Obywatelska inicjatywa referendalna w III Rzeczypospolitej na poziomie ogólnokrajowym
Abstrakt
Artykuł stanowi analizę obywatelskiej inicjatywy referendalnej w Polsce na poziomie ogólnokrajowym. Jego celem jest weryfikacja dwóch hipotez. Pierwsza z nich zakłada, że inicjatywa ta jest wykorzystywana jedynie przez opozycję polityczną w celu: 1) próby wywarcia wpływu na rządzących, aby zrealizowali jej postulaty programowe, oraz 2) pokazania się społeczeństwu jako ta siła, która reprezentuje je, w przeciwieństwie do stronnictw tworzących rząd. Zgodnie z drugą hipotezą strona rządząca traktuje tę formę demokracji jako instrument populistycznej i demagogicznej walki o władzę, niemającej nic wspólnego z dobrem społecznym.
Bibliografia
Banaszak B., Preisner A., Prawo konstytucyjne. Wprowadzenie, Wrocław: Wydawnictwo UWr 1993.
Bankowicz M., Demokracja. Zasady, procedury, instytucje, Kraków: Wydawnictwo UJ 2006.
Grabowska S., Formy demokracji bezpośredniej w wybranych państwach europejskich, Rzeszów: Wydawnictwo UR 2009.
Kuciński J., Z zagadnień współczesnej demokracji politycznej, Warszawa: Wyższa Szkoła Ekonomiczna 2005.
Marczewska-Rytko M., Demokracja bezpośrednia w teorii i praktyce politycznej, Lublin: Wydawnictwo UMCS 2001.
Copyright (c) 2019 Roczniki Nauk Społecznych
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.