Wszelkie podobieństwo do zdarzeń i osób jest przypadkowe – literatura na pomoc socjologowi

Abstrakt

W niniejszym artykule idę tropem tego, co można odnaleźć w literaturze pięknej jako przydatnej wiedzy dla socjologii. Uznaję, że świat społeczny zawarty w literaturze pięknej można traktować jako źródło „inspiracji do analizy socjologicznej” (P. Ćwikła), a także jako samo pole badawcze. Poruszam również interesującą kwestię badawczą, jaką jest związek między wyobraźnią socjologiczną a wyobraźnią literacką. Obie są ze sobą pokrewne i obie mają równie ważne zadania w opisywaniu, rozumieniu (czy próbie zrozumienia) rzeczywistości społecznej. Można rzec, że wyobraźnia literacka jest starszą siostrą wyobraźni socjologicznej. Dlatego, moim zdaniem, socjolog nie powinien bagatelizować wyobraźni literackiej, a pisarz (literat) nie powinien bagatelizować wyobraźni socjologicznej. Staram się ukazać wagę obu wyobraźni dla rozumienia, opisywania i prezentowania rzeczywistości społecznej, zwłaszcza że nie można nie uznawać, że obie (wyobraźnie) przez swoje źródła – literaturę i socjologię – nie są ze sobą spokrewnione. Także uznaję, że literatura i socjologia mogą uczyć się od siebie nawzajem i dzięki temu rozwijać się (D. Alworth).