Młoda Polska, codzienność i Norwid
Abstrakt
Książka Radosława Okulicz-Kozaryna Rok 1894 oraz inne szkice o Młodej Polsce (Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM 2013) jest w tej recenzji rozpatrywana i omawiana jako pewien rodzaj oryginalnej syntezy epoki, która przede wszystkim koncentruje uwagę na płynnych cezurach Młodej Polski, co zwłaszcza odnosi się do jej początków. Ważny z punktu widzenia badań norwidologicznych okazał się pomieszczony w tej książce szkic o poezji Aleksandra Szczęsnego, traktowanego tu jako „późny wnuk” Cypriana Norwida. Cichym bohaterem niemal wszystkich pomieszczonych tu opowieści o Młodej Polsce jest Baudelaire. Książka napisana jest w duchu korespondencji sztuk – refleksja o literaturze splata się z przemyśleniami na temat malarstwa epoki; autor wyczarowuje aurę młodopolskiego „tu i teraz”, odtwarza klimat tamtej artystycznej codzienności.
Bibliografia
Buś M., Młodopolski Norwid – „legenda” czy „zagadnienie kultury”?, [w:] Stulecie Młodej Polski, red. M. Podraza-Kwiatkowska, Kraków 1995.
Kasperski E., Pseudo-Norwid, czyli co się komu podoba, „Studia Norwidiana” 32(2014).
Królikiewicz G., Terytorium ruin. Ruina jako obraz i temat romantyczny, Kraków 1993.
Okulicz-Kozaryn R., Aleksander Szczęsny, [w:] Polski słownik biograficzny, t. XLVIII, Kraków 2011.
Rzońca W., Premodernizm Norwida – na tle symbolizmu drugiej połowy XIX wieku, Warszawa 2013.
Szczęsny A., Poezje wybrane, oprac. R. Okulicz-Kozaryn, M. Ignaszak, Kraków 2000.
Wierzchosławski P., Norwid odczytywany przez Brzozowskiego: „Cyprian Norwid. Próba” oraz „testament Cypriana Norwida”, [w:] Dwór mający w sobie osoby i mózgi rozmaite. Studia z dziejów literatury i kultury, red. B. Sienkiewicz, B. Judkowiak, Poznań 1991, s. 190-191.
Copyright (c) 2017 Studia Norwidiana
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
