Remarques sur la zone centrale et deux zones périphériques de la Romania

Abstract

Strefa centralna i dwie strefy peryferyczne Romanii

Autor różnicuje języki romańskie na podstawie takich kryteriów, jak ekonomia wyrażenia językowego, redundancja, tendencja do abstrakcji formalnej i totalnej, szyk wyrazów, słowotwórstwo, użycie podmiotu zaimkowego. Kryteria te przedstawiają przynajmniej trzy zalety: dużą moc wyjaśniającą, związek z realiami pozajęzykowymi, porównywalność języków należących do różnych rodzin językowych.

Punkt ciężkości został położony na wewnętrzne zróżnicowanie języków romańskich. Wyróżniono trzy strefy: strefę centralną, którą tworzą języki hiszpański, portugalski i włoski, i dwie strefy peryferyczne, z których jedną tworzy język rumuński, drugą − język francuski.