Self-narrative analysis methods in clinical diagnosis: The example of paranoid personality disorder
Keywords:
paranoid personality disorder; clinical diagnosis; self-narrative; analysis of narratives; narrative psychology
Abstract
The article is aimed at presenting the usability of some aspects of self-narrative analysis in clinical diagnosis. Clinical diagnosis concerns not only the identification of nosological categories, mechanisms of psychopathology, or etiology, but also familiarity with patients’ self-experience. It is assumed that the patient’s narrative is a psychological phenomenon in itself; it is a way of construing and re-experiencing his or her disorder. Therefore, self-narrative analysis is expected to lead to an understanding of how psychopathology is construed in language. As the leading theoretical approach, the model of narrative development proposed by Salvatore, Dimaggio, & Semerari (2004) was chosen. In order to illustrate narrative analysis, examples of paranoid personality self-narrative accounts are presented.
References
Akhtar, S. (1990). Paranoid personality disorder: A synthesis of developmental, dynamic and descriptive features. American Journal of Psychotherapy, 44(1), 5-25.
American Psychiatric Association (2000/2008). Kryteria diagnostyczne według DSM-IV-TR. J. Wciórka (red.), Wrocław: Elsevier Urban & Partner.
Angus, L., Lewin, J., Bouffard, B., i Rotondi-Trevisan, D. (2004). What’s the story? Working with narrative in experiential psychotherapy. W: L. Angus, i J. McLeod (red.), The handbook of narrative and psychotherapy: Practice, theory and research. London: Sage Press.
Beck, A. T., Freeman, A., i Davies, D. D. (2005). Terapia poznawcza zaburzeń osobowości. Kraków: Wydawnictwo UJ.
Berelson, B. R. (1952). Content analysis in communication research. New York: The Free Press.
Bowlby, J. (2007). Przywiązanie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Chaitin, J. (2004). My story, my life, my identity. International Journal of Qualitative Methods, 3, 4, http://www.ualberta.ca/~iiqm/backissues/3_4/pdf/chaitin.pdf (15.02.2006).
Cierpiałkowska, L. (2008). Psychopatologia. Waszawa: Scholar.
Cierpka, M., Strack, M., Benninghoven, D., Staats, H., Dahlbender, R., i Pokorny, D. (1998). Stereotypical relationship patterns and psychopathology. Psychotherapy and Psychosomatics, 67, 241-248.
Damasio, A. R. (2000). Tajemnica świadomości. Poznań: Rebis.
Dimaggio, G. (2006). Changing the dialogue between self voices during psychotherapy. Journal of Psychotherapy, 16(3), 313-345.
Dimaggio, G. (2010). Impoverished self-narrative and impaired self-reflection as targets for the psychotherapy of personality disorders. Journal of Contemporary Psychotherapy, 41, 165-174.
Dimaggio, G., Catania, D., Salvatore, G., Carcione, A., i Nicolo, G. (2006). Psychotherapy of paranoid personality disorder from the perspective of dialogical self theory. Counselling Psychological Quarterly, 19(1), 69-87.
Dimaggio, G., Salvatore, G., Azzara, C., Catania, D., Semerari, A., i Hermans, H. (2003). Dialogical relationships in impoverished narratives: From theory to clinical practice. Psychology and Psychotherapy: Theory, Research and Practice, 76, 385-409.
Dimaggio, G., i Semerari, A. (2001). Psychopathological narrative forms. Journal of Constructivist Psychology, 14, 1-23.
Dryll, E. (2004). Homo narrans – wprowadzenie. W: E. Dryll, i A. Cierpka (red.), Narracja. Koncepcje i badania psychologiczne. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Psychologii PAN.
Dryll, E., i Cierpka, A. (2011). Zagadnienia teoretyczne nurtujące polską psychologię narracyjną. Wprowadzenie. W: E. Dryll, i A. Cierpka (red.), Psychologia narracyjna. Tożsamość, dialogowość, pogranicza. Warszawa: Eneteia.
Esin, C. (2011). Narrative analysis approaches. W: N. Frost (red.), Qualitative research methods in psychology. Combining core approaches. Berkshire: Open University Press.
Ferro, A. (2006). Psychoanalysis as therapy and storytelling. New York: Routledge.
Fonagy, P., i Bateman, A. W. (2005). Attachment theory and mentalization-oriented model of borderline personality disorder. W: J. M. Oldham, A. E. Skodol, i D. S. Bender (red.), Textbook of personality disorders. Washington, DC: American Psychiatric Publishing, Inc.
