Enkele facetten van het dubbelkunstenaarschap van L.P. Boon aan de hand van de metamorfoses van de belangrijkste personages van De Kapellekensbaan

Abstrakt

Różne oblicza podwójnego artyzmu L.P. Boona na podstawie metamorfoz głównych bohaterów powieści “Droga z kapliczką”

Twórczość Louisa Paula Boona zaliczana jest do kanonu literackiego, dlatego też postrzega się go jako pisarza i bada wyłącznie tę jego twórczość. Natomiast jego sztuka wizualna jest w dużej mierze ignorowana. Z uwagi na to, że Boon działa w obu dyscyplinach, niniejszy artykuł bada relacje między literaturą a sztuką z literackiego punktu widzenia. Powieść Boona De Kapellekensbaan of de 1^ste illegale roman van Boontje (przetłumaczona na język angielski jako Chapel Road) porusza kwestię, w jaki sposób powinna być napisana współczesna powieść. Autor niniejszego artykułu stara się ustalić na podstawie analizy głównych bohaterów, jaki jest związek między literaturą a sztukami wizualnymi w prezentowanej powieści. Autor koncentruje się wyłącznie na postaciach, które reprezentują świat literacki lub sztuki wizualne i pomagają drugoosobowej narracji tworzyć powieść. Szczególną uwagę poświęca tym bohaterom powieści, którzy tymczasowo zmieniają dziedziny. Okazuje się, że to, czego w dyskursie nie można wyrazić za pomocą języka, można uczynić za pomocą sztuk wizualnych. Mimo że dziedziny te reprezentują różne sposoby ekspresji, mogą się wzajemnie uzupełniać.

Enkele facetten van het dubbelkunstenaarschap van L.P. Boon aan de hand van de metamorfoses van de belangrijkste personages van De Kapellekensbaan

Louis Paul Boon maakt deel uit van de literaire canon, daarom wordt hij alleen beschouwd als een schrijver. Zijn beeldende kunst wordt grotendeels genegeerd. Aangezien Boon in beide disciplines actief is, bekijk ik in deze bijdrage de relatie tussen beide disciplines vanuit een literair perspectief. Boons roman De Kapellekensbaan of de 1^ste illegale roman van Boontje behandelt de vraag hoe een hedendaagse roman moet worden geschreven. Op basis van een analyse van de protagonisten bepaal ik de relatie tussen literatuur en beeldende kunst in deze roman. Ik concentreer me daarbij uitsluitend op karakters die literatuur of beeldende kunst vertegenwoordigen en helpen de ‘gij-verteller’ de roman te creëren. Ik geef speciale aandacht aan karakters die tijdelijk van discipline veranderen. De discussie gaat over tekortkomingen van de taal die door de beeldende kunsten kunnen worden aangepakt. Ondanks het feit dat de disciplines verschillende manieren van expressie vertegenwoordigen, kunnen ze elkaar aanvullen.