Altruism and its measurement – The Questionnaire A–N

  • Jacek Śliwak Catholic University of Lublin
Keywords: altruism; measure of intensity of altruism; experimental research of altruism based on self-description

Abstract

The paper focuses on the issue of the measurement of the intensity of altruistic behaviours. An altruistic behaviour is understood as a conscious and voluntary act for the benefit of other persons. The performer does not expect any external rewards since providing aid is a value itself. Measurement of altruistic behaviours has two traditions in the relevant literature. One is associated with experimental research concerning social situations, the other is connected with testing based on self-reports. This paper resorts to the latter tradition and describes the process of constructing a questionnaire to measure altruism. Before constructing the questionnaire other similar existing tools were reviewed (cf. Karyłowski 1982a; Szuster 2002). The Questionnaire A – N consists of two parts. Part one contains nine stories, each with six answers provided to reflect various degrees of intensity of the altruistic attitude. Part two contains eight stories. In part two, the examined person has to indicate on the 7-point Likert-type scale to what extent he/she agrees with the decision made by a character of each story. The total score is the sum of the scores obtained in both parts. It can range from 17 to 110, where the lower pole indicates lack of altruism and the higher pole – the highest level of altruism. The article presents psychometric properties of the questionnaire – its reliability and validity. The results show that this questionnaire is a valid tool in predicting a wide range of altruistic behaviours and reliability coefficients also prove its high reliability.

References

Aronson, E. (1995). Człowiek istota społeczna. Warszawa: PWN.
Bar-Tal, D. (1976). Prosocial behavior. New York: Wiley.
Bar-Tal, D., Raviv, A. (1982). A cognitive-learning model of helping behavior development: Possible implications and applications. W: N. Eisenberg (red.), The development of prosocial behavior (s. 199-217). New York: Academic Press.
Bar-Tal D., Sharabany R., Raviev A. (1982). Cognitive basis for the development of altruistic behavior. W: J. Grzelak, V. J. Darlega (red.), Cooperation and helping behavior (s. 377-396). New York: Academic Press.
Batson, C. D. (1991). The altruism question: Toward a social-psychological answer. Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
Batson, C. D., Batson, J. G., Griffitt, C. A., Barrientos, S., Brandt, J. R., Sprengelmeyer, P., Bayley, M. J. (1989). Negative-state relief and the empathy-altruism hypothesis. Journal of Personality and Social Psychology, 56, 922-933.
Batson, C. D., Batson, J. G., Todd, R. M., Brummett, B. H., Shaw, L. L., Aldegur, C. (1995). Empathy and the Collective Good: Caring for one of the others in a social dilemma. Journal of Personality and Social Psychology, 68, 4, 619-631.
Batson, C. D., Bolen, M. H., Cross, J. A., Neuringer-Benefiel, H. E. (1986). Where is the altruism in the altruistic personality. Journal of Personality and Social Psychology, 50, 1, 212-220.
Batson, C. D., Klein, T. R., Highberger, L., Shaw, L. L. (1995). Immorality from empathy-induced altruism: When compassion and justice conflict. Journal of Personality and Social Psychology, 68, 6, 1042-1054.
Batson, C. D., Sager, K., Garst, E., Misook, K., Rubchinsky, K., Dawson, K. (1997). Is empathy-induced helping due to self-other merging? Journal of Personality and Social Psychology, 73, 3, 495-509.
Batson, C. D., Shaw, L. L. (1991). Ewidence for altruism: Toward a pluralism of prosocial motives. Psychological Inquiry, 2, 107-122.
Batson, C. D., Weeks, J. L. (1966). Mood effects of unsuccessful helping: Another Test of the Empathy-Altruism Hypothesis. Personality and Social Psychology Bulletin, 22, 2, 148-157.
Bechtoldt, H. P. (1968). Teoretyczne podstawy metod testowych: trafność i prognoza. BiuletynPsychometryczny (t. 2, s. 7-49). Wrocław: Ossolineum.
