Bezrobotni absolwenci – niewykorzystany potencjał Lubelszczyzny?

  • Urszula Soler Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Wydział Nauk Społecznych
Słowa kluczowe: kapitał ludzki; kapitał społeczny; bezrobocie; edukacja

Abstrakt

W ostatnich latach coraz częściej mówi się o studentach jako ukrytych bezrobotnych oraz konieczności dostosowania charakteru studiów do potrzeb rynku pracy i nowoczesnej gospodarki, której wymagania często mijają się z uniwersyteckimi propozycjami. Rządzący od dłuższego czasu bardzo skutecznie promują tak zwane kierunki zamawiane po to, by zachęcić młodych ludzi do studiowania wiedzy technicznej, kosztem humanistycznej i społecznej. Jako swoista taktyka często dominuje przeciwstawianie „dobrych” kierunków technicznych, zapewniających po ich ukończeniu świetlaną przyszłość - tym „złym” - humanistycznym, które zgodnie z zapewnieniami rządzących, generują bezrobocie. Jednak często polityczne autorytety zapominają o tym, że o zawodowym sukcesie decyduje nie tylko charakter ukończonych studiów, ale również wiele innych elementów, do których należy m.in. kapitał ludzki i społeczny. Celem tego artykułu jest ukazanie faktycznego stanu i wizji przyszłości absolwentów studiów wyższych na przykładzie socjologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II i ich miejsca w społeczności Lubelszczyzny.

Bibliografia

Adamczyk M., Kapitał społeczny a ład moralny we współczesnym społeczeństwie, „Acta Universitatis Lodziensis Folia Sociologica” 40(2012), s. 127-142.

Bilans Kapitału Ludzkiego, http://bkl.parp.gov.pl/

Coleman J., Social Capital in the Creation of Human Capital, „American Journal of Sociology” 94(1988).

Coleman J., Foundations of Social Theory, Cambridge: Belknap Press 1990.

Coleman J., Perspektywa racjonalnego wyboru w socjologii ekonomicznej, w: A. Jasińska-Kania, L. Nijakowski, J. Szacki, M. Ziółkowski (red.), Współczesne teorie socjologiczne, Warszawa: Scholar 2006.

Dobija D., Rachunkowość zasobów ludzkich, w: D. Dobija (red.), Pomiar i rozwój kapitału ludzkiego przedsiębiorstwa. Materiały pokonferencyjne, Warszawa: PFPK 2003.

Dobija M., Human Resource Costing and Accounting as a Determinant of Minimum Wage Theory, „Zeszyty Naukowe Akademii Ekonomicznej w Krakowie” 2000, nr 553.

Domański R.S., Kapitał ludzki i wzrost gospodarczy, Warszawa: PWN 1993.

Domański R.S., Kapitał ludzki, podział pracy i konkurencyjność, „Gospodarka Narodowa” 2000, nr 7-8.

Human Capital Investment, An International Comparison, Centre for Edducational Research and Innovation, OECD, 1998.

Kaźmierczak T., Kapitał społeczny a rozwój społeczno-ekonomiczny - przegląd podejść, w: T. Kaźmierczak, M. Rymsza (red.), Kapitał społeczny. Ekonomia społeczna, Warszawa: Instytut Spraw Publicznych 2007, s. 41-65.

Makowski K., Kapitał ludzki w skali mikroekonomicznej, Zarządzanie kapitałem ludzkim w przedsiębiorstwie (Monografie i opracowania SGH, nr 470), Warszawa 2000.

Przybysz J., Sauś J., Kapitał społeczny. Szkice socjologiczno-ekonomiczne, Poznań: Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej 2004.

Ranking szkół wyższych według poziomu bezrobocia absolwentów za lata 2006-2012; http://www.wup.lublin.pl/wup/index.php?kat=178

Raport Polska 2030.

Rymsza A., Klasyczne koncepcje kapitału społecznego, w: T. Kaźmierczak, M. Rymsza (red.), Kapitał społeczny. Ekonomia społeczna, Warszawa 2007, s. 23-39.

Sprawozdania MPIPS-01. http://www.mup.lublin.pl/urzad/Sprawozdania_MPiPS-01.html

Sprawozdania WUP; dane powiatowych urzędów pracy.

Strategia Rozwoju Kapitału Ludzkiego 2020, Warszawa, czerwiec 2013.

Strategia Rozwoju Kapitału Społecznego 2011-2020, Warszawa 2011.

Sytuacja na rynku pracy w województwie lubelskim, http://www.wup.lublin.pl/wup/index.php?kat=178

Szatkowski A., Pracownicy a strategia organizacji, w: A. Szatkowski (red.), Rozwój pracowników, przesłanki, cele, instrumenty, Warszawa: Poltext 2002.

Trutkowski C., Mandes S., Kapitał społeczny w małych miastach, Warszawa: Scholar 2005.

Uczelnia przyjazna pracodawcom - Lublin: LEW1ATAN 2010.

Opublikowane
2020-05-14
Dział
Artykuły