Ustrój doskonały Hippodamosa z Miletu – w poszukiwaniu spójności modelu

Słowa kluczowe: Grecja antyczna, myśl polityczna, Hippodamos z Miletu, ustrój idealny, niejasności

Abstrakt

Autor artykułu skupia się na zagadkowej wizji państwa idealnego, przypisywanej żyjącemu przed Platonem Hippodamosowi z Miletu, a znanej dzięki przekazom Arystotelesa (Polityka 1267b22-1268a14) oraz Stobajosa (Florilegium IV, 1, 93, 1 nn.). Wykazuje istnienie możliwej koherencji między tymi uznawanymi z reguły za rozbieżne świadectwami, a także dalej idącej koherencji między koncepcją politologiczną a projektami urbanistycznymi Hippodamosa (znanego przede wszystkim jako architekt – twórca zabudowy szeregu ówczesnych miast), realizującymi model państwa opiekuńczego, dostosowanego infrastrukturalnie do potrzeb ogółu obywateli. Końcowa część artykułu poświęcona jest kwestii oddziaływania koncepcji ustrojowej Hippodamosa na Platońską wizję idealnej polis, który to wpływ – wbrew głoszonym niejednokrotnie opiniom – nie zaznacza w żaden wyraźny sposób swojej obecności w Politei Platona, zdającego się podkreślać swą niezależność i oryginalność przedstawianych przez siebie rozwiązań ustrojowych.

Bibliografia

Bise, Pierre. „Hippodamos de Milet”. Archiv für Geschichte der Philosophie, t. 35, nr 1-2, 1923, s. 13-42. DOI: 10.1515/agph.1923.35.1-2.13.

Burgin, Mark. „Platonic Triangles and Fundamental Triads as the Basic Elements of the World”. Athens Journal of Humanities & Arts, t. 5, nr 1, 2018, ss. 29-44. DOI: 10.30958/ ajha.5.1.2.

Dawson, Doyne. Cities of the Gods: Communist Utopias in Greek Thought. Oxford University Press, 1992.

Domagała, Edyta. „Miłość drogą do Piękna-Dobra-Prawdy, czyli o Platońskiej metafizyce miłości”. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio I: Philosophia-Sociologia, t. 34, 2009, ss. 77-95.

Gajda-Krynicka, Janina. „Pitagorejski model ustroju doskonałego”. Roczniki Humanistyczne, t. 52, z. 3, 2004, ss. 55-96.

Gorman, Vanessa. „Aristotle’s Hippodamos (Politics 2.1267b22-30)”. Historia: Zeitschrift für alte Geschichte, t. 44, nr 14, 1995, ss. 385-395.

Hermann, Karl Friedrich. Disputatio de Hippodamo Milesio ad Aristotelis Politicam, II, 5. Elwert, 1841.

Hogan, John. „Hippodamus on the Best Form of Government and Law”. Political Research Quarterly, t. 12, nr 3, 1959, ss. 763-783. DOI: 10.1177/106591295901200309.

Jowett, Benjamin. The Politics of Aristotle [vol. II, part I, containig the notes]. Clarendon, 1885.

Newman, Wiliam Lmbert. The Politics of Aristotle. Vol. I: Introduction to the Politics. Cambridge University Press, 2010 [wyd. 1: 1887].

Paden, Roger. „The Two Professions of Hippodamus of Miletus”. Philosophy and Geography, t. 4, nr 1, 2001, ss. 25-48. DOI: 10.1080/10903770124644.

Peterson, John. „Aristotle’s Ridicule of Political Innovation”. Ramify, t. 2, nr 1, 2011, ss. 119-130.

Stein, Ludwig. „Die staatswissenschaftliche Theorie der Griechen vor Aristoteles und Platon”. Zeitschrift für die gesammte Staatswissenschaft, t. 9, 1853, ss. 115-182.

Świercz, Piotr. Jedność wielości. Świat, człowiek, państwo w refleksji nurtu orficko-pitagorejskiego. Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2008.

Tigerstedt, Eugène Napoléon. Interpreting Plato. Almqvist & Wiksell International, 1977.

Winspear, Alban Dewes. The Genesis of Plato’s Thougt. Wyd. 2. Transaction Publishers, 2011.

Zeller, Eduard. A history of Greek philosophy from the earliest period to the time of Socrates. Tłum. Sarah Frances Alleyne. Longmans & Co., 1881.

Zygmuntowicz, Dorota. „Rola myślenia utopijnego w starożytnej Grecji”. Przegląd Filozoficzny – Nowa Seria, t. 23, nr 2, 2014, ss. 107-119. DOI: 10.2478/pfns-2014-0033.

Opublikowane
2021-04-05
Dział
Artykuły