Theantropy: the Religious Experience of Human and Divine Dimensions in Man

Abstrakt

[Abstrakt tylko w j. polskim / Abstract only in Polish]

Teantropia: Religijne doświadczenie ludzkiego i boskiego wymiaru w człowieku

W swojej świadomości egzystencjalnej człowiek doświadcza kruchości swego istnienia i uświadamia sobie, że jego ludzka rzeczywistość jest w swej naturze przypadkowa, a w swym charakterze skończona. Ontologiczna kondycja przypadkowości i skończoności egzystencji ludzkiej wywołuje w świadomości człowieka pragnienie stałości jego wewnętrznej i naturalnej dyspozycji (diathesis), aby jego „być” było trwalsze od jego „nie być”. Ta świadomość istnienia możliwości „bycia” lub „niebycia” jest odwiecznym faktem związanym z ludzką egzystencją i jako taka stanowi początek i główne źródło niepokoju, który człowiek wyraża w wierzeniach religijnych i w refleksji metafizycznej.

Celem niniejszego artykułu jest refleksja nad religijnością ludzką w różnych formach „samorealizacji” teantropijnej każdego pojedynczego człowieka, będących przejawami różnych obrazów Boga zgodnie z dwojakim kierunkiem − wznoszenia i opadania ludzkiej i boskiej natury w człowieku, tak jak obrazy te zostały rozwinięte w wierzeniach religijnych cywilizacji zachodniej.