Berkowitz, L. (1972). Social norms feelings and other factors affecting helping and altruism. W: L. Berkowitz (red.), Advances in experimental social psychology (vol. 6, s. 63-108). New York: Academic Press.
Berkowitz, L., Daniels, L. R. (1963). Responsibility and dependency. Journal of Abnormal and Social Psychology, 66, 429-436.
Boski, P. (1979). Motywacja osiągnięć a zachowania prospołeczne. Studia Psychologiczne, 17, 19-39.
Brzeziński, J. (1978). Etapy konstruowania kwestionariusza osobowości. W: W. Sanocki (red.), Kwestionariusze osobowości w psychologii (s. 269-312). Warszawa: PWN.
Brzeziński, J. (1980). Elementy metodologii badań psychologicznych. Warszawa: PWN.
Brzeziński, J. (1997). Metodologia badań psychologicznych. Warszawa: PWN.
Brzeziński, J., Hornowska, E. (2000). Podstawowe metody badawcze – teoria i praktyka testowania. W: J. Strelau (red.), Psychologia (t. 1, s. 389-435). Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne..
Carlo, G., Eisenberg, N., Troyer, D., Switzer, G., Speer, A. L. (1991). The altruistic personality: In what contexts is it apparent? Journal of Personality and Social Psychology, 63, 3, 450-458.
Chlewiński, Z. (1974). Zastosowanie sekwencyjnej analizy dyskryminacyjnej do badań osobowości. Summarium, 21, 1, 143-152.
Cialdini, R. B., Kenrick, D. T., Bauman, D. J. (1982). Effects of mood on prosocial behavior in children and adults. W: N. Eisenberg-Berg (red.), The development of prosocial behavior (s. 339-359). New York: Academic Press.
Darley, J. M., Batson, C. D. (1973). „From Jerusalem to Jericho”. A study of situational and dispositional variables in helping behavior. Journal of Personality and Social Psychology, 1, 100-108.
Darley, J. M., Latane, B. (1970). Norms and normative behavior: Field studies of social interdependence. W: J. Macaulay, L. Berkowitz (red.), Altruism and helping behavior (s. 83-101). NewYork: Academic Press.
Drwal, R. Ł., Wilczyńska, J. T. (1995). Opracowanie Kwestionariusza Aprobaty Społecznej (KAS). W: P. Brzozowski, P. Oleś (red.), Adaptacja kwestionariuszy osobowości (s. 57-66). Warszawa: PWN.
Eisenberg, N., Fabes, R. A. (1998). Prosocial development. W: W. Damon (red.), Handbook of child psychology (s. 701-798). New York: Wiley.
Grzesiuk, L. (1979). Style komunikacji interpersonalnej. Warszawa: Wydawnictwo UW.
Guilford, J. P. (1988). Rzetelność i trafność pomiarów. W: J. Brzeziński (red.), Problemy teorii, rzetelności, konstrukcji i analizy wyników testów psychologicznych (s. 51-103). Warszawa: PTP.
Jarymowicz, M. (1979). Modyfikowanie wyobrażeń dotyczących „ja” dla zwiększenia gotowości do zachowań prospołecznych. Wrocław: Ossolineum.
Kamiński, S. (1985). Comte August. W: F. Gryglewicz, R. Łukaszyk, Z. Sułowski (red.), Encyklopedia Katolicka (t. 3, kol. 565). Lublin: TN KUL.
Karyłowski, J. (1977a). Explaining altruistic behavior: A review. Polish Psychological Bulletin, 8, 1, 27-34.
Karyłowski, J. (1977b). Koncentracja na sobie i zawartość „ja” idealnego, a bezinteresowne działania na rzecz innych ludzi. Studia Psychologiczne, 16, 1, 19-36.
Karyłowski, J. (1978). O dwóch typach regulacji czynności prospołecznych. W: J. Reykowski (red.), Teoria osobowości a zachowania prospołeczne. Warszawa: IFiS PAN.
