Der Doppelgänger als positives Phänomen

Christof Forderer

Christof Forderer

Abstract

[Abstrakt tylko w j. polskim / Abstract only in Polish]

Sobowtór jako fenomen pozytywny

Literacki motyw sobowtóra jest przedmiotem niniejszego artykułu, którego celem jest próba nadania nowego akcentu szkicom naukowym poświęconym temu motywowi. Zamiast koncentrować się na wewnętrznym rozdarciu i rozpadzie osobowości, co jest od czasów modernizmu rysem charakterystycznym towarzyszacym temu motywowi, autor artykułu wskazuje na to, że motyw sobowtóra może być również wyrazem tęsknoty za jednością i harmonią.

Postać sobowtóra w powieściach bądź też opowiadaniach takich autorów, jak: Jean Paul, E.T.A.Hoffmann i Erich Kästner w różnoraki sposób przyczynia się do przełomu wewnętrznego bohatera i dążenia do pełni życia.

References

Anderle, M. (1976): 'Leibgeber' zwischen Doppelgängertum und Ich-Verlust, „The German Quarterly” 49, S.13-25.
Freud, S. (1919): Das Unheimliche, [in:] S. Freud, Studienausgabe, Bd. IV, hrsg. von A. Mitscherlich u.a., Frankfurt 1970, S.241-274.
Hildenbrock, A. (1986): Das andere Ich. Künstlicher Mensch und Doppelgänger in der deutsch- und englischsprachigen Literatur, Tübingen.
Keppler, C.F. (1972): The Literatur of the Second Self, Tucson (Arizona).
Krauss, W. (1930): Das Doppelgängermotiv in der Romantik. Studien zum romantischen Idealismus, Berlin.
Miller, K. (1985): Doubles. Studies in Literatury History, Oxford University Press.
Rank, O. (1914): Der Doppelgänger, „Imago. Zeitschrift für Anwendung der Psychoanalyse auf die Geisteswissenschaft” III, 2, S.97-164.