„Anglicanorum coetibus” wobec problemu anglikańskiej tożsamości

  • Marcin Składanowski Wyższe Seminarium Duchowne w Drohiczynie
Słowa kluczowe: tożsamość; anglikanizm; ekumenizm; jedność; Anglicanorum coetibus

Abstrakt

[Abstrakt tylko w j. francuskim / Abstract only in French]

« Anglicanorum coetibus » face au problème d’identité anglican

L’article présente des problèmes identitaires liés à la publication de la Constitution Apostolique Anglicanorum coetibus de Benoît XVI. Le document, publié le 4 novembre 2009, ouvre la voie pour la création d’ordinariats personnels pour les membres de la Communauté Anglicane qui désirent entrer dans la pleine communion avec l’Église catholique. Ce document, suivi d’une Note de la Congrégation pour la Doctrine de la Foi, introduit une structure canonique qui permet aux anglicans d’entrer dans l’Église catholique, en conservant leur patrimoine spirituel et liturgique spécifique. La décision du pape est une réponse aux demandes posées depuis un certain temps par des groupes d’anglicans. En même temps, elle pose beaucoup de questions liées à l’identité confessionnelle anglicane.

Des crises au sein de la Communauté Anglicane qui concernent surtout la doctrine morale et la pratique pastorale montrent une certaine difficulté à exprimer l’identité anglicane. La source de cette difficulté identitaire se trouve dans l’histoire de l’Église d’Angleterre séparée de Rome à partir du règne d’Henri VIII. Parce qu’il n’y a pas de causes doctrinales de cette séparation, la Communauté Anglicane cherche à trouver sa spécificité dans certaines idées théologiques (comme via media et comprehensiveness) ou dans l’unité du culte liturgique. Mais la crise récente prouve que les facteurs identitaires anglicans sont souvent insuffisants.

La Constitution Apostolique Anglicanorum coetibus est une proposition catholique faite aux anglicans qui désirent conserver leur héritage spirituel et liturgique et en même temps trouver un appui pour leur identité dans la communion catholique. L’unité de la foi chrétienne (selon son expression officielle qui est le Catéchisme de l’Église catholique) ne s’oppose jamais à une diversité justifiée et acceptable dans l’Église du Christ. Peut-être, la proposition exprimé par le pape dans sa Constitution Apostolique serait une solution de la crise œcuménique contemporaine.

Bibliografia

Carey G.L.: [Wystąpienie arcybiskupa Canterbury z okazji podpisania wraz z papieżem Janem Pawłem II wspólnej deklaracji, 5 grudnia 1996 r.]. W: Enchiridion Oecumenicum. T. 7. Bologna 2006 nr 326-337.

Hałas A.: Rola F. Portala w katolickich dążeniach ekumenicznych. W: J. Myśków (red.). Studia ekumeniczne. T. 2. Warszawa 1984 s. 335-366.

Hryniewicz W.: Hermeneutyka w dialogu. Szkice teologiczno-ekumeniczne. Opole 1998.

Jaskóła P.: Wspólnota Anglikańska. W: W. Hryniewicz, J.S. Gajek, S.J. Koza (red.). Ku chrześcijaństwu jutra. Wprowadzenie do ekumenizmu. Lublin 1997 s. 178-188.

Kantyka P.: Autorytet w Kościele. Dialog katolicko-anglikański na forum światowym. Lublin 2004.

Kantyka P.: Czy wchodzimy w trzecie tysiąclecie „mniej podzieleni”? Osiągnięcia i perspektywy dialogu katolicko-anglikańskiego na przełomie tysiącleci. W: L. Górka, S. Pawłowski (red.). Ekumeniczna odpowiedzialność na początku trzeciego tysiąclecia. Lublin 2003, s. 123-134.

Kantyka P.: Ekumenia w kontekście angielskim. W: P. Jaskóła, R. Porada (red.). Żyć ekumenią w Kościołach lokalnych. Opole 2003 s. 135-143.

Kantyka P.: Ku wspólnemu rozumieniu Kościoła. Eklezjologia dialogu katolicko-metodystycznego. Lublin 2008.

Kantyka P.: Mariologia pojednana. Najnowsze osiągnięcia dialogu katolicko-anglikańskiego. „Studia Oecumenica” 5:2005 s. 291-306.

Kantyka P.: Ministerium biskupie w dialogu katolicko-anglikańskim. „Studia Oecumenica” 2:2002 s. 61- 72.

Kantyka P.: Problem Pisma Świętego i Tradycji w dokumentach dialogu katolicko-anglikańskiego. „Studia Oecumenica” 1:2001 s. 35-54.

Kantyka P.: Święta komunia w tradycji anglikańskiej. W: L. Górka (red.). To czyńcie na moją pamiątkę. Eucharystia w perspektywie ekumenicznej. Warszawa 2005 s. 156-172.

Kasper W.: Raport o działalności ekumenicznej. „Biuletyn Ekumeniczny” 37:2008 nr 1-2 s. 28-38.

Kasper W.: Ruch ekumeniczny z perspektywy Papieskiej Rady do spraw Jedności Chrześcijan. „Studia i Dokumenty Ekumeniczne” 20:2004 nr 1 s. 34-47.

Krzyżanowski Ł.: Wiara bez przynależności czy przynależność bez wiary? Grace Davie i Steve Bruce o przemianach religijności. W: P. Kapłon, A. Rokicka, M. Warat (red.). Koniec sekularyzacji w Europie? Kraków 2007 s. 57-63

Macquarrie J.: Co nas jeszcze dzieli od Kościoła katolickiego? Odpowiedź anglikanów. „Concilium. Międzynarodowy Przegląd Teologiczny” 1970 nr 1-5 s. 254-260.

Nowosad S.: Odnowa anglikańskiej teologii moralnej w XX wieku. Lublin 2001.

Porada R.: Ekumeniczne rozumienie sukcesji apostolskiej. Studium dokumentów dialogów doktrynalnych. Opole 2008.

Porada R.: Wyzwania etyczne a dialog ekumeniczny. Wkład Wspólnej Grupy Roboczej Kościoła Rzymskokatolickiego i Światowej Rady Kościołów. „Studia Oecumenica” 5:2005 s. 255-270.

Ratzinger J: Kościół, ekumenizm, polityka. Poznań–Warszawa 1990.

Opublikowane
2021-01-30
Dział
Artykuły