Fonagy, P., i Target, M. (1997). Attachment and reflective function: Their role in self-organization. Development and Psychopathology, 9, 679-700.
Frost, N. (2011). Qualitative research in psychology. W: N. Frost (red.), Qualitative research methods in psychology. Combining core approaches. Berkshire: Open University Press.
Gabbard, G. (2009). Psychiatria psychodynamiczna w praktyce klinicznej. Kraków: Wydawnictwo UJ.
Gergen, K. J. (1998). Narrative, moral identity and historical consciousness: A social constructionist account. W: J. Straub (red.), Identität und historisches Bewußtsein. Frankfurt: Suhrkamp.
Goncalves, O. F., Korman, Y., I Angus, L. (2000). Constructing psychopathology from a cognitive narrative perspective. W: R. A. Neimeyer, i J. D. Raskin (red.), Constructions of disorder: Meaning-making frameworks for psychotherapy (s. 265-284). Washington: American Psychological Association
Goncalves, O. F., Machado, P. P. P., Korman, Y., i Angus, L. (2002). Assessing psychopathology: A narrative approach. W: L. E. Beutler, and M. L. Malik (red.), Rethinking the DSM: A psychological perspective. Washington, DC: American Psychological Association.
Hardin, P. K. (2003). Constructing experience in individual interviews, autobiographies and on-line accounts: A poststructuralist approach. Methodological issues in nursing research. Journal of Advanced Nursing, 41(6), 536-544.
Hermans, H. J. M., i Hermans-Jansen, E. (2000). Autonarracje: tworzenie znaczeń w psychoterapii. Warszawa: Pracowania Testów Psychologicznych Polskiego Towarzystwa Psychologicznego.
Horowitz, L. M. (2004). Interpersonal foundations of psychopathology. Washington: American Psychological Association.
Howitt, D. (2010). Introduction to qualitative methods in psychology. London: Pearson.
Josselson, R. (2006). Narrative research and the challenge of accumulating knowledge. Narrative Inquiry, 16,(1), 1-10.
Kernberg, O. F. (2005). Object relation theory and technique. W: E. S. Person, A. M. Cooper, i G. O. Gabbard (red.), Textbook of psychoanalysis. London: American Psychiatric Publishing, Inc.
Kernberg, O. F., i Caligor, E. (2005). A psychoanalytic theory of personality disorders. W: M. F. Lenzenweger, i J. F. Clarkin (red.), Major theories of personality disorder. New York: Guilford Press.
Kramp, M. K. (2004). Exploring life and experience through narrative inquiry. W: K. B. DeMarrais, i S. D. Lapan (red.), Foundations of research: Methods of inquiry in education and the social sciences – inquiry and pedagogy across diverse contexts (s. 104-121). New York: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
Kring, A. M., Johnson, S. L., Davison, G. C., i Neale, J. M. (201212). Abnormal psychology. New York: John Wiley and Sons.
Kurcz, I. (2000). Psychologia języka i komunikacji. Warszawa: Scholar.
Labov, W. (2009). Narratives of personal experience. W: P. Hogan (red.), Cambridge Encyclopedia of the Language Sciences. Cambridge: Cambridge University Press.
Laszlo, J. (2008). The science of stories. An introduction to narrative psychology. London: Routledge.
Luborsky, L., i Crits-Christoph, P. (1990). Understanding transference: The core conflictual relationship theme method. New York: Basic Books.
McAdams, D. P. (2001). The psychology of life-story. Review of General Psychology, 5, 100-122.
McAdams, D. P., Anyidoho, N. A., Brown, Ch., Huang, Y. I., Kaplan, B., i Machado, M. A. (2004). Traits and stories: Links between dispositional and narrative features of personality. Journal of Personality, 72(4), 257-268.
McWilliams, N. (2009). Diagnoza psychoanalityczna. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psy-chologiczne.
Miller, M. B., Useda, D. J., Trull, T. J., Burr, R. M., i Minks-Brown, C. (2002). Paranoid, schizoid, and schizotypal personality disorders. W: P. B. Sutker, i H. E. Adams (red.), Comprehensive handbook of psychopathology. New York: Kluwer Academic Publishers.
Millon, T., Davies, R., Millon, C., Escovar, L., and Meagher, S. (2005). Zaburzenia osobowości we współczesnym świecie. Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia.
