Kompleksowe podejście Unii Europejskiej do konfliktów zewnętrznych i sytuacji kryzysowych. Analiza instytucjonalno-prawna

Abstrakt

W dążeniu do realizacji celów Unii Europejskiej w zakresie działań zewnętrznych traktat lizboński wzywa do zachowania ich spójności, także z innymi politykami Unii. Po wejściu w życie traktatu i powstaniu nowego kontekstu instytucjonalnego wzrósł zarówno potencjał, jak i ambicje Unii Europejskiej, które może realizować ona przez wykorzystanie pełnej gamy instrumentów i zasobów – w dążeniu do działań bardziej skutecznych i o większym znaczeniu strategicznym. Uznano zatem, że koncepcje i zasady regulujące kompleksowe podejście zyskać muszą rangę zasad przewodnich działań zewnętrznych UE we wszystkich dziedzinach, w szczególności w odniesieniu do zapobiegania konfliktom i reagowania w sytuacjach kryzysowych. Z tego względu instytucje europejskie określają wiele konkretnych działań, które podejmuje Unia, dążąc do osiągnięcia coraz bardziej kompleksowego podejścia w polityce i działaniach z zakresu stosunków zewnętrznych. Dla realizacji tego zadania (co precyzyjnie analizuje powyższy tekst) zajęto się wszystkimi etapami cyklu konfliktu i kryzysów zewnętrznych – od wczesnego ostrzegania i gotowości poprzez zapobieganie konfliktom oraz reagowanie i zarządzanie kryzysowe aż po wczesny etap wychodzenia z kryzysu, budowania stabilizacji i pokoju, mający pomóc dotkniętym kryzysem państwom w powrocie do zrównoważonego długofalowego rozwoju.