o tytanie autorka dowodzi, że postać Prometeusza może być postrzegana jako pewnego rodzaju bodziec, zarówno pozytywny, jak i negatywny, który wpływał na historię ludzkości oraz że tego typu wizja Prometeusza przetrwała i jest nadal obecna w kulturze współczesnej i jest ciągle wykorzystywana w celu podkreślenia najbardziej znaczących momentów cywilizacyjnych przemian.

Prometeo come il simbolo dell’interminabile sfida

L’articolo mira a descrivere il mito di Prometeo visto come la fonte e il risultato di una sfida continua che la gente è stata costretta a far fronte con i secoli. Basandosi sull’antica tradizione e sulle varie versioni e interpretazioni della mitica storia del Titano, l’autore trae conclusione che la figura di Prometeo possa essere percepita come stimolo, in modo positivo e negativo, della storia del genere umano e che tale immagine di Prometeo è sopravvissuta ed è ancora presente nella cultura contemporanea e viene utilizzata e riutilizzata per sottolineare momenti sempre significativi del cambiamento della civiltà.

Bibliografia

Accio Lucio, Frammenti dalle tragedie e dalle preteste, introduzione testo latino e traduzione a cura di Anna Resta Barrile, Bologna: Zanichelli editore 1987.

Baldry H.C., Who invented the Golden Age?, “Classical Quarterly” 2(1952), p. 83-92.

Carassiti A.M., Dizionario di mitologia greca e romana, Roma: Newton Compton 1996.

Casanova A., La famiglia di Pandora. Analisi filologica dei miti di Pandora e Prometeo nella tradizione esiodea, Firenze: Clusf 1979.

Cerbo A., Metamorfosi del mito classico da Boccaccio a Marino, (Letteratura italiana 6), Pisa: ETS 2001.

Charachidzé G., Prometeo o il Caucaso, Milano: Feltrinelli 1998.

Chodkowski R.R., Ajschylos i jego tragedie, Lublin: TN KUL 1994.

Costa G., Eschilo ed il Prometeo incatenato, https://www.academia.edu/5297419/ESCHILO_ED_IL_PROMETEO_INCATENATO.

De Petris A., Prometeo un mito, Firenze: Leo S. Olschki 2003.

Dworacki S., Eupolis i fragmenty jego komedii, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM 1991.

Eliade M., History of Religious Ideas, vol. 1: From the Stone Age to the Eleusinian Mysteries, trad. Willard R. Trask, Chicago: University of Chicago Press 1978.

Esiodo, Le opere e i giorni, La Teogonia, Lo scudo di Ercole, Frammenti, con incisioni di A. De Carolis e A. Moroni, traduzione di E. Romagnoli, illustrazioni di A. De Carolis, A. Moroni, Bologna: Zanichelli 1929.

Farrington B., Nauka grecka, trad. Z. Glinka, Warszawa: PWN 1954.

Franczak G., Mit i topos wieków ludzkości jako model historii świata w literaturze greckiej, „Nowy Filomata” 3(1997), p. 163-171.

Franczak G., Mit i topos ludzkości jako model historii świata w literaturze łacińskiej, „Nowy Filomata” 1(1998), p. 29-36.

Grzelak-Krzymianowska A., Człowiek Złotego Wieku, czyli helleński ideał życia szczęśliwego, „Meander” 5-6(2003), p. 373-388.

Guthrie W.K.C., In the Beginning; Some Greek Views on the Origins of Life and the Early State of Man, Ithaca, N.Y: Cornell University Press 1957.

Juha S., Decay, Progress, the Good life?: Hesiod and Protagoras on the Development of Culture, Helsinki: Societas Scientiarum Fennica 1989.

Kirk G.S., Myth, its Meaning and Functions in Ancient and Other Cultures, Cambridge: Cambridge University Press 1970

Kott J., Zjadanie bogów, Kraków: Wydawnictwo Literackie 1986.

Krokiewicz A., Moralność Homera i etyka Hezjoda, Warszawa: Aletheia 1959.

Kubiak Z., Mitologia Greków i Rzymian, Warszawa: Znak 1997, p. 105-107.

Lanza D., Luciano: gli dei al caleidoscopio, in La citation dans l’Antiquité. Actes du colloque du PARSA, Lyon, ENS LSH, 6-8 novembre 2002, sous la direction de C. Darbo-Peschansky, Grenoble: Ed Jérôme Millon 2004, p. 189-198.

Lukian, Pisma wybrane, trad. Władysław Madyda, Warszawa: PIW 1957.

Marino L., Prometheus, or the Mythographer’s Self-image, “Studi sul Boccaccio” 12(1980), p. 263-273.

Marzullo B., I sofismi di Prometeo, Firenze: La nuova Italia editrice 1990.

Nowicki A., Zarys dziejów krytyki religii. Starożytność, Warszawa: Książka i Wiedza 1986.

Omero, Iliade, traduzione di Vincenzo Monti, Società tipografica dei classici italiani, Milano: Presso Leonardo Ciardett 1825.

Osek E., Lukian z Samosat na temat krwawych rytuałów: diatryba o ofiarach, „Acta Universitatis Lodziensis”. Folia archaeologica 26(2009), p. 31-45.

Pettignano A.G.M., Il Prometeo di Luciano, Prometheus es in verbis, Prometheus, Dialogi deorum V, Università degli studi di Catania, dottorato di ricerca in filologia greca e latina XXIII ciclo, anno accademico 2010-2011, http://archivia.unict.it/bitstream/10761/1179/1/pttdfg72r17f206y-tesi%20dottorato%20pettignano%202010-2011.pdf [accesso: 8.09.2015].

Séchan L., Le Mythe de Prométhée, Paris: Presses Universitaires de France 1951.

Sowa J., Eros paidikos kontra miłość do kobiety w dialogu o miłości erotycznej Plutarcha i Bogach miłości Lukiana, „Collectanea Philologica” 17(2014), p. 5-18;

Teokryt, Sielanki, Warszawa: PIW 1973.

Trousson R., La thème de Prométhée dans la littérature européenne, 2 voll., Genève: Droz 1976.

Opublikowane
2019-10-23
Dział
Artykuły