W poszukiwaniu nowotestamentalnego modelu Kościoła. Elementy eklezjologii baptystycznej i zaczątki dialogu z baptystami o Kościele

Abstrakt

Artykuł przedstawia elementy eklezjologii baptystycznej, takie jak: natura i struktura Kościoła, chrzest w relacji do przynależności kościelnej, rozumienie Wieczerzy Pańskiej oraz posługiwania duchownego w Kościele. W końcowej części znajduje się zarys opisu pierwszych owoców oficjalnego dialogu baptystyczno-rzymskokatolickiego na forum światowym na temat eklezjologii. Dla baptystów wzorem Kościoła jest zgromadzenie lokalne zwołane przez Ducha Świętego w posłuszeństwie słowu Bożemu. Takie zgromadzenie jest całkowicie niezależne i jakiekolwiek wyższe formy organizacji czy unii nie tworzą wyższego stopnia eklezjalności. Baptyści praktykują chrzest dorosłych, jako że wyznanie wiary musi poprzedzać przyjęcie chrztu, który nie tworzy w wierzącym żadnej nowej rzeczywistości ani nie zmywa grzechu pierworodnego. W Wieczerzy Pańskiej wierny, spożywając chleb i wino w żaden sposób nieprzemienione, przez wiarę otrzymuje korzyści wynikające z zastępczej ofiary Chrystusa. Duchowni w Kościele – diakoni i prezbiterzy – są ustanawiani w niesakramentalnym rycie ordynacji. Większość kongregacji przedstawia do ordynacji jedynie mężczyzn.

Oficjalny dialog między baptystami a katolikami rzymskimi przyniósł jak dotąd tylko jeden dokument. W dziedzinie eklezjologii oświadczenie zawiera głównie wyliczenie rozbieżności. Z tego powodu wydaje się oczywistym, że rozmowy baptystyczno-katolickie nie doprowadzą w najbliższej przyszłości do ustanowienia pełnej komunii między oboma naszymi Wspólnotami.