Jaka konwergencja? Jaka korespondencja? Peirce’owska koncepcja prawdy

Dominik Jarczewski

doi:10.18290/rf21694-4

Dominik Jarczewski Kolegium Filozoficzno-Teologiczne Polskiej Prowincji Dominikanów w Krakowie https://orcid.org/0000-0001-9359-620X

Słowa kluczowe: Peirce, prawda, korespondencja, konwergencja, pragmatyzm

Abstrakt

Artykuł bada relację między korespondencją a konwergencją w teorii prawdy Charlesa S. Peirce’a. Analiza kontekstu wprowadzenia pragmatycznej koncepcji prawdy, a także jej struktury logicznej prowadzi do wniosku, że stanowisko Peirce’a należy rozumieć raczej jako reformę klasycznego pojęcia prawdy niż jego odrzucenie. W szczególności podjęte zostaje zagadnienie nominalistycznej i realistycznej interpretacji klasycznych i nieklasycznych ujęć prawdy oraz krytyka propozycji pogodzenia aktualistycznej i kontrfaktycznej interpretacji warunku konwergencji.

Bibliografia

Allison, Henry E. 2004. Kant’s Transcendental Idealism. An interpretation and Defense. New Haven–London: Yale University Press.

Almeder, Robert. 1985. „Peirce’s Thirteen Theories of Truth”. Transactions of the Charles S. Peirce Society 21 (1): 77–94.

Bouveresse, Jacques. 1974. „Peirce, Popper, l’induction et l’histoire des sciences”. Critique 327–328: 736–752.

Buczyńska, Hanna. 1965. Peirce. Warszawa: Wiedza Powszechna.

De Waal, Cornelius. 1999. „Eleven Challenges to the Pragmatic Theory of Truth”. Transactions of the Charles S. Peirce Society 35 (4): 748-766.

Dewey, John. 1941. „Propositions, Warranted Assertibility, and Truth”. The Journal of Philosophy 38 (7): 169-186.

Fisch, Max H. 1986. Peirce, Semeiotic and Pragmatism. Bloomington: Indiana University Press.

Forster, Paul. 2011. Peirce and the threat of nominalism. Cambridge: Cambridge University Press.

Goudge, Thomas A. 1969. The Thought of C.S. Peirce. London: Dover Publication.

Hookway, Christopher. 1985. Peirce. London: Routledge.

Hookway, Christopher. 2002. Truth, Rationality, and Pragmatism. Themes from Peirce. Oxford: Oxford University Press.

James, William. 1998. Pragmatyzm. Tłum. Michał Szczubiałka. Warszawa: Wydawnictwo KR.

Künne, Wolfgang. 2003. Conceptions of Truth. Oxford: Oxford University Press.

Lewis, Clarence I. 1910. The Place of Intuition in Knowledge, rozprawa doktorska. Harvard University.

Misak, Cheryl. 2004. Truth and the End of Inquiry: A Peircean Account of Truth. Oxford: Oxford University Press.

Misak, Cheryl. 2013. The American Pragmatists. Oxford: Oxford University Press.

Niño, Douglas. 2008. Abducting Abduction. Avatares de la comprensión de la abducción de Charles S. Peirce, rozprawa doktorska. Bogotá: Universidad Nacional de Colombia.

Peirce, Charles S. 1931-60. Collected Papers of Charles Sanders Peirce. Vol. 1–8, red. Charles Hartshorne, Paul Weiss i Arthur Burks. Cambridge: Harvard University Press.

Peirce, Charles S. 1982–. Writings of Charles S. Peirce. A Chronological Edition. Vol. 1–8, red. Max H Fisch, Nathan Houser, Christian J. W. Kloesel i Edward C. Moore. Bloomington: Indiana University Press.

Ramsey, Frank P. 1927. „Facts and Propositions”. Proceedings of the Aristotelian Society. Supplementary Volumes 7: 153–206.

Rescher, Nicholas. 1978. Peirce’s Philosophy of Science. Critical Studies in His Theory of Induction and Scientific Method. Notre Dame: University of Notre Dame Press.

Rescher, Nicholas. 1993. Le progrès scientifique. Un essai philosophique sur l’économie de la recherche dans les sciences de la nature. Trad. Irène i Michel Rosier. Paris: Presses Universitaires de France.

Reynolds, Andrew. 2000. „Statistical Method and the Peircean Account of Truth”. Canadian Journal of Philosophy 30(2): 287–314. DOI: https://doi.org/10.1080/00455091.2000. 10717534.

Rosenberg, Jay F. 2002. „How not to Misunderstand Peirce. A Pragmatist Account of Truth”. W: What Is Truth?, red. Richard Schantz, 383–298. Berlin: Walter de Gruyter.

Savan, David. 1964. „Peirce’s Infallibilism”. W: Studies in the Philosophy of Charles Peirce, red. Edward C. Moore, Richard S. Robin, 190–211. Amherst: University of Massachusetts Press.

Short, Thomas L. 2007. Peirce’s Theory of Signs. Cambridge: Cambridge University Press

Schultz, Theodore A. 1961. Panorama der Ästhetik von Charles Sanders Peirce, rozprawa doktorska. Stuttgart: Technische Hochschule Stuttgart.

Strawson, Peter. 1949. „Truth”. Analysis 9 (6): 83–97.

Suszko, Roman. 1967. „Abstrakcyjny schemat rozwoju poznania”. Ruch Filozoficzny 26(3–4): 217–219.

Tiercelin, Claudine. 2002. „Sur la réalité des propriétés dispositionnelles”. Cahiers de l’université de Caen 38–39: 127–157.