Gallicismes hongrois
Abstrakt
[Abstrakt tylko w j. polskim / Abstract only in Polish]
Galicyzmy węgierskie
Zamierzeniem autora jest ukazanie nadspodziewanie znacznej grupy galicyzmów (prowizoryczny korpus: 101 jednostek – na bazie słownictwa podstawowego) obok bardzo licznych slawizmów i germanizmów (co zasygnalizowano). Najczęściej galicyzmy te przeszły do węgierskiego przez niemiecki, głównie jego odmianę austriacką, co tłumaczy się położeniem geograficznym i historią Węgier.
Bibliografia
Bańkowski, Andrzej: Etymologiczny słownik języka polskiego, t. II, Warszawa, PWN, 2000.
Fremdwörterbuch, Leipzig, Verlag Enzyklopädie, 1959.
Havas, Livia / Skripecz, Sandor / Varsányi, István: Magyar-lengyel zsebszótár, Budapest, Terra, 1965.
Kurzowa, Zofia: Polszczyzna Lwowa i kresów południowo-wschodnich do roku 1939, Kraków, Universitas, 2006
Mańczak, Witold: Wieża Babel, Wrocław–Warszawa–Kraków, Ossolineum, 1999.
Paul, Hermann: Deutsches Wörterbuch, 7. Aufl. bearb. von Alfred Schirmer, Halle (Saale), VEB Max Niemeyer Verlag, 1950.
Varsányi, István: Lengyel-magyar zsebszótár, Budapest, Terra, 1965.
Wielki słownik wyrazów obcych PWN, pod red. Mirosława Bańki, Warszawa, PWN, 2003. (abrégé: SWOPAN)
Copyright (c) 2007 Roczniki Humanistyczne
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
