A la poursuite du sacré en compagnie de J. M. G. Le Clézio

Abstrakt

W poszukiwaniu sacrum w towarzystwie J. M. G. Le Clézio

W dziele literackim J. M. G. Le Clézio wyróżnia się dwa przeciwstawne pola tematyczne. Świat współczesny ograniczający i nacechowany przemocą stawia czoła światu natury, żywiołów oraz światu przedmiotów samych w sobie; światu transparencji i bezpośredniości. Te dwa światy pozostają jednak zawsze we wzajemnych związkach, jako dwie strony tego samego procesu poszukiwania sacrum. Proces ten nie może być ukończony, dopóki trwa dzieło. Opierając się na definicjach sacrum podawanych przez M. Eliadego, możemy wykazać, w jaki sposób Le Clézio poszukuje podstawy bytu i sensu w materii ożywionej, ruchomej, z którą świadomość pozostaje zawsze związana. Istnieje wiele obrazów sacrum. Pisarstwo poszukuje punktów wyjścia, ale nigdy na tym nie poprzestaje, ponieważ jego zadaniem nie jest oznaczanie i definiowanie, lecz tylko towarzyszenie i utrwalanie rytmu obecnego w samych rzeczach. Poprzez swój styl pozostaje nieufne wobec własnej mocy określania. Pisarstwo powtarza, stawia pytania lub zaprzecza nieustannie temu, co wywołuje. Oryginalność dzieła J.M.G. Le Clézio, rozwijającego się w kontekście pewnej epoki i literatury, naznaczonych w całości zerwaniem z oczywistością znaczenia, polega na utrzymywaniu się − i utrzymywaniu nas samych − w poszukiwaniu sakralności bezpośrednio obecnej i postrzegalnej zmysłowo. Proces ten należy wciąż rozpoczynać.