Neimeyer, R. A. (2006). Re-storying loss: Fostering growth in the posttraumatic narrative. W: L. Calhoun, i R. Tedeschi (red.), Handbook of posttraumatic growth: Research and practice (s. 68-80). New York: Lawrence Erlbaum.
Nicolo, G., i Nobile, M. S. (2007). Paranoid personality disorder: Model and treatment. W: G. Dimaggio, A. Semerari, A. Carcione, G. Nicolo, i M. Procacci (red.), Psychotherapy of personality disorders. Metacognition, states of mind and interpersonal cycles. New York: Routledge.
Norrick, N. R. (2008). Negotiating the reception of stories in conversation. Teller strategies for modulating response. Narrative Inquiry, 18(1), 131-151.
Ogden, T. H. (1979). On projective identification. International Journal of Psychoanalysis, 60, 357-373.
Oleś, P. K. (2003). Wprowadzenie do psychologii osobowości. Warszawa: Scholar.
Oleś, P. K. (2008). Autonarracyjna aktywność człowieka. W: B. Janusz, K. Gdowska, i B. de Barbaro (red.), Narracja. Teoria i praktyka. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Oleś, P. K. (2011). Dialogowe Ja: zarys teorii, inspiracje badawcze, ciekawsze wyniki. W: P. K. Oleś, i M. Puchalska-Wasyl (red.), Dialogi z samym sobą. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Paluchowski, W. J. (2000). Metodologiczne problemy analizy treści a wykorzystywanie komputerów w badaniach jakościowych. W: M. Straś-Romanowska (red.), Metody jakościowe w psychologii współczesnej. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Polkinghorne, D. L. (2003). Narrative configuration in qualitative analysis. W: R. Wisniewski, i J. A. Hatch (red.), Life history and narrative. London: Farmer Press.
Riessman, C. K. (2008). Narrative methods for the human sciences. London: Sage Publications.
Roten de, I., Favez, N., Drapeau, M., i Stern, D. (2003). Two studies on autobiographical narratives about an emotional event by preschoolers: Influence of the emotions experienced and the affective closeness with the interlocutor. Early Child Development and Care, 173(2-3), 237-248.
Salvatore, G., Dimaggio, G. A, i Semerari, A. (2004). A model of narrative development: Implications for understanding psychopathology and guiding therapy. Psychology and Psychotherapy: Theory, Research and Practice, 77, 231-254.
Salvatore, G., Nicolo, G., i Dimaggio, G. (2005). Impoverished dialogical relationship patterns in paranoid personality disorder. American Journal of Psychotherapy, 59(3), 247-265.
Soroko, E. (2004). Osobowość paranoiczna. W: L. Cierpiałkowska (red.), Psychologia zaburzeń osobowości. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Soroko, E. (2009). Wywoływanie autonarracji w badaniach psychologicznych. Ocena (auto)narracyjności wypowiedzi. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Soroko, E. (2013). Paranoiczne zaburzenie osobowości. W: L. Cierpiałkowska, E. Soroko (red.), Zaburzenia osobowości. Problemy diagnozy klinicznej. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Shapiro, D. (1999). Neurotic styles. New York: Basic Behavioural Sciences.
Stemplewska-Żakowicz, K. (2002). Koncepcje narracyjnej tożsamości. W: J. Trzebiński (red.), Narracja jako sposób rozumienia świata. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Stemplewska-Żakowicz, K., i Zalewski, B. (2010). Czym jest dobra narracja? Struktura narracji z perspektywy badaczy i klinicystów. W: M. Straś-Romanowska, B. Bartosz, i M. Żurko (red.), Badania narracyjne w psychologii. Warszawa: Eneteia.
Straś-Romanowska, M. (2001). O metodzie jakościowej w kontekście rozważań nad tożsamością psychologii. W: M. Straś-Romanowska (red.), Metody jakościowe w psychologii współczesnej. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Suchańska, A. (1994). Test Apercepcji Tematycznej. Przez analizę treści do analizy procesu. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Teglasi, H. (2010). Essentials of TAT and other storytelling assessments. New Jersey: John Willey and Sons.
Trzebiński, J. (2002). Narracyjne konstruowanie rzeczywistości. W: J. Trzebiński (red.), Narracja jako sposób rozumienia świata. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Trzebińska, E. (2011). Psychoterapeutyczna praca z subosobowościami. W: L. Grzesiuk, i H. Suszek (red.), Psychoterapia. Szkoły i metody. Podręcznik akademicki (t. VI). Warszawa: Eneteia.
