Powołanie Michaiła Kozaczińskiego na archimandrytę słuckiego. 1748-1749
Abstrakt
W artykule omówiono kwestię powołania Michaiła Kozaczińskiego, sławnego pedagoga i pisarza XVIII wieku na archimandrytę słuckiego. Pokazano, jak ściśle ta kwestia była związana z działalnością ambasady rosyjskiej w Warszawie i niechęcią magnatów polsko-litewskich do podniesienia kwestii pozycji prawosławia na kolejnym sejmie. Jednocześnie władze rosyjskie nie chciały pogorszenia stosunków z jednym z największych magnatów litewskich, patronem słuckiej organizacji kościoła prawosławnego, Hieronimem Radziwiłłem. Sam Radziwiłł był gotów objąć patronatem prawosławie w zamian za zaspokojenie przez dwór rosyjski jego partykularnych interesów. W procesie powoływania archimandryty słuckiego nie uwzględniono stanowiska słuckiego bractwa prawosławnego, co wiązało się z dalszym pogłębieniem konfliktu.
Bibliografia
Begunov, Yuriy. „Kozachinskiy Manuil Ivanovich”. Slovar’ russkikh pisateley XVIII veka, vyp. 2 (K–P), Nauka, 1999, ss. 86-88 [Бегунов, Юрий. «Козачинский Мануил Иванович». Словарь русских писателей XVIII века, вып. 2 (К–П), Наука, 1999, сс. 86-88].
Charota, Ivan. „Mikhail (Manuil) Kozachinskiy v istorii Serbii i Belorussii”. Yazyk i identichnost’: yazyk, literatura i slavyanskiye identichnosti v XVIII-XXI vekakh, red. K. Shevchenko. Institut politicheskikh issledovaniy (Belgrad, Serbiya), Tsentr evraziyskikh issledovaniy filiala RGSU v Minske (Minsk, Belarus’), 2020, ss. 15-34 [Чарота, Иван. «Михаил (Мануил) Козачинский в истории Сербии и Белоруссии». Язык и идентичность: язык, литература и славянские идентичности в XVIII-XXI веках, ред. К. Шевченко. Институт политических исследований (Белград, Сербия), Центр еврейских исследований филиала РГСУ в Минске (Минск, Беларусь), 2020, сс. 15-34].
Chistovich, Illarion. Ocherk istorii Zapadno-russkoy tserkvi. Chast’ 2. Tipografia Departamenta udelov, 1884 [Чистович, Илларион. Очерки истории Западно-русской церкви. Часть 2. Типография отдела уделов, 1884].
Erchiћ, Vlastimir. Manuil (Mikhail) Kozachinskiј i њegova trayedokomediјa. Institut za Kњizhevnost i Umetnost, 1980 [Ерчий, Властимир. Мануил (Михаил) Козачинский и егова траедокомедия. Институт за Кижевность и Уметность, 1980 г.].
Kochegarov, Kirill. „Kiyevskaya mitropoliya, knyaz’ Iyeronim Radzivill i naznacheniye slutskim arkhimandritom Davida Nashchinskogo v 1755 g.” Istoricheskiy vestnik, 2020, t. 33, ss. 110-137 [Кочегаров, Кирилл. «Киевская митрополия, князь Иероним Радзивилл и назначение слуцким архимандритом Давида Нащинского в 1755 г.» Исторический вестник, 2020, т. 33, сс. 110-137].
Koyalovich, Mikhail. Istoriya vossoyedineniya zapadnorusskikh uniatov starykh vremen. V tipografii Vtorogo otdeleniya Sobstvennoy e.i.v. kantselyarii, 1873 [Коялович, Михаил. История воссоединения западнорусских униатов старых времен. В типографии Второго отделения Собственной е.и.в. канцелярии, 1873].
Mironowicz, Antoni. Diecezja białoruska w XVII i XVIII wieku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2008.
R[unkevich], S[tefan]. „Iosif (Oranskiy)”. Russkiy biograficheskiy slovar’, t. [8], Ibak–Klyucharev. Tipografiya Glavnogo upravleniya udelov, 1897, s. 339 [Р[ункевич], С[тефан]. «Иосиф (Оранский)». Русский биографический словарь, т. [8], Ибак–Ключарев. Типография Главного управления уделов, 1897, с. 339].
Runkevich, Stefan. Istoriya Minskoy arkhiyepiskopii (1793-1832 gg.) s podrobnym opisaniyem khoda vossoyedineniya zapadnorusskikh uniatov s pravoslavnoy tserkov’yu v 1794-1796 gg. Tipografiya A. Katanskogo i Ko, 1893 [Рункевич, Стефан. История Минской архиепископии (1793-1832 гг.) с подробным описанием хода воссоединения западнорусских униатов с православной церковью в 1794-1796 гг. Типография А. Катанского и Ко, 1893 г.].
Sakowicz, Eugeniusz. Kościół prawosławny w Polsce w epoce Sejmu Wielkiego 1788-1792. Nakładem Warszawskiej metropolii prawosławnej, 1935.
Titov, Fedor. Russkaya pravoslavnaya tserkov’ v pol’sko-litovskom gosudarstve v XVII-XVIII vv. (1654-1795 g.) T. 1. Zapadnaya Rus’ v bor’be za veru i narodnost’ v XVII-XVIII vv. Pervaya polovina toma (1654-1725 g.). Opyt tserkovno-istoricheskogo issledovaniya. Tipografia I.I. Chokolova, 1905 [Титов, Фëдор. Русская православная церковь в польско-литовском государстве в XVII-XVIII вв. (1654-1795 г.). Т. 1. Западная Русь в борьбе за веру и народность в XVII-XVIII вв. Первая половина тома (1654-1725 г.). Опыт церковно-исторического исследования. Типография И.И. Чоколова, 1905].
Titov, Fedor. Russkaya pravoslavnaya tserkov’ v pol’sko-litovskom gosudarstve v XVII-XVIII vv. T. 2. Kiyevskaya mitropoliya – eparkhiya v XVII-XVIII vv. (1686-1797 gg.). Pervaya polovina toma. Opyt tserkovno-istoricheskogo issledovaniya. Tipografia Imperatorskogo universiteta Sv. Vladimira Akc. O-va pech. i izdat. Dela N.T. Korchak-Novickogo, 1905 [Титов, Фëдор. Русская православная церковь в польско-литовском государстве в XVII-XVIII вв. Т. 2. Киевская митрополия – епархия в XVII-XVIII вв. (1686-1797 гг.). Первая половина тома. Опыт церковно-исторического исследования. Типография Императорского университета Св. Владимира Акц. О-ва печь. я издат. Дела Н.Т. Корчак-Новицкого, 1905].
Copyright (c) 2022 Roczniki Humanistyczne
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
