Przemiany teatru w dramacie. Kilka uwag o teatralnej koncepcji dramatu jako metodzie

Abstrakt

Teatralna koncepcja dramatu, jak twierdzą badacze, jest nierozerwalnie związana ze zjawiskiem Wielkiej Reformy Teatru. Podkreśla to pierwotną zależność obydwu dziedzin sztuki i owej więzi odrodzenie. W prezentowanym szkicu ośrodkiem zainteresowania stały się wybrane dramaty powstające w pierwszym trzydziestoleciu XX wieku i teorie zmierzające ku odnowie oblicza sceny, których autorami byli zarówno Prawodawcy Reformy: Craig, Appia i Fuchs, jak i ich spadkobiercy: Jessner, Reinhardt. Prześledzenie struktury dramatu ujawnia zaskakujące zbieżności z tymi teoriami. Ich jednak odkrycie, co należy podkreślić, staje się możliwe wyłącznie dzięki takiemu rozumieniu dzieła dramatycznego, które eksponuje istniejącą w nim wizję teatralną i jego teatralne przeznaczenie. Dlatego też wykorzystanie właśnie tej teorii pozwala na lepsze zrozumienie dramaturgii, odkrycie związków ze współczesnym jej teatrem i nierzadko również prześledzenie zmian zachodzących w samym teatrze, jako że nierzadko właśnie w dziele dramatycznym postulat reformowania teatru przetrwał próbę czasu.