Interpretacja kerygmatyczna w doświadczeniu historyka literatury
Abstrakt
Szkic ukazuje, w jaki sposób autorska metoda kerygmatycznej interpretacji, zaproponowana przez Mariana Maciejewskiego, określiła warsztat i praktykę badawczą uczonego. Bohater artykułu został przedstawiony jako historyk literatury, dokonujący kerygmatycznej egzegezy tekstów romantycznych (liryki i epiki), który kontynuując dialog z tradycją badań, proponuje nowe spojrzenie na zjawiska literackie, wykorzystując paradygmat kerygmatu apostolskiego (ewangelicznego). Takie ujęcie literatury eksponuje historię ludzką, mocniej akcentuje kompleks najgłębszych doświadczeń egzystencjalnych osób mówiących (podmiotu, narratora) czy bohaterów; jednocześnie daje możliwość pełniejszego opisu głębokiej struktury utworu. Troską uczonego jest usytuowanie zjawisk literatury wobec rzeczywistości Słowa proklamowanego przez Ewangelię. Praktyka badawcza Mariana Maciejewskiego została tu ukazana jako forma pewnego świadectwa wierności wobec Słowa.
Bibliografia
Biblia Jerozolimska, Poznań 2006 (tekst Biblii: Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, w przekładzie z języków oryginalnych, oprac. zespół biblistów polskich z inicjatywy benedyktynów tynieckich, „Biblia Tysiąclecia”, Poznań 2000, wyd. 5.). Wstępy, przypisy, komentarze i marginalia: La Bible de Jérusalem, tłum. zespół pod kier. A. Cholewińskiego i Z. Kiernikowskiego, Paris 1996.
Durandeaux J., Żywe pytania do „martwego” Boga. Czy istnieje problem Boga?, przeł. L. Rutowska, Warszawa 1971.
Interpretacja kerygmatyczna. Doświadczenia – re-wizje – perspektywy, red. J. Borowski, E. Fiała, I. Piekarski, Lublin 2014.
Kaczmarek W., Od kontestacji do relacji. Człowiek wobec Boga w dramacie Młodej Polski, Lublin 2007.
Maciejewski M., „ażeby ciało powróciło w słowo”. Próba kerygmatycznej interpretacji literatury, Lublin 1991.
Maciejewski M., „Choć Radziwiłł, alem człowiek...”. Gawęda romantyczna prozą, Kraków 1985.
Maciejewski M., Kerygmatyczna interpretacja przesłania Pana Cogito, „Polonistyka” 1992, nr 7/8, s. 399-410.
Maciejewski M., Liryczne świadectwo „pustego grobu”, „Colloquia Litteraria” 1(2006), s. 9-10.
Maciejewski M., Poetyka. Gatunek – obraz. W kręgu poezji romantycznej, Wrocław 1997.
Maciejewski M., Z doświadczeń dydaktycznych i poznawczych polonisty w seminariach duchownych, [w:] Sprawiedliwość, pokój i radość w posługiwaniu biskupim: księga pamiątkowa ku czci Jego Ekscelencji księdza biskupa dr. Wiesława Alojzego Meringa z okazji 65. rocznicy urodzin, red. A. Niemira, K. Rulka, J. Szymański, Włocławek 2010.
Przybylski R., Podróż Juliusza Słowackiego na Wschód, Kraków 1982.
Pyczek W., Motywy pasyjne w liryce wielkich romantyków. Mickiewicz – Słowacki – Krasiński, Lublin 2008.
Pyczek W., Jerozolima Słoneczna Juliusza Słowackiego, Lublin 1999.
Regiewicz A., Katechezy w obrazach. Kerygmatyczne czytanie filmu, Kraków 2013.
Regiewicz A., Kino a kultura w świetle antropologii współczesnej. Próba interpretacji kerygmatycznej, Lublin 2011.
Regiewicz A., Poza horyzontem. Eseje o sztuce czytania. (Ćwiczenia z poszukiwania sensu), Kraków 2015.
Słowacki J., Dzieła wszystkie, t. VIII, red. J. Kleiner, Wrocław 1958.
Staiger E., Sztuka interpretacji, tłum. O. Dobijanka-Witczakowa, [w:] Współczesna teoria badań literackich za granicą. Antologia, oprac. K. Markiewicz, t. I: Metody stylistyki literackiej. Kierunki ergocentryczne, Kraków 1970, s. 196-219.
Copyright (c) 2015 Roczniki Humanistyczne
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
