Mit „ciemnego” średniowiecza we współczesnym dyskursie społecznym
Abstrakt
W refleksji na temat europejskiej tożsamości kulturowej odwołujemy się do trzech jej źródeł: filozofii greckiej, prawa rzymskiego i chrześcijaństwa. Jeśli chodzi o trzecie źródło — chrześcijaństwo, to stanowi ono serce kultury średniowiecznej, która tworzyła Europę opartą na ewangelicznych wartościach, takich jak: prawda, miłość, współczucie, pokora, równość, braterstwo, wolność, godność osoby ludzkiej. Mimo to epoka średniowieczna, jak żadna inna, jest ciągle deprecjonowana i ignorowana. Mit „ciemnego” średniowiecza, wylansowany w odrodzeniu, przekazywany i pogłębiany w kolejnych epokach, utrwalił się i zajął stałe miejsce w potocznej świadomości. Mediewiści stawiają sobie pytanie, dlaczego tak się dzieje. Ciągle słyszymy w powszechnym dyskursie epitet o „ciemnym” średniowieczu. Celem prezentowanych badań było określenie stanu wiedzy na temat kultury średniowiecznej, a także współczesnego postrzegania tejże epoki. Wyniki badań ankietowych, mających na celu zbadanie obecności mitu „ciemnego” średniowiecza w świadomości dzisiejszego społeczeństwa, mogą stanowić przyczynek do dalszych badań nad tym zjawiskiem. Doniosłość tej problematyki leży w tym, że odzwierciedla ona odniesienie współczesnego człowieka do wartości, jakie reprezentuje kultura średniowieczna.
Bibliografia
Copleston, Frederick. Historia filozofii, t. 6: Od Wolffa do Kanta. Przeł. Jerzy Łoziński. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax, 2005.
Dawson, Christopher. Szkice o kulturze średniowiecznej. Przeł. Jan Sulowski. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax, 1966.
Delpech, Thérèse. Powrót barbarzyństwa w XXI wieku. Przeł. Wiktor Dłuski. Warszawa: Media Lazar Nadir, 2008.
Delsol, Chantal. Nienawiść do świata. Totalitaryzmy i ponowoczesność. Przeł. Marek Chojnacki. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax, 2017.
Génicot, Léopold. Powstaje nowy świat. Przeł. Jan Stanisław Łoś. Warszawa: Ossolineum, 1964.
Le Goff, Jacques. Inteligencja w wiekach średnich. Przeł. Eligia Bąkowska. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Volumen, Dom Wydawniczy Bellona, 1997.
Górny, Grzegorz. „Pożar Notre Dame: znak do odczytania”. „Niedziela” (ogólnopolska) 2019, nr 17. Niedziela.pl. Dostęp 22 lutego 2021. https://www.niedziela.pl/artykul/142506/nd/Pozar-Notre-Dame-znak-do-odczytania.
Jan Paweł II. Pamięć i tożsamość. Rozmowy na przełomie tysiącleci. Kraków: Wydawnictwo Znak, 2005.
Kazimierczak, Zbigniew. „U źródeł automitycznej religijności Nietzschego”. W: Ateny, Rzym, Bizancjum. Mity Śródziemnomorza w kulturze XIX i XX wieku, red. Jarosław Ławski i Krzysztof Korotkich. Antyk Romantyków, 75–80. Białystok: Wydawnictwo Uniwersyteckie Trans Humana, 2008.
Krasicki, Jan. Po „śmierci Boga”. Eseje eschatologiczne. Kraków: Homini, 2011.
Saint-Exupéry, Antoine de. Mały Książę. Przeł. Jan Szwykowski. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax, 1971.
Scruton, Roger. Pożytki z pesymizmu i niebezpieczeństwa fałszywej nadziei. Przeł. Tomasz Bieroń. Poznań: Zysk i S-ka, 2012.
Tatarkiewicz, Władysław. Historia filozofii, t. 1: Filozofia starożytna i średniowieczna. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970.
Wielgus, Stanisław. Z badań nad średniowieczem. Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL, 1995.