The processes of Russification in Belarus in the assessment of Stanislaw Stankiewicz

  • Nina Barszczewska University of Warsaw
Keywords: Russification of the language; reforming the language; language policy; teaching language; borrowing; resistance of the writers; enriching the language

Abstract

[Abstrakt tylko w j. polskim / Abstract only in Polish]

Procesy rusyfikacyjne na Białorusi w ocenie Stanisława Stankiewicza

Rusyfikacja języka białoruskiego to jeden z głównych językoznawczych tematów podejmowanych na lamach czasopisma „Zapisy” wydawanego przez Białoruski Instytut Nauki i Sztuki w Nowym Jorku. Autorem wielu publikacji poświęconych tej problematyce był Stanisław Stankiewicz. Autor opisał najważniejsze postanowienia, etapy i sposoby rusyfikacji języka białoruskiego, która przebiegała w dwóch kierunkach: 1. w kierunku zawężenia sfery używania języka białoruskiego w życiu publicznym i zastąpienia go językiem rosyjskim; 2. w kierunku wszechstronnej rusyfikacji białoruskiego języka literackiego.

Polityka językowa, poczynając od lat 30. XX wieku prowadziła do zniszczenia bariery między językiem białoruskim i rosyjskim. W wyniku reformy w 1933 roku wprowadzono do języka białoruskiego około 30 fonetycznych i morfologicznych osobliwości języka rosyjskiego. Natomiast rosyjska leksyka zalewała język białoruski w sposób nie zadekretowany, lecz w drodze „dobrowolnych zapożyczeń w celu wzbogacenia języka białoruskiego”. Największe niebezpieczeństwo stwarzają rosyjskie konstrukcje składniowe oraz wyrażenia idiomatyczne, które burzą strukturę języka białoruskiego.

Rusyfikacja szybko doprowadziła do hegemonii języka rosyjskiego we wszystkich sferach życia publicznego na Białorusi. Proces ten, niestety, trwa nadal w formalnie niepodległej i suwerennej Republice Białoruś.

References

Barszczewska N.. Рэформа 1933 году і стан нацыянальнае мовы ў Беларусі, у: Innowacje w językach wschodniosłowiańskich, t. II, Zielona Góra 2002, s. 19-26.

Баршчэўская H., Беларуская эміграцыя - абаронца роднае мовы, Варшава 2004, с. 368.

Баршчэўская Н., Клопат „Бацькаўшчыны” пра чысціню беларускай мовы, у: Беларусіка- Albaruthenica, № 15, Мінск 2000, с. 100-109,

Баршчэўская Н., Моўныя пытаньні на старонках беларускіх эміграцыйных выданьняў у Нямеччыне, у: Literatura emigracyjna Rosjan, Ukraińców i Białorusinów, Lublin 2001, с. 267- 290.

Баршчэўская H.. Суадносіны паміж мовай і нацыянальнай тоеснасьцю ў асьвятленьні газэты „Беларус”, у: Беларусь - XXI стагоддзе. Нацыянальна-культурнае і духоўнае развіццё, Мінск 2004, с. 312-317.

Баршчэўская Н„ Эміграцыйная газэта „Бацькаўшчына” ў абароне беларускае мовы, „Беларусіка-АІЬагшЬепіса”, № 17, [Мінск] 2001, с. 219-228.

Запруде к і С., Беларуская мова ў яе кантактах з расійскай: у цісках аднімальнага білінгвізму, „Lčtopis” 50 (2003) 1, с. 73-94.

Крушыніч С., Жахлівы білянс русыфікацыі, „Бацькаўшчына”, № 7 (393), [Мюнхэн], 16 лютага 1958, с. 1-2.

Kpушыніч С., Русыфікацыя ўсьцяж шалее, „Бацькаўшчына”, № 36 (472), [Мюнхэн], 27 верасьня 1959, с. 1-2.

Kрыга А., Падвойны працэс русыфікацыі, у: „Бацькаўшчына”, № 24-25 (206-207), [Мюнхэн], 27 чэрвеня 1954, с. 4.

Станкевіч С., Русыфікацыя беларускае мовы ў БССР і супраціў русыфікацыйнаму працэ- су, „Запісы”, кн. I [Мюнхэн] 1962, с. 89-137.

Станкевіч С., Беларуска-Рускі Слоўнік. Пад рэдакцыяй акадэміка К. Крапівы Акадэмія Навук Беларускай ССР. Інстытут мовазнаўства імя Якуба Коласа. Дзяржаўнае Выда- вецтва замежных і нацыянальных слоўнікаў. Масква. 1962. каля 90 000 слоў, тыраж 15 000 экз., бач. 1048, у: „Запісы”, кн. 2 [Нью-Ёрк] 1963, с. 205-207.

Станкевіч Я., Доля мовы беларускае (яе вонкашняя гісторыя) ў розныя пэрыяды гісторыі Беларусі. „Веда", № 1 (28) [Нью-Ёрк] 1954, с. 5.

Сцяцко П., Культура мовы, Мінск 2002, с. 448.

Сцяцко П., Праблемы лексічнага нармавання беларускай мовы, Гродна 1999, с. 293.

Шаруnіч Р., Моўная русыфікацыя прагрэсуе, „Беларус”, № 213, Нью-Ёрк, студзень 1975, с. 1.

Published
2019-10-02
Section
Articles