Сучасна Українська релiгiйна лiтература: питання правопису та богословської термiнологiї

Abstrakt

[Abstrakt tylko w j. polskim / Abstract only in Polish]

Współczesna ukraińska literatura religijna: problemy ortografii i terminologii religijnej

Artykuł porusza problemy pisowni i terminologii religijnej we współczesnej ukraińskiej literaturze religijnej (teologicznej i popularnej). W ostatnich kilku latach na Ukrainie można zaobserwować proces odrodzenia kultury i życia religijnego. Wzrosło zainteresowanie problematyką religijną, która przez kilkadziesiąt lat nie mogła rozwijać się i rzadko była przedmiotem badań naukowych. Nie było też prawie badań dotyczących języka religijnego. Co przyczyniło się do powstania wielu rozbieżności i niejasności w tej dziedzinie. Rozbieżności te dotyczą przede wszystkim pisowni własnych (biblijnych) nazw, nazw świąt, nabożeństw, hierarchii cerkiewnej.

Istotnym problemem jest też brak unifikacji, ujednolicenia terminologii religijnej. We współczesnym języku ukraińskim, którym posługuje się literatura religijna na Ukrainie, istnieją dwie rozbieżne tendencje: świecka, która opowiada się za całkowitym przekładem cerkiewnosłowiańskich elementów, i cerkiewna, która bazuje na cerkiewnosłowiańskiej tradycji. Badania współczesnych przekładów literatury religijnej wykazały istnienie wariantywności w zakresie: fonetyki, morfologii, słowotwórstwa, leksyki, składni, semantyki i stylistyki.

Obecnie rozpoczęły się prace zorganizowane przez Lwowską Akademię Teologiczną, mające na celu ujednolicenie ukraińskiej terminologii religijnej.