Etnogeneza i tradycja wynaleziona jako instrumenty legitymizacji władzy w państwach Azji Centralnej

Andrzej Wierzbicki

doi:10.18290/rns.2015.7(43).1-4

Andrzej Wierzbicki Uniwersytet Warszawski

DOI: https://doi.org/10.18290/rns.2015.7(43).1-4

Słowa kluczowe: etnogeneza; tradycja wynaleziona; naród rdzenny; legitymizacja; Azja Centralna

Abstrakt

Celem artykułu jest dowiedzenie, że elity władzy państw Azji Centralnej, których większość członków należy do narodów tytularnych, poszukując źródeł swojej legitymizacji, a także rządzonych przez nich nowych organizmów politycznych, odnajdują je poprzez badania etnogenezy, wyznaczenie paradygmatu narodu rdzennego czy konstruowanie tradycji narodowej. Im dłuższa historia danego narodu i im bardziej jest on „zakorzeniony” w regionie, tym mocniejsze podstawy jego legitymizacji wewnątrzpolitycznej i w stosunkach międzynarodowych w regionie.

Bibliografia

Bodio T. (red.), Kirgistan. Historia – społeczeństwo – polityka, Warszawa: Dom Wydawniczy ELIPSA 2004.

Eller J.D., Antropologia kulturowa. Globalne siły, lokalne światy, tłum. A. Gąsior-Niemiec, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego 2012.

Gumilow L., Dzieje etnosów Wielkiego Stepu, tłum. A. Nowak, Kraków: Oficyna Literacka 1997.

Hobsbawm E., Ranger T. (red.), Tradycja wynaleziona, tłum. M. Godyń, F. Godyń, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego 2008.

Laruelle M., Wiedergeburt per Dekret. Nationsbildung in Zentralasien, „Osteuropa”, 57(2007), nr 8-9, s. 139-154.

Lawrence P., Nacjonalizm. Historia i teoria, tłum. P.K. Frankowski, Warszawa: Książka iWiedza 2007.

Nijazow S., Ruchnama, Lublin 2003.

Posern-Zieliński A., Etniczność. Kategorie. Procesy etniczne, Poznań: Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk 2005.

Roy O., The New Central Asia. The Creations of Nations, New York: New York University Press 2000.

Sengputa A., The Formation of the Uzbek Nation-State. A Study in Transition, Lanham: Lexington Books 2003.

Wierzbicki A., Etnopolityka wAzji Centralnej. Między wspólnotą etniczną aobywatelską, Warszawa: Dom Wydawniczy ELIPSA 2008.

Wołpiuk W.J. (red.), Spór o suwerenność, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe 2001.

Yalcin R., The Rebirth of Uzbekistan. Politics, Economy and Society in the Post-Soviet Era, Reading, UK: Ithaca Press 2002.

Валиханов Ч., Этнографическое наследие казахов, Астана 2007.

Горак С., В поисках истории Таджикистана: о чем таджикские историки спорят с узбекскими ?, „Неприкосновенный запас”, 2009, nr 4.

Кляшторный С., Султанов Т., Государства и народы евразийских степей. Древность и средневековье, Ст. Петербург 2004.

Манас. Киргизский эпос. Великий поход, Москва 1947.

Нусупов Ч., Истоки кыргызской государственности и Евразия, Бишкек 2003.

Феоктистов А., Русские, казахи и Алтай, Москва–Усть-Каменогорск 1992.

Шнирельман В., Символическое прошлое. Борьба за предков в Центральной Азии, „Неприкосновенный запас”, 2009, nr 4.

Этническая сфера юфа Кыргызстана: проблемы и поиск путей их решения, Ош 2007.

Юдин В., Центральная Азия в XIV-XVIII веках глазами востоковеда, Алматы 2001.