Pandemia jako weryfikator więzi rodzinnych refleksje przedstawicieli czterech grup wiekowych
Abstrakt
Pandemia koronawirusa zaburzyła życie w społeczeństwie. Restrykcje pandemiczne oddzieliły jednostki od środowisk społecznych i zawodowych. Rodziny zaczęły doświadczać bezpośrednich i niebezpośrednich efektów pandemii. Czy ta specyficzna sytuacja ma wpływ na więzi w rodzinie? Przedstawiana analiza zawiera wycinek szerszych badań, które objęły przedstawicieli czterech grup wiekowych: w wieku 13-15 lat, 19-23 lata, 45-59 lat oraz 65+. Z przeprowadzonych wywiadów wynikają ogólnie dwa stanowiska wskazujące na wzmocnienie więzi lub brak zmian. Zauważalne są zbieżności spostrzeżeń dotyczące wpływu pandemii, ale także zróżnicowanie związane z wiekiem badanych.
Bibliografia
Brągiel J. (1997), Więzi społeczne w rodzinie, [w:] S. Kawula, J. Brągiel, A.W. Janke, Pedagogika rodziny. Obszary i panorama problematyki, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, s. 103-114.
Budzyńska E. (2018), Międzypokoleniowe więzi w rodzinie. Studium socjologiczne rodzin polskich i słowackich, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Dyczewski L. (2002), Więź między pokoleniami w rodzinie, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
Dyczewski L. (1994), Rodzina, społeczeństwo, państwo, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
Dyczewski L. (1976), Więź pokoleń w rodzinie, Warszawa: OdiSS.
Evans S., Mikocka-Walus A., Klas A., Olive L., Sciberras E., Karantzas G., Westrupp E.M. (2020), From “it has to stopped our lives” to “spending more time together has strengthened bonds”: The varied experiences of Australian families during covid-19, Frontiers in Psychology, nr 11, https://doi.org/10.3389/fpsyg.2020.588667.
Gilligan M., Suitor J.J., Rurka M., Silverstein M. (2020), Multigenerational social suport in the face of the covid-19 pandemic, Journal of Family Theory&Review, 12, nr 4, s. 431-447.
Giza-Poleszczuk A., Marody M. (2006), W uwięzi więzi (społecznych), Societas Communitas, nr 1(1), s. 21-48.
Gouveia R., Ramos V., Wall K. (2021), Household diversity and the impacts of covid-19 on families in Portugal. Frontiers in Psychology, nr 6, https://doi.org/10.3389/fsoc.2021.736714.
Grodzka D. (1984), Więź rodzinna na tle innych więzi społecznych, Studia Socjologiczne, nr 4, s. 103-122.
Kotlarska-Michalska A. (1992), Więź rodzinna jako szczególny rodzaj więzi społecznej, Roczniki Socjologii Rodziny, t. IV, s. 17-32.
Kotlarska-Michalska A. (2002), Więź w rodzinach wielodzietnych, Roczniki Socjologii Rodziny, t. XIV: Życie rodzinne – uwarunkowania makro i mikrostrukturalne, red. Z. Tyszka, s. 57-70.
Lebow J.L. (2020), Family in the age of covid-19, Family Process, 59, nr 2, s. 309-312.
Luppi F., Rosina A., Sironi E. (2021), On the changes of the intention to leave the parental home during the covid-19 pandemic: a comparison among five European countries, Genus, Springer Open, nr 77(10), https://doi.org/10.1186/s41118-021-00117-7.
Markowska-Manista U., Zakrzewska-Olędzka D. (2020), Rodziny z dziećmi w nowej sytuacji epidemii koronawirusa. Raport z badań online, Warszawa, Rodziny-z-dziecmi-w-nowej-sytuacji-epidemii-koronawirusa-.pdf.
Slany K. (2013), Ponowoczesne rodziny – konstruowanie więzi i pokrewieństwa, [w:] K. Slany (red.), Zagadnienia małżeństwa i rodzin w perpektywie feministyczno-gerontologicznej, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, s. 45-64.
Szczepański J. (1970), Elementarne pojęcia socjologii, Warszawa: PWN.
Turowski J. (1959), Przemiany współczesnej rodziny, Zeszyty Naukowe KUL, 2, nr 4, s. 23-54.
Copyright (c) 2022 Roczniki Nauk Społecznych
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.