El análisis de la comicidad verbal de los refranes del campo temático de la mujer
Abstract
[Abstrakt tylko w j. polskim / Abstract only in Polish]
Analiza komizmu słownego w przysłowiach hiszpańskich dotyczących kobiety
Artykuł dotyczy komizmu słownego zawartego w przysłowiach hiszpańskich. Korpus wykorzystany do analizy stanowią przysłowia z zakresu ograniczonego do tematu kobiety. Komiczność nie jest cechą konieczną, by dany twór językowy zakwalifikować jako przysłowie, ale w niektórych kręgach tematycznych jest ona dlań bardzo charakterystyczna. Tematyka przysłów została tu wybrana właśnie ze względu na ich reprezentatywny charakter: wiele z nich zawiera niewątpliwie szereg elementów komicznych.
W opracowaniu, składającym się z 6 części, znaleźć można jasną klasyfikację mechanizmów komicznych, podzielonych na ogólne i typowo językowe. Wśród mechanizmów ogólnych szczególną uwagę zwrócono na kontrast (w tym głównie zestawienie), zaskoczenie i przesadę (zarówno typowo słowną jak i pozajęzykową). Mechanizmy typowo językowe opisane w artykule to komiczna modyfikacja wyrazów, neologia, komiczne użycie tradycyjnych jednostek języka oraz rym. Poza tą klasyfikacją znaleźć tu można również podział przysłów na żarty słowne tendencyjne i niewinne, z których te pierwsze stanowią bez wątpienia większość.
References
Arnaud, P. J. L.: “Réflexions sur le proverbe”, in: Cahiers de lexicologie, Lyon, 59-2, 1991, pp. 5-27.
Buttler, D.: Polski dowcip językowy, Warszawa, 1974.
Bystroń, J. S.: Komizm, Warszawa, 1939.
Campos, J. G. & Barella, A.: Diccionario de refranes, Anejos del Boletín de la Real Academia Española, Anejo XXX, Madrid, 1975.
García-Page, M.: “Aspectos fónicos en la configuración de los refranes”, in: Notas y estudios filológicos, V, 1990, pp. 76-121.
García-Page, M.: “La función lúdica en la lengua de los refranes”, in: Paremia, 2, Madrid, 1993, pp. 51-58.
García-Page, M.: “Lengua y estilo del refranero: repetición y (re)creación”, in: Anuario de letras, XXX, México, 1992, pp. 89-131.
García-Page, M.: “Texto paremiológico y discurso poético (el ejemplo de Gloria Fuertes)”, in: Paremia, 1, Madrid, 1993, pp. 45-53.
Garczyński, S.: Anatomia komizmu, Poznań, 1989.
Horozco, S. De: El libro de los proverbios glosados I, Kassel: Edition Reichenberger, 1994.
Maldonado, F.: Refranero clásico español y otros dichos populares, Madrid, 1960.
Moliner, M.: Diccionario de uso del Español, Madrid, 2000.
Panizo, J.; Refranero temático castellano, Universidad de Valladolid, 1999.
Passi, I.: Powaga śmieszności, Warszawa, 1980.
Rodríguez Marín, F.: 12.600 refranes más no contenidos en la colección del Maestro Gonzalo Correas ni en “Más de 21.000 refranes castellanos”, Madrid, 1930.
Rodríguez Marín, F.: Los 6.666 refranes de mi última rebusca que con «Más de 21.000» y «12.600 refranes más» suman largamente 40.000 refranes castellanos no contenidos en la copiosa colección del Maestro Gonzalo Correas, Madrid, 1934.
Wallis, M.: “O przedmiotach komicznych”, in: Szkice popularnonaukowe, Warszawa, 1938, pp. 297-304.
Zawadzki, B.: “Przegląd krytyczny ważniejszych teorii komizmu”, in: Przegląd Filozoficzny, XXXII, cuaderno I-II, Warszawa, 1929, pp. 17-59.
Copyright (c) 2004 Roczniki Humanistyczne
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.