Karyłowski, J. (1982a). O dwóch typach altruizmu. Wrocław: Ossolineum.
Karyłowski, J. (1982b). Socjalizacyjne determinanty endo/egzocentryzmu moralnego. Studia Psychologiczne, 20, 2, 73-88.
Karyłowski, J. (1982c). Two types altruistic behavior: Doing good to feel good or to make the other feel good. W: J. Grzelak, V. J. Derlega (red.), Cooperation and helpinbehavior (s. 398-413). New York: Academic Press.
Karyłowski, J. (1984). Focus of attention and altruism: Endocentric and exocentric sources of altruistic behavior. W: E. Staub, D. Bar-Tal, J. Karyłowski, J. Reykowski (red.), Development and maintenance of prosocial behavior (s. 139-153). New York: Plenum Press.
Kenrick, D. T., Neuberg, S. L., Cialdini, R. B. (2002). Psychologia społeczna. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Khana, R., Singh, P., Rushton, J. Ph. (1993). Development of the Hindi version of a Self-Report Altruism Scale. Personality and Individual Differences, 14, 1, 267-270.
Kiciński, K. (1978). Egoizm i problem zachowań prospołecznych. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
Kolańczyk, A. (1999). Czuję, myślę, jestem. Świadomość i procesy psychiczne w ujęciu poznawczym. Gdańsk: GWP.
Kowalik, S. (1984). Werbalne techniki projekcyjne. W: H. Sęk (red.), Metody projekcyjne – tradycja i współczesność (s. 91-124). Poznań: UAM.
Leeds, R. (1963). Altruism and the norm of giving. Merrill-Palmer Quarterly, 9, 229-240.
Neisser, U. (1999). Systemy polimorficzne. Nowe podejście do teorii poznania. W: Z. Chlewiński (red.), Modele umysłu (s. 178-196). Warszawa PWN.
Nowaczyk, Cz. (1985). Podstawy metod statystycznych dla pedagogów. Warszawa: PWN.
Obuchowski, K. (1983). Psychologia dążeń ludzkich. Warszawa: PWN.
Pastuszka, J. (1985). Altruizm. W: F. Gryglewicz, R. Łukaszyk, Z. Sułowski (red.), Encyklopedia Katolicka (t. 1, 393 kol). Lublin: TN KUL.
Paszkiewicz, E. (1975). Nastawienia egocentryczne i prospołeczne a podejmowanie celu indywidualnego i pozaindywidualnego w sytuacji ich konfliktu. Studia Psychologiczne, 14, 5-7.
Peciak, M. (1995). Altruizm a poziom poczucia bezpieczeństwa. Lublin (mps).
Penner, L. A., Finkelstein, M. A. (1998). Dispositional and structural determinants of volunteerism. Journal of Personality and Social Psychology, 74, 2, 525-537.
Piliavin, J. M., Rodin, J., Piliavin, J. A. (1969). Good Samaritanism: An underground phenomenon? Journal of Personality and Social Psychology, 4, 289-299.
Potocka-Hoser, A. (1971). Wyznaczniki postawy altruistycznej. Warszawa: PWN.
Prężyna, W. (1977). Motywacyjne korelaty centralności przedmiotu postawy religijnej. Roczniki Filozoficzne, 24, 4.
Prężyna, W. (1981). Funkcja postawy religijnej w osobowości człowieka. Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL.
Reykowski, J. (1975). Prosocial orientation and self structure. Zeszyty Naukowe Instytutu Psychologii UW, 5-24.
Reykowski, J. (1976). Rozwój sieci poznawczej a zachowania allocentryczne. Studia Psychologiczne, 15, 47-66.
Reykowski, J. (1977). Cognitive development and prosocial behavior. Polish Psychologica Bulletin, 8, 1, 35-43.
Reykowski, J. (1978). Podstawowe mechanizmy regulacji społecznego zachowania się człowieka. W: J. Reykowski (red.), Teoria osobowości a zachowania prospołeczne (s. 1-30). Warszawa: PAN IFiS.
