Klucz Dawidowy usta mi otworzył... (nad jednym z wersetów Mojej ojczyzny Cypriana Norwida)
Abstrakt
Artykuł w kompozycji i przesłaniu wykorzystuje formę dyptyku. Część pierwsza to egzegeza filologiczna i kulturowa jednego wersu wiersza Cypriana Norwida Moja ojczyzna, skupiona na interpretacji wyrażenia poetyckiego „klucz Dawidowy usta mi otworzył”. Część druga zawiera wspomnienie z osobistych spotkań autora na gruncie studiów polonistycznych z profesorem Marianem Maciejewskim. Całość zwieńcza fascynacja zjawiskiem Norwid, wspólna dla całego środowiska Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
Bibliografia
Biblia w przekładzie Jakuba Wujka z 1599 r. Transkrypcja typu „B” oryginalnego tekstu z XVI w. i wstępy ks. J. Frankowski, Warszawa 1999.
Forstner D., Świat symboliki chrześcijańskiej, przekł. i oprac. W. Zakrzewska i in., Warszawa 1990.
Hornung E., Jeden czy wielu? Koncepcja Boga w starożytnym Egipcie, przeł. A. Niwiński, Warszawa 1991.
Kopaliński W., Słownik mitów i tradycji kultury, Warszawa 1985.
Maciejewski M., Fatum ukrzyżowane, „Studia Norwidiana” 1(1982), s. 31-47.
Norwid C., Dzieła zebrane, oprac J.W. Gomulicki, t. I: Wiersze. Tekst, t. II: Wiersze. Dodatek krytyczny, Warszawa 1971.
Norwid C., Pisma wszystkie, oprac. J.W. Gomulicki, t. I: Wiersze. Część pierwsza, Warszawa 1971.
Olczak-Roniker J., Korczak. Próba biografii, Warszawa 2002.
Słowacki J., Balladyna. Tragedia w pięciu aktach, [w:] tenże, Dzieła, red. J. Krzyżanowski, Wrocław 1959.
Copyright (c) 2015 Roczniki Humanistyczne
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.