Trzebiński, J. (2004). Narracyjne doświadczanie i narracyjna refleksja. W: L. Pytka, i T. Rudowski (red.), Samoświadomość i jakość życia. Warszawa: Eneteia.
Zhou, M., i Zhang, J. (2007). Use of qualitative research in clinical psychology. Chinese Journal of Clinical Psychology, 15(4), 369-372.
American Psychiatric Association (2000/2008). Kryteria diagnostyczne według DSM-IV-TR. J. Wciórka (red.), Wrocław: Elsevier Urban & Partner.
Angus, L., Lewin, J., Bouffard, B., i Rotondi-Trevisan, D. (2004). What’s the story? Working with narrative in experiential psychotherapy. W: L. Angus, i J. McLeod (red.), The handbook of narrative and psychotherapy: Practice, theory and research. London: Sage Press.
Beck, A. T., Freeman, A., i Davies, D. D. (2005). Terapia poznawcza zaburzeń osobowości. Kraków: Wydawnictwo UJ.
Berelson, B. R. (1952). Content analysis in communication research. New York: The Free Press.
Bowlby, J. (2007). Przywiązanie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Chaitin, J. (2004). My story, my life, my identity. International Journal of Qualitative Methods, 3, 4, http://www.ualberta.ca/~iiqm/backissues/3_4/pdf/chaitin.pdf (15.02.2006).
Cierpiałkowska, L. (2008). Psychopatologia. Waszawa: Scholar.
Cierpka, M., Strack, M., Benninghoven, D., Staats, H., Dahlbender, R., i Pokorny, D. (1998). Stereotypical relationship patterns and psychopathology. Psychotherapy and Psychosomatics, 67, 241-248.
Damasio, A. R. (2000). Tajemnica świadomości. Poznań: Rebis.
Dimaggio, G. (2006). Changing the dialogue between self voices during psychotherapy. Journal of Psychotherapy, 16(3), 313-345.
Dimaggio, G. (2010). Impoverished self-narrative and impaired self-reflection as targets for the psychotherapy of personality disorders. Journal of Contemporary Psychotherapy, 41, 165-174.
Dimaggio, G., Catania, D., Salvatore, G., Carcione, A., i Nicolo, G. (2006). Psychotherapy of paranoid personality disorder from the perspective of dialogical self theory. Counselling Psychological Quarterly, 19(1), 69-87.
Dimaggio, G., Salvatore, G., Azzara, C., Catania, D., Semerari, A., i Hermans, H. (2003). Dialogical relationships in impoverished narratives: From theory to clinical practice. Psychology and Psychotherapy: Theory, Research and Practice, 76, 385-409.
Dimaggio, G., i Semerari, A. (2001). Psychopathological narrative forms. Journal of Constructivist Psychology, 14, 1-23.
Dryll, E. (2004). Homo narrans – wprowadzenie. W: E. Dryll, i A. Cierpka (red.), Narracja. Koncepcje i badania psychologiczne. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Psychologii PAN.
Dryll, E., i Cierpka, A. (2011). Zagadnienia teoretyczne nurtujące polską psychologię narracyjną. Wprowadzenie. W: E. Dryll, i A. Cierpka (red.), Psychologia narracyjna. Tożsamość, dialogowość, pogranicza. Warszawa: Eneteia.
Esin, C. (2011). Narrative analysis approaches. W: N. Frost (red.), Qualitative research methods in psychology. Combining core approaches. Berkshire: Open University Press.
Ferro, A. (2006). Psychoanalysis as therapy and storytelling. New York: Routledge.
Fonagy, P., i Bateman, A. W. (2005). Attachment theory and mentalization-oriented model of borderline personality disorder. W: J. M. Oldham, A. E. Skodol, i D. S. Bender (red.), Textbook of personality disorders. Washington, DC: American Psychiatric Publishing, Inc.
Fonagy, P., i Target, M. (1997). Attachment and reflective function: Their role in self-organization. Development and Psychopathology, 9, 679-700.
Frost, N. (2011). Qualitative research in psychology. W: N. Frost (red.), Qualitative research methods in psychology. Combining core approaches. Berkshire: Open University Press.
Gabbard, G. (2009). Psychiatria psychodynamiczna w praktyce klinicznej. Kraków: Wydawnictwo UJ.