Reykowski, J. (1979). Motywacja, postawy prospołeczne a osobowość. Warszawa: PWN.
Rushton, J. Ph. (1984). The altruistic personality: Evidence from laboratory, naturalistic, and self-report perspectives. W: E. Staub, D. Bar-Tal, J. Karyłowski, J. Reykowski (red.), Development and maintenance of prosocial behavior (s. 271-290). New York: Plenum Press.
Rushton, J. Ph., Chrisjonn, R. D., Fekken, G. C. (1981). The altruistic personality and the self-report altruism scale. Personality and Individual Gifferences, 2, 293-302.
Rushton, J. Ph., Sorrentino, R. M. (1981) Altruism and helping behavior: An historical perspective. W: J. Ph. Rushton, R. M. Sorrentino (red.), Altruism and helping behavior (s. 3-18). New York: Lawrence Erlbaum Hillsdale.
Szuster, A. (2002). Orientacje prospołeczne a preferowanie wartości (w kategoryzacji Shaloma Schwartza). W: M. Lewicka, J. Grzelak (red.), Jednostka i społeczeństwo (s. 199-216). Gdańsk: GWP.
Szuster-Zbrojewicz, A. (1988). Z badań nad związkami podobieństwa/odrębności Ja–Inni z gotowością do egzocentrycznego angażowania się w sprawy pozaosobiste. W: M. Jarymowicz (red.), Studia nad spostrzeganiem relacji Ja-Inni: tożsamość, indywiduacja, przynależność (s. 199-231). Wrocław: Ossolineum.
Szustrowa, T. (1972). Zdolność do działania na rzecz celów pozaosobistych a niektóre właściwości rodzinnego treningu wychowawczego. Zeszyty Naukowe Instytutu Psychologii UW, 1, 12-41.
Szymańska, A. (2000). Spostrzeganie interpersonalne a poziom altruizmu. Lublin (mps pracy magisterskiej).
Śliwak, J. (1993). Altruizm a religijność człowieka – badania empiryczne. Roczniki Filozoficzne, 41, 4, 41-52.
Śliwak, J. (1996a). Altruizm endo-egzocentryczny a poziom niepokoju. Analecta Cracoviensia, 28, 143-159.
Śliwak, J. (1996b). Altruizm a preferencja wartości – badania empiryczne. Roczniki Filozoficzne, 44, 4, 111-146.
Śliwak, J. (1998). Altruizm i pojęcia pokrewne. W: P. Francuz, P. Oleś, W. Otrębski (red.), Studia z psychologii w KUL (t. 9, s. 37-48). Lublin: RW KUL.
Śliwak, J. (2001). Osobowość altruistyczna. Osobowościowe korelaty altruizmu. Lublin: RW KUL.
Śliwak, J., Hajduk, E. (1997). Przystosowanie społeczne u osób o różnym poziomie altruizmu. Roczniki Filozoficzne, 44, 4, 171-193.
Śliwak, J., Leszczuk, P. (1994). Poziom altruizmu a obraz siebie – badania empiryczne dorastającej młodzieży. Roczniki Filozoficzne, 42, 4, 119-164.
Śliwak, J., Szafrańska, M. (2000). Poziom altruizmu a przeżywane relacje religijne do Boga. W: T. Doktór, K. Franczak (red.), Postawy wobec religii. Psychologiczne uwarunkowania i konsekwencje (s. 161-185). Warszawa: Wydawnictwo Salezjańskie.
Wispe, L. G. (1972). Positive forms of social behavior: on overview. The Journal of Social Issues, 3, 1-19.
Zaborowski, Z. (1980). Z pogranicza psychologii społecznej i psychologii osobowości. Warszawa: PWN.
Zaborowski, Z. (1996). Współczesne problemy psychologii społecznej i psychologii osobowości. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Profi”.
Zaborowski, Z. (2000). Teoria treści i form samoświadomości. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Published
2019-03-27
Section
Articles