„Otóż moja Urszulko tak szczegółowy masz opis mojego tu życia, że sądzę J. J. Rousseau z równą szczerością nie pisał swoich spowiedzi” – obrazy życia prywatnego i kulturalnego w latach czterdziestych XIX wieku na podstawie korespondencji Gustawa Zieliński

Abstrakt

Gustaw Zieliński to poeta, powieściopisarz, powstaniec listopadowy, zesłaniec, ziemianin, społecznik, bibliofil, mecenas kultury, który współcześnie najczęściej kojarzony jest z najpopularniejszym swym tekstem, powieścią poetycką pt. Kirgiz albo encyklopedycznie, hasłowo. Wiadomo, że był mecenasem i miłośnikiem kultury, ale niewiele nadto. Artykuł jest próbą wyjścia, na podstawie epistolografii, poza suche fakty. Oddania realiów barwnego, ale też niełatwego życia w połowie XIX wieku w Warszawie i na Mazowszu. Próbą przypomnienia niebanalnego epistolografa, którego zapisy korespondencyjne przybliżają stosunki gospodarczo-społeczne, realia kulturalne nie tylko ówczesnej stolicy, ale i Mazowsza, a wraz z upływem czasu i zmieniającym się życiem osobistym autora – kraju i ówczesnej Europy.