Gergen, K. J. (1998). Narrative, moral identity and historical consciousness: A social constructionist account. W: J. Straub (red.), Identität und historisches Bewußtsein. Frankfurt: Suhrkamp.
Goncalves, O. F., Korman, Y., I Angus, L. (2000). Constructing psychopathology from a cognitive narrative perspective. W: R. A. Neimeyer, i J. D. Raskin (red.), Constructions of disorder: Meaning-making frameworks for psychotherapy (s. 265-284). Washington: American Psychological Association
Goncalves, O. F., Machado, P. P. P., Korman, Y., i Angus, L. (2002). Assessing psychopathology: A narrative approach. W: L. E. Beutler, and M. L. Malik (red.), Rethinking the DSM: A psychological perspective. Washington, DC: American Psychological Association.
Hardin, P. K. (2003). Constructing experience in individual interviews, autobiographies and on-line accounts: A poststructuralist approach. Methodological issues in nursing research. Journal of Advanced Nursing, 41(6), 536-544.
Hermans, H. J. M., i Hermans-Jansen, E. (2000). Autonarracje: tworzenie znaczeń w psychoterapii. Warszawa: Pracowania Testów Psychologicznych Polskiego Towarzystwa Psychologicznego.
Horowitz, L. M. (2004). Interpersonal foundations of psychopathology. Washington: American Psychological Association.
Howitt, D. (2010). Introduction to qualitative methods in psychology. London: Pearson.
Josselson, R. (2006). Narrative research and the challenge of accumulating knowledge. Narrative Inquiry, 16,(1), 1-10.
Kernberg, O. F. (2005). Object relation theory and technique. W: E. S. Person, A. M. Cooper, i G. O. Gabbard (red.), Textbook of psychoanalysis. London: American Psychiatric Publishing, Inc.
Kernberg, O. F., i Caligor, E. (2005). A psychoanalytic theory of personality disorders. W: M. F. Lenzenweger, i J. F. Clarkin (red.), Major theories of personality disorder. New York: Guilford Press.
Kramp, M. K. (2004). Exploring life and experience through narrative inquiry. W: K. B. DeMarrais, i S. D. Lapan (red.), Foundations of research: Methods of inquiry in education and the social sciences – inquiry and pedagogy across diverse contexts (s. 104-121). New York: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
Kring, A. M., Johnson, S. L., Davison, G. C., i Neale, J. M. (201212). Abnormal psychology. New York: John Wiley and Sons.
Kurcz, I. (2000). Psychologia języka i komunikacji. Warszawa: Scholar.
Labov, W. (2009). Narratives of personal experience. W: P. Hogan (red.), Cambridge Encyclopedia of the Language Sciences. Cambridge: Cambridge University Press.
Laszlo, J. (2008). The science of stories. An introduction to narrative psychology. London: Routledge.
Luborsky, L., i Crits-Christoph, P. (1990). Understanding transference: The core conflictual relationship theme method. New York: Basic Books.
McAdams, D. P. (2001). The psychology of life-story. Review of General Psychology, 5, 100-122.
McAdams, D. P., Anyidoho, N. A., Brown, Ch., Huang, Y. I., Kaplan, B., i Machado, M. A. (2004). Traits and stories: Links between dispositional and narrative features of personality. Journal of Personality, 72(4), 257-268.
McWilliams, N. (2009). Diagnoza psychoanalityczna. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psy-chologiczne.
Miller, M. B., Useda, D. J., Trull, T. J., Burr, R. M., i Minks-Brown, C. (2002). Paranoid, schizoid, and schizotypal personality disorders. W: P. B. Sutker, i H. E. Adams (red.), Comprehensive handbook of psychopathology. New York: Kluwer Academic Publishers.
Millon, T., Davies, R., Millon, C., Escovar, L., and Meagher, S. (2005). Zaburzenia osobowości we współczesnym świecie. Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia.
Neimeyer, R. A. (2006). Re-storying loss: Fostering growth in the posttraumatic narrative. W: L. Calhoun, i R. Tedeschi (red.), Handbook of posttraumatic growth: Research and practice (s. 68-80). New York: Lawrence Erlbaum.
Nicolo, G., i Nobile, M. S. (2007). Paranoid personality disorder: Model and treatment. W: G. Dimaggio, A. Semerari, A. Carcione, G. Nicolo, i M. Procacci (red.), Psychotherapy of personality disorders. Metacognition, states of mind and interpersonal cycles. New York: Routledge.
