La intrahistoria de la guerra civil española de 1936 según Arturo Barea

Abstrakt

Intrahistoria hiszpańskiej wojny domowej 1936 roku według Artura Barei

Celem artykułu jest ukazanie wpływu unamunowskiej koncepcji Intrahistorii na struktury narracyjne występujące w książce pt. La llama („Płomień”), należącej do autobiograficznej trylogii Artura Barei La forja de un rebelde („Kuźnia buntownika”). W La llama autor rysuje bardzo szczegółowy obraz życia cywilów w obleganym przez frankistowców Madrycie podczas hiszpańskiej wojny domowej 1936 r. Książka opiera się na osobistych wspomnieniach pisarza oraz na relacjach osób, z którymi Barea stykał się podczas wojny. Dzięki zastosowaniu narracji historycznej oraz intrahistorycznej autorowi udaje się stworzyć bardzo szczegółowy i przekonywujący obraz bratobójczego konfliktu, pełen emocji oraz osobistych tragedii ludzkich. Zwracając uwagę na codzienność narodu uwikłanego w tzw. wielką historię oraz opisując losy pojedynczych anonimowych postaci, Barea odbrązawia wyidealizowany obraz wojny. Forma, w jakiej przedstawia bolesne wydarzenia XX-wiecznej historii Hiszpanii, doskonale wpisuje się w najnowsze tendencje badań nad przeszłością.

La intrahistoria de la guerra civil española de 1936 según Arturo Barea

En el artículo se estudia el carácter intrahistórico de la autobiografía de Arturo Barea, La forja de un rebelde, buscando puntos comunes entre el autobiografismo histórico de Arturo Barea y el ensayismo intrahistórico de Miguel de Unamuno. Ambos autores vivieron en momentos dramáticos de la historia española. Su gran sensibilidad humanística les empujó a buscar las raíces de los males de su patria. Unamuno se propuso estudiar la llamada intrahistoria del pueblo español, equivalente a la vida cotidiana de los individuos. Arturo Barea aplicó un método bastante parecido: al reconstruir minuciosamente su propia vida pretendió entender la historia de su pueblo, centrándose en la traumática experiencia de la Guerra Civil española.