Wyzwania komunikacyjne w czasach płynnej pandemii – perspektywa socjologiczna

Słowa kluczowe: pandemia, komunikacja, globalizacja, społeczeństwo ryzyka, SARS-CoV-2

Abstrakt

Co spowodowało, że komunikacja międzyludzka w związku z pojawieniem się pandemii na skalę globalną, począwszy od jesieni 2019 r., uległa tak głębokiej zmianie? Ujawniła się wówczas z całą siłą – i pozostaje niezmiennie przez cały czas trwania pandemii – znacząca rola mediów w kształtowaniu percepcji świata, jak i najbliższego otoczenia, kreowania/redukowania poczucia zagrożenia obywateli. Wysoka pozycja mediów w czasie dotykającej nas jako obywateli pandemii odnosi się – przede wszystkim – do mediów elektronicznych związanych z Internetem. Sytuacja ta stanowi swoisty test/próbę dla oceny efektywności całościowo pojmowanego systemu mediów (zarówno tych o zasięgu globalnym, jak i tych kontynentalnych, krajowych czy lokalnych) odnośnie do jego sprawności informacyjno-edukacyjnej i umiejętności perswazyjnych mających na celu bezpieczne przeprowadzenie informacyjne społeczeństw przez falę epidemii.

Bibliografia

Bauman Z. (2000), Liquid modernity, Cambridge: Polity Press (wyd. pol.: Płynna nowoczesność, tłum. T. Kunz, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2006).

Bąkowicz K. (2019), Wprowadzenie do definicji i klasyfikacji zjawiska fake newsa, Studia Medioznawcze, t. 20, nr 3(78), s. 280-289.

Beck U. (2004), Społeczeństwo ryzyka. W drodze do innej nowoczesności, tłum. S. Cieśla, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.

Buchalska K. (2019), Facebook niszczy twoje zdrowie psychiczne, https://forsal.pl/artykuly/1432479,facebook-niszczy-twoje-zdrowie-psychiczne-infografika.html [dostęp: 3.10.2020].

Bull H. (2002), The anarchical society. A study of order in world politics, New York, Columbia: University Press.

Castells M. (2013), Władza komunikacji, tłum. J. Jedliński, P. Tomanek, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Gajda J. (2004), Media w edukacji, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Giddens A. (2001), Nowoczesność i tożsamość. „Ja” i społeczeństwo w epoce późnej nowoczesności, tłum. A. Szulżycka, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Jastrzębski J. (2007), Misja, „czwarta władza” czy biznes? O potrójnej naturze mediów, [w:] M. Szpunar (red.), Media a polityka, Rzeszów: WSIiZ, s. 153-165.

Kancelaria Senatu (2019), Zdrowie psychiczne w Unii Europejskiej, https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/175/plik/ot-674_zdrowie_psychiczne.pdf [dostęp: 20.10.2020].

Król J. (2007), Człowiek w świecie mediów. Tożsamość jako towar, [w:] B. Siemieniecki, Manipulacja. Media. Edukacja, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, s. 59-60.

Lewinson P. (2009), New New Media, Boston, MA: Allyn & Bacon.

Maciołek D., Poleszak D. (2014), Wpływ manipulacji medialnej na kształtowanie się tożsamości współczesnej młodzieży, Kultura – Media – Teologia, nr 19(4), s. 45-59.

McLuhan M. (2004), Zrozumieć media. Przedłużenia człowieka, tłum. N. Szczucka, Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne.

Milczyńska-Kowalska M., Goliszek A. (2007), Media jako czwarta władza, [w:] M. Szpunar (red.), Media – między władzą a społeczeństwem, Rzeszów: WSIiZ 2007, s. 39-50.

Rosling H. (2018), Factfulness. Dlaczego świat jest lepszy, niż myślimy, czyli jak stereotypy zastąpić realną wiedzą, tłum. M. Popławska, Poznań: Media Rodzina.

Siemieniecki B. (2007), Manipulacja. Media. Edukacja, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.

Uniwersytet Warszawski (2020), Wyniki plebiscytu Słowo Roku 2020, https://www.uw.edu.pl/wyniki-plebiscytu-slowo-roku-2020/ [dostęp: 5.01.2021].

Opublikowane
2021-06-30
Dział
Artykuły