Aktywizm polityczny naczelnym postulatem społecznego nauczania Kościoła

  • Janusz Szulist Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, Wydział Teologiczny
Słowa kluczowe: wierni świeccy; aktywność; wspólnota polityczna; dobro wspólne; osoba

Abstrakt

wreszcie urzeczywistnianie postulatów miłości stanowią nie tylko motywatory, ale nade wszystko określają sposób obecności człowieka wierzącego w świecie. Aktywizm polityczny w cywilizacji jest warunkowany nauką Kościoła, co znajduje potwierdzenie w dokumentach Soboru Watykańskiego II, jak też w nauczaniu chociażby św. Jana Pawła II.

Artykuł składa się z dwóch części. W pierwszej zarysowano naturalną dynamikę jednostki w społeczeństwie. W drugiej części natomiast przedstawiono sposób zaangażowania się urzeczywistnianie dobra wspólnego w społeczności państwowej. Szczególną rolę w owym misjonowaniu rzeczywistości ziemskiej odgrywają wierni świeccy. Aktywność chrześcijan w życiu politycznym oznacza pomnażanie talentów natury przyrodzonej i nadprzyrodzonej. Jest to wypełnianie misji zleconej przez Jezusa apostołom. Wyznacznikiem działalności człowieka jest miłość, która oznacza bezinteresowne działanie na poczet dobra. Z miłości biorą początek pozostałe zasady życia społecznego, takie jak: solidarność, sprawiedliwość, pomocniczość itd. W każdym z pryncypiów życia społecznego nadrzędnym celem jest człowiek w naturalny sposób otwarty na Boga.

Bibliografia

Cichosz W.: Pedagogia wiary we współczesnej szkole katolickiej. Warszawa 2010.

Drożdż B.: Posługa społeczna Kościoła. Studium pastoralne w świetle nauczania współczesnego Kościoła. Legnica: Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Legnickiej 2009.

Herr T.: Sprawiedliwość i pokój. W: L. Melina (red.). Moralne działanie chrześcijanina. Poznań: Pallottinum 2008 s. 85-136.

Herr T.: Wprowadzenie do katolickiej nauki społecznej. Tł. A. Mosurek. Kraków: Wydawnictwo WAM 1999.

Jan Paweł II: Adhortacja Christifideles laici. W: Tenże. Adhortacje. T. 1. Kraków: Wydawnictwo „M” 1996 s. 271-380.

Jan Paweł II: Adhortacja Ecclesia in Africa. W: Tenże. Adhortacje. T. 2. Kraków: Wydawnictwo „M” 1996 s. 541-634.

Jan Paweł II: Encyklika Laborem exercens. W: Tenże. Encykliki. T. 1. Kraków: Wydawnictwo „M” 1996 s. 104-156.

Jan Paweł II. Encyklika Sollicitudo rei socialis. W: Tenże. Encykliki. T. 1. Kraków: Wydawnictwo „M” 1996 s. 321-378.

Jan XXIII. Encyklika Pacem in terris. Kraków: Wydawnictwo „M” 2003.

Katechizm Kościoła Katolickiego. Poznań: Pallottinum 2009.

Konstytucja dogmatyczna o Kościele Lumen gentium. W: Sobór Watykański II. Konstytucje. Dekrety. Deklaracje. Poznań: Pallottinum 2002 s. 99-168.

Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes. W: Sobór Watykański II. Konstytucje. Dekrety. Deklaracje. Poznań: Pallottinum 2002 s. 511-606.

Królikowski J.: Znaczenie polityczne Ewangelii inspiracją dla politycznego zaangażowania teologii. „Studia Teologiczne i Humanistyczne” 1/1:2011 s. 21-38.

Majka J.: Etyka społeczna i polityczna. Warszawa: ODiSS 1993.

Majka J.: Filozofia społeczna. Wrocław: ODiSS 1982.

Majka J.: Wprowadzenie do Konstytucji duszpasterskiej o Kościele w świecie współczesnym. W: Sobór Watykański II. Konstytucje. Dekrety. Deklaracje. Poznań: Pallottinum 1967 s. 521-536.

Mariański J.: Między sekularyzacją a ewangelizacją. Wartości prorodzinne w świadomości mło-dzieży szkół średnich. Lublin: TN KUL 2003.

Mróz M.: Człowiek w dynamizmie cnoty. Aktualność aretologii św. Tomasza z Akwinu w świetle pytania o podstawy moralności chrześcijańskiej. Toruń: Wyższe Seminarium Duchowne 2001.

Nagórny J.: Praca kluczem do kwestii społecznej. W: J. Mazur (red.). Praca kluczem polityki społecznej. Materiały sympozjum w 25-lecie wydania encykliki Laborem exercens Jana Pawła II. Lublin: TN KUL 2007 s. 9-26.

Nitecki P.: Polityka. W: A. Zwoliński (red.). Encyklopedia nauczania społecznego Jana Pawła II. Radom: Polwen 2003 s. 371-377.

Olejnik S.: Teologia moralna fundamentalna. Włocławek: Włocławskie Wydawnictwo Diecezjalne 1998.

Orzeszyna J.: Moralna odpowiedzialność sprawujących władzę. „Studia Teologiczne i Humanistyczne” 1/1:2011 s. 147-158.

Papieska Rada „Iustitia et Pax”. Kompendium nauki społecznej Kościoła. Kielce: Jedność 2005.

Sorge B.: Wykłady z katolickiej nauki społecznej. Od Ewangelii do cywilizacji miłości. Tł. Tł. M. Zaręba. Kraków: Wydawnictwo WAM 2001.

Stachowski Z.: Władza. A. Zwoliński (red.). Encyklopedia nauczania społecznego Jana Pawła II. Radom: Wydawnictwo Polwen 2003 s. 568-571.

Strzeszewski Cz.: Katolicka nauka społeczna. Warszawa: ODiSS 1985.

Sztompka P.: Socjologia. Analiza społeczeństwa. Kraków: Znak 2007.

Szulist J.: „Starajcie się o pomyślność kraju” (Jer 29,7). Udział świeckich w życiu politycznym w oparciu o nauczanie społeczne Kościoła. Pelplin: Bernardinum 2007.

Szulist J.: Absolutna dominacja konfliktu. Współczesna rodzina polska w kontekście teorii konfliktów Ralfa Dahrendorfa. Pelplin: Bernardinum 2013.

Szulist J.: W kierunku pełniejszego człowieczeństwa. Dobro wspólne jako wzorzec dla personalistycznych odniesień w rzeczywistości społeczno-politycznej. Pelplin: Bernardinum 2009.

Opublikowane
2020-01-02
Dział
Artykuły