Norrick, N. R. (2008). Negotiating the reception of stories in conversation. Teller strategies for modulating response. Narrative Inquiry, 18(1), 131-151.
Ogden, T. H. (1979). On projective identification. International Journal of Psychoanalysis, 60, 357-373.
Oleś, P. K. (2003). Wprowadzenie do psychologii osobowości. Warszawa: Scholar.
Oleś, P. K. (2008). Autonarracyjna aktywność człowieka. W: B. Janusz, K. Gdowska, i B. de Barbaro (red.), Narracja. Teoria i praktyka. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Oleś, P. K. (2011). Dialogowe Ja: zarys teorii, inspiracje badawcze, ciekawsze wyniki. W: P. K. Oleś, i M. Puchalska-Wasyl (red.), Dialogi z samym sobą. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Paluchowski, W. J. (2000). Metodologiczne problemy analizy treści a wykorzystywanie komputerów w badaniach jakościowych. W: M. Straś-Romanowska (red.), Metody jakościowe w psychologii współczesnej. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Polkinghorne, D. L. (2003). Narrative configuration in qualitative analysis. W: R. Wisniewski, i J. A. Hatch (red.), Life history and narrative. London: Farmer Press.
Riessman, C. K. (2008). Narrative methods for the human sciences. London: Sage Publications.
Roten de, I., Favez, N., Drapeau, M., i Stern, D. (2003). Two studies on autobiographical narratives about an emotional event by preschoolers: Influence of the emotions experienced and the affective closeness with the interlocutor. Early Child Development and Care, 173(2-3), 237-248.
Salvatore, G., Dimaggio, G. A, i Semerari, A. (2004). A model of narrative development: Implications for understanding psychopathology and guiding therapy. Psychology and Psychotherapy: Theory, Research and Practice, 77, 231-254.
Salvatore, G., Nicolo, G., i Dimaggio, G. (2005). Impoverished dialogical relationship patterns in paranoid personality disorder. American Journal of Psychotherapy, 59(3), 247-265.
Soroko, E. (2004). Osobowość paranoiczna. W: L. Cierpiałkowska (red.), Psychologia zaburzeń osobowości. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Soroko, E. (2009). Wywoływanie autonarracji w badaniach psychologicznych. Ocena (auto)narracyjności wypowiedzi. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Soroko, E. (2013). Paranoiczne zaburzenie osobowości. W: L. Cierpiałkowska, E. Soroko (red.), Zaburzenia osobowości. Problemy diagnozy klinicznej. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Shapiro, D. (1999). Neurotic styles. New York: Basic Behavioural Sciences.
Stemplewska-Żakowicz, K. (2002). Koncepcje narracyjnej tożsamości. W: J. Trzebiński (red.), Narracja jako sposób rozumienia świata. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Stemplewska-Żakowicz, K., i Zalewski, B. (2010). Czym jest dobra narracja? Struktura narracji z perspektywy badaczy i klinicystów. W: M. Straś-Romanowska, B. Bartosz, i M. Żurko (red.), Badania narracyjne w psychologii. Warszawa: Eneteia.
Straś-Romanowska, M. (2001). O metodzie jakościowej w kontekście rozważań nad tożsamością psychologii. W: M. Straś-Romanowska (red.), Metody jakościowe w psychologii współczesnej. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Suchańska, A. (1994). Test Apercepcji Tematycznej. Przez analizę treści do analizy procesu. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Teglasi, H. (2010). Essentials of TAT and other storytelling assessments. New Jersey: John Willey and Sons.
Trzebiński, J. (2002). Narracyjne konstruowanie rzeczywistości. W: J. Trzebiński (red.), Narracja jako sposób rozumienia świata. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Trzebińska, E. (2011). Psychoterapeutyczna praca z subosobowościami. W: L. Grzesiuk, i H. Suszek (red.), Psychoterapia. Szkoły i metody. Podręcznik akademicki (t. VI). Warszawa: Eneteia.
Trzebiński, J. (2004). Narracyjne doświadczanie i narracyjna refleksja. W: L. Pytka, i T. Rudowski (red.), Samoświadomość i jakość życia. Warszawa: Eneteia.
Zhou, M., i Zhang, J. (2007). Use of qualitative research in clinical psychology. Chinese Journal of Clinical Psychology, 15(4), 369-372.
Published
2019-04-04
Issue
Section
Articles
Copyright (c) 2013 Roczniki Psychologiczne
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
