Конструювання ідентичностей у життєтворчості Лесі Українки: постколоніальна перспектива

Abstrakt

Konstruowanie identyczności w życiu i twórczości Łesi Ukrainki: Perspektywa postkolonialna

Narracyjna (w ogóle pisarska) tożsamość Łesi Ukrainki została sformułowana w kontekście obronnego, antykolonialnego kontrdyskursu – ukraińskiej odpowiedzi na asymilacyjny ucisk rosyjskiego imperialnego dyskursu, wywieranego na ukraińską etniczno-kulturową odmienność. Właśnie dlatego dominująca tożsamość pisarki jest nacjocentryczna. Nawet jako literacki pseudonim wzięła ona imię swojego narodu. W obrębie tej tożsamości były konstruowane pozostałe tożsamości ukraińskiej poetki. Wszystkie wymienione i niewymienione w artykule tożsamości Łesi Ukrainki, które konstruowała ona w ciągu swojego krótkiego, lecz twórczo intensywnego życia, są zewnętrznymi manifestacjami jej wewnętrznej osobowościowej tożsamości, tożsamości pełnej pasji, maksymalistycznej, z ostro artykułowaną niezgodą na wszelką niesprawiedliwość i nierówność – zarówno w międzynarodowych czy wewnętrznych stosunkach, jak i w międzyludzkich, w tym rodzinnych, z potrzebą godności, swobody i indywidualnej wolności jako koniecznych warunków dla egzystencji.