W stronę intensyfikacji doświadczenia obrazu. Analiza monochromatycznych prac Rafała Bujnowskiego z lat 2012- 2016

Ewa Obiedzińska

doi:10.18290/rh21694-16

Ewa Obiedzińska Uniwersytet Warszawski, Polska https://orcid.org/0000-0003-1743-5820

DOI: https://doi.org/10.18290/rh21694-16

Słowa kluczowe: Rafał Bujnowski, monochromatyzm, materialność, czerń, doświadczenie obrazu, widzenie, powolność

Abstrakt

Celem artykułu jest analiza, dotychczas niebadanych, monochromatycznych obrazów Rafała Bujnowskiego z lat 2012-2016. Koncentrując się na pracach z serii „Nokturn (Graboszyce)”, „Nokturn”, „Pejzaż w szarości” oraz „Maj 2066. Tonda”, autorka interpretuje je w kontekście doświadczenia obrazu oraz transformacji sposobów widzenia odbiorcy poprzez świadome zabiegi artysty. Artykuł prezentuje najnowszą twórczość Bujnowskiego jako zakorzenioną w historii sztuki – rozpostartą pomiędzy romantyczną poetyką nokturnu a ideą końca obrazu. Korzystanie z konwencji obrazowych nie służy jednak powtórzeniu, lecz ich reinterpretacji: stawianiu pytań o materialność dzieła, granice wizualności czy relację widza wobec płótna. Artykuł wskazuje na różne sposoby intensyfikacji doświadczenia obrazu oraz wzmacniania kontaktu odbiorców z dziełem. Zagadnienia te pozwoliły ukazać monochromatyczne obrazy jako złożony obszar znaczeń jak również środek służący badaniu teraźniejszości: przestrzeni, prędkości, czasu.

Bibliografia

Arnheim, Rudolf. Film jako sztuka. Tłum. Wanda Wertenstein, Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe, 1961.

Baranowski, Paweł, i Fred Hatt. Światło w malarstwie. Artelux, Metal Merge, 2013.

Brogowski, Leszek. Ad Reinhardt. Informator Związku Polskich Artystów Plastyków, 1984.

Bujnowski, Rafał. „Warszawa stolicą konceptualizmu”. Notes na sześć tygodni, notesna6 tygodni.pl/?q=warszawa-stolic%C4%85-konceptualizmu. Dostęp 1.08.2017.

Bujnowski, Rafał, i Ewa Obiedzińska. Korespondencja mailowa prowadzona od 5.05.2017 do 15.06.2017 r. Transkrypcja rozmowy w archiwum autorki.

Drągowska, Magdalena, Dominik Kuryłek, i Ewa Małgorzata Tatar. Krótka historia Grupy Ładnie. Ha!art 2008.

Gorczyca, Łukasz. Rafał Bujnowski. Polityka obrazów. Wybrane prace z lat 1999-2013. Fundacja Raster, 2013.

Haake, Michał. „Metafizyka – symbol – pejzaż. Przyczynek do badań nad obrazami Caspara Davida Friedricha z motywem ruiny”. Sacrum et Decorum, nr 9, 2016, ss. 19- 37.

Honoré, Carl. Pochwała powolności. Jak zwolnić tempo i cieszyć się życiem. Tłum. Krzysztof Umiński, Drzewo Babel, 2014.

Jurkiewicz, Małgorzata, i Jolanta Pieńkos, redaktorzy. Rafał Bujnowski Maj/May 2066. Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki w Warszawie, 2016.

Juskowiak, Olga. „Pokolenie 2000”, wycinek prasowy, teczka Rafała Bujnowskiego, Dział dokumentacji Zachęty – Narodowej Galerii Sztuki.

Koepnick, Lutz. On Slowness. Toward an Aesthetic of the Contemporary. Columbia University Press, 2014.

Kopania, Kamil. „Bujnowski – światło, mrok, czerń”, Ownetic, magazyn.o.pl/2014/kamil-kopania-bujnowski-swiatlo-mrok-czern/#/. Dostęp 24.07.2017.

Krajewski, Marek. „Galeria Otwarta (1998-2001)”. Sztuka w mieście. Zewnętrzna Galeria AMS 1998 – 2002, red. Maciej Kuszela, AMS SA, 2003, ss. 94-95.

Krauss, Rosalind. „Photograhy’s Discursive Spaces: Landscape/View”. Art Journal, t. 42, 1982, ss. 311-319.

Mitchell, William J.T. Czego chcą obrazy? Pragnienia przedstawień, życie i miłości obrazów. Tłum. Łukasz Zaremba, Narodowe Centrum Kultury, 2013.

Nowakowski, Andrzej. Arnold Böcklin. Chwała i zapomnienie. Universitas, 1994.

Poprzęcka, Maria. Inne obrazy. Oko, widzenie, sztuka. Od Albertiego do Duchampa. Słowo/obraz terytoria, 2008.

Sarzyński, Piotr. „Dmuchanie w banana”. Polityka, nr 31, 2003, ss. 54-55.

Skotnicza, Ewa. „Szara godzina” na płótnach polskich monachijczyków czyli niemiecki Stimmung w rodzimym wydaniu”. Muzeum Suwałki, muzeum.suwalki.pl/wp-content/ uploads/ 2016/02/Ewa-Skotniczna-artyku%C5%82.pdf. Dostęp 12.11.2020.

Świtek, Grażyna. Gry sztuki z architekturą. Nowoczesne powinowactwa i współczesne integracje. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2013.

Witkiewicz, Stanisław. Aleksander Gierymski. Towarzystwo Wydawnicze, 1903.