Samotność i brak jedności – skutki grzechu pierworodnego

  • Marzena Wiercińska Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Słowa kluczowe: grzech pierworodny; samotność; pożądliwość; relacja; etyczna wina; ontyczny skutek

Abstrakt

Artykuł omawia kilka istotnych kwestii związanych z grzechem pierworodnym: od Adama i Ewy do współczesności. Część pierwsza artykułu dotyczy grzechu Pierwszych Rodziców opisanego w Księdze Rodzaju. Jest przypomnieniem konkretnej i jednocześnie uniwersalnej historii upadku człowieka i próbą znalezienia przyczyny tego wydarzenia. Część druga omawia paralelę Adam–Chrystus z Listu do Rzymian św. Pawła – mowa jest o powiązaniu ludzi w grzechu Adama oraz w Odkupieniu Chrystusa. Trzecia część analizuje słynny średniowieczny spór Pelagiusza z Augustynem, ponieważ przyczyną tego sporu był grzech pierworodny, a dokładniej: stopień jego oddziaływania na ludzką naturę i wolną wolę. Część czwarta artykułu to z kolei przypomnienie, że grzech pierworodny był ważnym tematem dla Reformacji i dla Soboru Trydenckiego. Kwestią sporną była relacja między grzechem pierworodnym a pożądliwością: dla protestantyzmu była to relacja tożsamości, a dla katolicyzmu relacja przyczynowości; kwestia pozostaje nierozstrzygnięta do dnia dzisiejszego. I wreszcie piąta część artykułu omawia bardziej szczegółowo zagadnienie pożądliwości jako etycznie najbardziej uciążliwego skutku grzechu pierworodnego.

W artykule dokonano dwóch ważnych rozróżnień. Pierwszym jest rozróżnienie metodologiczne, które zostało dokonane już na samym początku artykułu: rozróżnienie między etyczną winą a ontycznym skutkiem. Rozróżnienie to maksymalnie prosto wyjaśnia mechanizm oddziaływania grzechu pierworodnego na całą ludzkość, nawet na ludzi współczesnych. Drugie rozróżnienie zostało dokonane w dwóch ostatnich częściach artykułu: rozróżnienie między grzechem pierworodnym (każdym grzechem) a pożądliwością. Rozróżnienie to pokazuje, że walka z pożądliwością jest możliwa, a nawet konieczna do prawdziwego rozwoju człowieka i odbudowywania międzyludzkich relacji (w aspekcie ekumenicznym: między chrześcijanami), i daje nadzieję na „powrót do Raju” (w aspekcie ekumenicznym: odzyskanie jedności Kościoła w wymiarze widzialnym).

Bibliografia

Anonim z X-XI wieku: Ja-Ewa. W: Doire aniołów pełne. Poezja staroirlandzka. Przeł. E. Bryll, M. Goraj. Poznań 1998.

Antoniewicz M., Personalistyczna interpretacja grzechu pierworodnego. „Roczniki Teologii Dogmatycznej” 4 (59):2012 s. 259-273.

Apologia Konfesji Augsburskiej. www.luteranie.pl/pl/index.php?D=146 (11.04.2012).

Augustyn: Państwo Boże. Przeł. W. Kubicki. Kęty 2002.

Bramorski J.: Personalistyczny wymiar grzechu w świetle biblijnej relacji o upadku pierwszych rodziców, „Ateneum Kapłańskie” 137 (2001) z. 1 s. 4-16.

Chrostowski W.: Anatomia pokusy (Rdz 3, 1-6). „Przegląd Powszechny” 1984 nr 5 s. 198-207.

Formuła zgody. www.luteranie.pl/pl/index.php?D=224 (11.04.2012).

Gilson E.: Historia filozofii chrześcijańskiej w wiekach średnich. Przeł. S. Zalewski, Warszawa 1987.

Jan Paweł II: Adhortacja apostolska Reconciliatio et paenitentia. O pojednaniu i pokucie w dzisiejszym posłannictwie Kościoła. Wrocław 1999.

Katechizm Kościoła Katolickiego. Poznań 1994.

Kelly J.N.D.: Początki doktryny chrześcijańskiej. Przeł. J. Mrukówna. Warszawa 1988.

Konfesja Augsburska. www.luteranie.pl/pl/index.php?D=143 (11.04.2012).

Kunka S.: Do kogo należy grzech pierworodny? „Teologia w Polsce” 3 : 2009 nr 2 s. 229-243.

Lohfink N.: Opowiadanie o grzechu pierworodnym. W: Tenże. Pieśń chwały. Chrześcijanin a Stary Testament. Przeł. J. Doktór. Warszawa 1982 s. 54-68.

Luter M.: O wolności chrześcijańskiej. Przeł. W. Niemczyk. W: L. Szczucki (wybór i oprac.) Myśl filozoficzno-religijna Reformacji XVI wieku. Warszawa 1972 s. 23-71.

Obrycki K.: Koncepcja grzechu pierworodnego u Pelagiusza na podstawie jego „Komentarza do listu św. Pawła do Rzymian 5, 12-21”. W: H. Pietras (red.). Grzech pierworodny. Augustyn „Dzieje procesu Pelagiusza”. Kraków 1999 s. 177-185.

Pelagiusz: Komentarz do listu św. Pawła do Rzymian 5, 12-21. W: H. Pietras (red.). Grzech pierworodny. Augustyn „Dzieje procesu Pelagiusza”. Kraków 1999 s. 187-190.

Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu w przekładzie z języków oryginalnych [Biblia Tysiąclecia], Poznań-Warszawa 1971.

Rahner K.: Podstawowy wykład wiary. Wprowadzenie do pojęcia chrześcijaństwa. Przeł. T. Mieszkowski. Warszawa 1987.

Schonborn Ch.: Podstawowe prawdy nauki Kościoła o grzechu pierworodnym. W: Ch. Schonborn, A. Gorres, R. Spaemann: Grzech pierworodny w nauczaniu Kościoła: głos psychologa, filozofa, teologa. Przeł. J. Zychowicz. Poznań 1997 s. 51-78.

Sobór Trydencki. Dekret o grzechu pierworodnym. W: S. Głowa, I. Bieda (red.). Breviarium fidei. Wybór doktrynalnych wypowiedzi Kościoła. Poznań 1989.

Światowa Federacja Luterańska, Papieska Rada ds. Jedności Chrześcijan: Wspólna Deklaracja w sprawie Nauki o Usprawiedliwieniu. www.luteranie.pl/pl/index.php?D=459 (11.04.2012).

Wiedenhofer S.: Główne formy współczesnej teologii grzechu pierworodnego. Przeł. L. Balter. „Communio” 11:1991 nr 4 s. 87-102.

Wojtyła K.: Miłość i odpowiedzialność. Studium etyczne. Londyn 1964.

Opublikowane
2021-01-30
Dział
Artykuły