Kwoty na listach wyborczych w 2011 roku. Przedwyborcza debata zwolenników i przeciwników parytetów

Agnieszka Łukasik-Turecka

Agnieszka Łukasik-Turecka Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Wydział Nauk Społecznych

Słowa kluczowe: parytet; listy wyborcze; kwoty; wybory parlamentarne 2011 r.

Abstrakt

Held in June 2009, the Women’s Congress gave rise to a civic project of an act that would guarantee the candidates in the parliamentary elections an equal share in the political representation on the electoral lists. This project evoked a medial debate on the issue of parity in political representation. The debate lasted for a year and a half, granting both sides enough time to presents their lines of argumentation. The supporters of the idea of parity focused on the notion of social justice, social benefits from the use the resource of women’s aptitudes and competences, and on covering by political action of those areas of social life that had already been ignored by men.

The opponents, on the other hand, pointed out that the idea of parity meant another top-down, despotic intervention in the statistic figures relating to the Polish society. This social action was also claimed to cause the danger of a never-ending spiral of conflicted claims and demands of newer and newer social groups. First and foremost, the idea of parity was said to ridicule the women-politicians, since it produced an image of a woman who is not capable of reaching political success without support.

The medial debate moved from the press to the Polish parliament. The debate ended in a rise in the parity quota for the Polish parliamentary system to 35 per cent. When signed by the President of Poland, the new law became effective for the elections for the Polish and the European Parliaments, commune and district councils as well as provincial diets. The guaranteed 35 per cent did not bring about any significant increase in the presence of women in the Polish parliament. The percentage of their political representation in the parliament rose from 20 to 23 per cent.

Bibliografia

Bilska M., Kuźmiński M.: Nie będę feministką (rozmowa z Elżbietą Radziszewską), „Tygodnik Powszechny” 2010, nr 9, s. 12-13.

Bobowska M.: Czy parytet to dobra rzecz?, „Niedziela” 2010, nr 11, s. 36.

Bochniarz H.: Parytety są ważne, „Gazeta Wyborcza” 2010, nr 35, s. 19.

Bukraba-Rylska I.: Parytety jak numerus clausus, „Rzeczpospolita” 2009, nr 172, s. A13.

Cieśla J.: Parytetki. Z kobietą za pan brat, „Polityka” 2010, nr 1, s. 40-45.

Cieśla J.: Radar na kobiety, „Polityka” 2011, nr 13, s. 32-34.

Dunin K., Środa M.: Po co babom władza?, „Gazeta Wyborcza” 2009, nr 165, s. 16.

Fedyszak-Radziejowska B.: Parytetowe myślenie rodem z PRL, „Rzeczpospolita” 2011, nr 204, s. A13.

Fedyszak-Radziejowska B.: To tylko parytety…, „Nasz Dziennik” 2010, nr 49, s. 12.

Flis J.: Aktorki drugiego planu, „Tygodnik Powszechny” 2009, nr 36, s. 11.

Flis J.: Kobiety na dodatek, „Tygodnik Powszechny” 2010, nr 49, s. 13.

Frątczak A.: Parytety płci na listach wyborczych w Polsce czyli rewolucja u bram, w: Współczesna przestrzeń polityczna. Ewolucja czy rewolucja?, red. M. du Vall, M. Majorek, A. Walecka-Rynduch, Kraków: Krakowskie Towarzystwo Edukacyjne – Oficyna Wydawnicza AFM 2011, s. 121-130.

Fuszara M.: Co tam Panie w polityce? Mizogini trzymają się mocno, „Gazeta Wyborcza” 2010, nr 168, s. 15.

Grabau A.: Nasz cel: parytet, „Przegląd” 2010, nr 3, s. 18-19.

Grabau A.: Parytet niejedno ma imię, „Przegląd” 2010, nr 8, s. 32-33.

Grabau A.: Parytet to nie wszystko (rozmowa z Małgorzatą Fuszarą), „Przegląd” 2009, nr 49, s. 14-17.

Grabau A.: Równe prawa, równe szanse, „Przegląd” 2009, nr 48, s. 23.

Grabau A.: Sejm zdobyty?, „Przegląd”, 49/2008, nr 49, s. 28-29.

Jackowski J. M.: Parytety, czyli współczesna wieża Babel, „Nasz Dziennik” 2009, nr 189, s. 12-13.

Jędrysik M.: Władzy raz zdobytej…, „Gazeta Wyborcza” 2010, nr 49, s. 19.

Kalukin R.: Parytet świata nam nie zbawi, „Gazeta Wyborcza” 2009, nr 182, s. 16.

Kinowska Z.: Matki, żony i posłanki. Strategie łączenia ról rodzinnych z pracą poselską, w: Kobiety u władzy?, red. I. Pańków, B. Post, Warszawa: Instytut Studiów Politycznych PAN 2010, s. 105-131.

Klimkowska K.: Zamrożone parytety, „Przegląd” 2010, nr 19, s. 16-17.

Kluzik-Rostkowska J.: Nie lękajcie się, „Tygodnik Powszechny” 2010, nr 49, s. 12.

Kołakowska A.: Parytet? A dlaczego nie dla jaroszy?, „Rzeczpospolita” 2009, nr 271, s. A16.

Kublik A.: Nawrócona na parytet (rozmowa z Teresą Kamińską), „Gazeta Wyborcza” 2009, nr 191, s. 2.

List otwarty Nie chcemy parytetów, „Gazeta Wyborcza” 2009, nr 160, s. 23.

List otwarty Nie chcemy parytetów, „Rzeczpospolita” 2009, nr 160, s. A14-A15.

Michaliszyn M.: Parytet, czyli paprotka, „Rzeczpospolita” 2010, nr 287, s. A13.

Nalewajko E.: Partyjne bariery awansu kobiet w polityce, w: Kobiety u władzy?, red. I. Pańków, B. Post, Warszawa: Instytut Studiów Politycznych PAN 2010, s. 79-103.

Nowicka W.: Nie chcemy kobiet zmuszać, „ Gazeta Wyborcza” 2009, nr 174, s. 21.

Pacześniak A.: Potrzebne na gwałt, czyli kobiety w polskich partiach politycznych, w: Kobiety w polityce, red. J. Marszałek-Kawa, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek 2010, s. 255-269.

Pawlicka A., Jarkowiec M.: Para w parytet, „Przekrój” 2009, nr 35, s. 22-25.

Piotrowska J.: Parytet – bohater 20-lecia, w: 20 lat, 20 zmian – Raport: Kobiety w Polsce w okresie transformacji 1989-2009, red. A. Czerwińska, J. Piotrowska, Warszawa: Fundacja Feminoteka 2009, s. 153-162.

Skwieciński P.: Parytety? Dla wszystkich, „Rzeczpospolita” 2010, nr 10, s. A17.

Sonik L.: Demokracja parytetowa, „Rzeczpospolita” 2010, nr 45, s. A12-A13.

Subotić M.: Parytety to mydlenie oczu (rozmowa z Elżbietą Radziszewską), „Rzeczpospolita” 2010, nr 38, s. A5.

Vall M. du: Współczesne Polki – trudność w wyborze ról, w: Kobiety wobec polityki – kobiety w polityce. Historia, realia, perspektywy, red. A. Frątczak, Kraków: Krakowskie Towarzystwo Edukacyjne – Oficyna Wydawnicza AFM 2009, s. 80-89.

Winczorek P.: Nie taki parytet straszny, „Rzeczpospolita” 2009, nr 176, s. A14.