Profile partii politycznych na Facebooku w kampanii wyborczej 2011 roku

Janina Fras

Janina Fras Uniwersytet Wrocławski

Słowa kluczowe: partie polityczne; kampania wyborcza; wybory parlamentarne; portale społecznościowe; Facebook

Abstrakt

Six out of seven competing Polish political parties had their official fan page on Facebook (RPP, PSL, PJN – open access, PO, PiS, SLD – restricted access). These fan pages mostly attracted the parties’ supporters who were not interested in a problem-oriented political debate, but in their self-presentation among friends and acquaintances. The main objective was to be seen by others as involved in the public activity of one’s party - the activity inspired by the instigators themselves. The posts on Facebook – in their majority inspired by site administrators – represent a moderate, popular but polite and emotionally positive trend in the Internet-based political discourse.

Bibliografia

Batorski D., Nagraba M., Zając J.M., Zbieranek J.: Internet w Kampanii Wyborczej 2011, Warszawa: Instytut Spraw Publicznych 2012.

Castells M.: Galaktyka Internetu. Refleksje nad Internetem, biznesem i społeczeństwem, tłum. T. Hornowski, Poznań: Rebis 2003.

Dukaj J.: Nowe media wypierają tradycyjne – pytanie, jakim kosztem?, „Tygodnik Powszechny” z 13/25 marca 2012, s. 20.

Frankowski P., Juneja A.: Serwisy społecznościowe. Budowa, administracja i moderacja, Gliwice: Wydawnictwo Helion 2009.

Fras J.: Polskie blogi i blogosfera polityczna, w: Studia z nauk społecznych i politycznych, red. J. Juchnowski, M. S. Wolański, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego 2008, s.510-522.

Fras J.: Samoidentyfikacja polskich partii politycznych, w: Polska scena polityczna, red. K. Sobolewska-Myślik, A. Hess, K. Kowalczyk, Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie 2010, s.130-146.

Grossman L.: The Beast with millionn eyes, “Time” April 2, 2012, s.9.

Hendrics J.A, Denton R.E.Jr.: Communicator in Chief: How Barack Obama Used New Media Technology to Win the White House, New York, NY: Lexington Studies in Political Communication 2010.

Jenkins H.: Kultura konwergencji. Zderzenie starych i nowych mediów, tłum. M. Bernatowicz, M. Filiciak, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie i Profesjonalne 2007.

Kałucki J.: Nowocześnie, lecz nudno i siermiężnie, „Rzeczpospolita” z 1-2 października 2011, s. 10.

Levinson P.: Nowe nowe media, Kraków Wydawnictwo Wam 2010

Pliszka S.: Użytkownik internetu, czyli kto?, http://www.pbi.org.pl/index.php/ida/168/ (dostęp 20.04.2012).

Tuchman G.: Making News. A Study in the Construction of Reality, London 1978.

Uździcka M.: Pogawędka internetowa – miedzy językiem mówionym a pisanym, w: Język a multimedia, red. A. Dytman-Stasienko, J. Stasienko, Wrocław 200, s.503-515.

Wołowska K.: Opozycje sensu w dyskursie, Lublin: Werset 2011.

Raport „Megapanel PBI/Gemius” – standard pomiaru oglądalności witryn i aplikacji internetowych w Polsce, wyniki za grudzień 2011, www.gemius.pl/pl/aktualnosci/2012-02-21/01 (dostęp 10.0.2012).