Poradnictwo psychologiczne a psychoterapia

  • Jan Czesław Czabała Instytut Psychologii Stosowanej, Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej
Słowa kluczowe: poradnictwo psychologiczne; definicje; proces poradnictwa

Abstrakt

Psychoterapia i poradnictwo psychologiczne to dwie różne formy pomocy psychologicznej. Psychoterapia to metoda leczenia zaburzeń zdrowia psychicznego a poradnictwo psychologiczne to metoda pomocy dla osób doświadczających różnego rodzaju kryzysów w rozwoju, metoda wspomagająca jednostki, rodziny i grupy w zakresie rozwoju i utrzymania zdrowia psychicznego. W artykule będą opisane różnice między tymi metodami. Przedstawione zostaną ich definicje i odmienne cele tych metod. W dalszej kolejności opisane będą bardziej szczegółowo etapy procesu poradnictwa psychologicznego, rodzaje pożądanych zmian i sposoby ich osiągania.

Bibliografia

Aleksandrowicz, J. W. (2000). Psychoterapia.Podręcznik dla studentów, lekarzy i psychologów. Warsaw, PL: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.
Altmaier, E. M., & Hansen J. C. (Eds.) (2012). The Oxford handbook of counseling psychology. Oxford: Oxford University Press.
Brzezińska A. I., Appelt K., & Ziółkowska B. (2008). Psychologia rozwoju człowieka. In J. Strelau & D. Doliński (Eds.), Psychologia (vol. 2, pp. 95-292). Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Corey, G. (2005). Teoria i praktyka poradnictwa i psychoterapii. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.
Czabała, J. C. (2013). Czynniki leczące w psychoterapii. Warsaw, PL: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Czabała, J. C., & Kluczyńska, S. (2015). Poradnictwo psychologiczne. Warsaw, PL: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Department of Health Care Organization (2010). Zakłady Psychiatrycznej Opieki Zdrowotnej. Rocznik Statystyczny 2010. Warsaw, PL: Institute of Psychiatry and Neurology.
Egan, G. (2002). Kompetentne pomaganie. Poznań: Zysk i S-ka.
Heesacker, M., & Lichtenberg, J. W. (2012). Theory and research for counseling interventions. In E. M.Altmaier & Jo-Ida C. Hansen (Eds.), The Oxford handbook of counseling psychology (pp. 71-94). Oxford: Oxford University Press.
James, R. K, & Gilliland, B. E. (2004). Theories and strategies in counseling and psychotherapy. Boston: Pearson Education Inc.
Norcross, J. C. (1990). An eclectic definition of psychotherapy. In J. K. Zeig & W. M. Munion (Eds.), What is psychotherapy (pp. 218-220). San Francisco: Jossey-Bass.
Okła, W. (2013). Poradnictwo terapeutyczne. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Polish Psychiatric Association (1998). Zasady stosowania psychoterapii. Psychoterapia, 1(104), 81-83.
Prochaska, J. O., & Norcross, J. C. (2006). Systemy psychoterapeutyczne. Analiza transteoretyczna, Warsaw, PL: Institute of Health Psychology of the Polish Psychological Association.
Roberts, A. R. (2005). Bridging the past and present to the future of crisis intervention and crisis management. In A. R. Roberts (Ed.), Crisis intervention handbook (pp. 3-34). Oxford: Oxford University Press.
Sęk, H. (2001). Wprowadzenie do psychologii klinicznej. Warsaw, PL: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Statement of the Boards of the Scientific Psychotherapy Section and the Family Therapy Section of the Polish Psychiatric Association concerning the works on the Act on the profession of psychotherapist (2014). Unpublished.
Vaillant, G. E. (2012). Pozytywne zdrowie psychiczne: czy istnieje definicja międzykulturowa. Postępy Psychiatrii i Neurologii, 21(4), 229-239.
Opublikowane
2019-04-05
Dział
Artykuły