Jak uczyć języka? Piosenka w pracy na lektoracie języka polskiego jako obcego

Abstrakt

Na efektywne nauczania języków, w tym polskiego jako obcego, ma wpływ wiele czynników. Przygotowując zajęcia, lektor każdorazowo musi więc dopasowywać materiały do celów, jakie sobie założy, poziomu studentów, ich potrzeb i ogólnie pojętych kompetencji. Powszechnie wiadomo, że dziś standardowy podręcznik jest niewystarczający, aby nie tylko nauczyć obcokrajowca polskiego, ale zainteresować go konkretnymi zagadnieniami, pokazać mu użyteczność form czy struktur gramatycznych. Wydaje się, że wykorzystanie piosenki na lektoracie wychodzi naprzeciw tym oczekiwaniom. W literaturze przedmiotu wyróżnia się najróżniejsze role utworów muzycznych w procesie dydaktycznym, wymienia się warunki, jakie owy utwór powinien spełniać, aby być wartościowym narzędziem glottodydaktycznym, proponuje się wiele ćwiczeń, które można zaproponować cudzoziemcom, podporządkowując je odrębnym celom i potrzebom. Poza wieloma kryteriami wyboru piosenki, jej aktualność powinna być jednym z warunków podstawowych. Niestety, w nauczaniu polskiego jako obcego można dostrzec, że to element drugorzędny, na który autorzy podręczników czy nauczyciele nie zwracają uwagi. Zwykle proponuje się utwory starsze, a tym samym obce tekstowo i muzycznie studentom, przyzwyczajonym do muzyki nowoczesnej. Warto więc każdorazowo na zajęcia przygotować, to co jest w danym momencie popularne wśród młodych ludzie, czego słuchają na co dzień i co da, cudzoziemcowi, poczucie, że język polski przyda mu się w codziennym życiu. Oczywiście, często są to utwory mało wartościowe pod względem muzycznym czy językowym, ale przy odpowiednim ich opracowaniu mogą stać się dobrym materiałem dydaktycznym. Na poziomach najniższych można zrezygnować z piosenek ambitnych, reprezentujących trudne nurty muzyczne, a zaproponować coś aktualnego, nawet jeśli będzie odbiegać to od gustu i poczucia estetyki samego lektora.