Odstraszanie militarne oraz odporność strategiczna państw w rejonie północno-wschodniej flanki NATO

Abstrakt

Zagrożenia dla bezpieczeństwa europejskiego stały się ponownie przedmiotem dyskusji i działań podejmowanych przez państwa i NATO w następstwie użycia przez Rosję sił militarnych dla zmiany granic państwowych po 2008 roku. W reakcji na nową sytuację problematyka odstraszania i budowania narodowej oraz organizacyjnej odporności strategicznej na zagrożenia militarne i niemilitarne nabrała szczególnego znaczenia, zwłaszcza w odniesieniu do wschodniej flanki NATO. Państwa graniczące z Rosją są bezpośrednio zagrożone możliwością użycia przez nią sił zbrojnych, znajdują się również pod jej presją w ramach działań hybrydowych. Celem artykułu jest przybliżenie teoretycznych podstaw koncepcji odstraszania i odporności na przykładzie działań NATO i krajów bałtyckich w tym zakresie. Pomimo to, iż wstępna ocena omawianej problematyki wykazuje skuteczność działań, to jednak wymagają one dalszego doskonalenia i inwestowania w rozbudowę określonych zdolności obronnych. Artykuł opracowano, wykorzystując metody jakościowe odnoszące się do teorii i praktyki prezentowanej problematyki.